به گزارش سرویس بسیج فرهنگیان خبرگزاری بسیج، علی صابر خواجه دار مدیر دبستان شهید کدخدایی علی اقان، شهرستان زهک با 25سال سابقه کار و همچنین 10 سال تجربه همکاری با بسیج فرهنگیان؛ دارای مدرک کارشناسی آموزش ابتدایی می باشد. لازم به ذکر است، شهرستان زهک در بیست کیلومتری شهرستان زابل، از مناطق مرزی استان سیستان و بلوچستان می باشد که این مدرسه در نقطه صفر مرزی با افغانستان قرار دارد. وی در بخش مرکزی و در یکی از روستاهای آن خدمت می کند.
به مناسبت هفته گرامیداشت معلم، خبرنگار هفته نامه طلایه داران فرهنگ سازمان بسیج فرهنگیان ، مصاحبه ای با علی صابر خواجه دار، مدیر نمونه این شهرستان، گزارش می کند:
خواجه دار در خصوص این منطقه گفت: منطقه ما به خاطر مرزی بودن محدودیت های زیادی دارد، به خاطر امنیت در مرز دبوار کشیده شده، شغل بسیار کم شده است زیرا اشتغال کاذب در اینجا رایج بوده، مردم تنگدستی شدیدی دارند و تنها امید آنها یارانه دولت است. و بالتبع دانش آموزان هم با فقر درگیرند به نحوی که با دمپایی و یک پیراهن به مدرسه می آیند. به همین دلیل در بخش مرکزی ما به کمک همکاران برای دانش آموزان بی بضاعت پوشاک تهیه می کنیم.
وی انگیزه خود را برای روی آوردن به شغل معلمی اینگونه بیان کرد: انگیزه من علاقه شدید به معلمی بود، زمانی که در همین روستا دانش آموز بودم به بقیه درس می دادم و به نحوی معلم اعضا خانواده بودم. وی در ادامه گفت: بعد از 25 سال سابقه با وجود تمام مشکلات و محرومیت های منطقه ای باز هم خواهم گفت که معلمی شغل بسیار شریفی است، حتی اگر به من پول ندهند در مقابل طلای زیادی دهند بازهم این شغل را عوض نخواهم کرد و به این علاقه ام افتخار می کنم. من 130 نفر دانش آموز در مدرسه دارم، و این مدرسه را با هزینه شخصی به صورت روستای مرکزی در آورده ام، برای دانش آموزان سرویس گرفته ام تا دانش آموزان از روستا های مجاور هم بتوانند به مدرسه بیایند چون آنها معلم نداشتند و از تحصیل محروم بودند.
خواجه دار در ارتباط با وجه تمایز معلمی با سایر شغل ها اظهار داشت: وجه تمایز این شغل این است که هر کس به این شغل راه می یابد، باید علاقه زیادی به این حرفه داشته باشد به شغلش افتخار کند و درگیر مادیات نباشد که اگر غیر از این باشد نیاید بهتر است.
وی در خصوص فعالیت آموزشی و پرورشی خاص که در مدرسه خود بیشتر به آن توجه می کند، توضیح داد؟ اکثر مراسم اعیاد، میلاد ها و مناسبت ها را در مدرسه اجرا خواهیم کرد؛ با وجود اینکه روستای ما روحانی ندارد از روستاهای مجاور روحانی دعوت می کنیم. حتی در مراسم های محرم خودمان با بچه های مدرسه دسته تشکیل می دهیم. همچنین نماز جماعت هفته ای 2 بار در مدرسه برگزار می شود و پذیرایی هم در آن صورت خواهد گرفت.
وی در خصوص تعداد دانش آموزان شیعه و سنی گفت: 99 درصد دانش آموزان شیعه هستند و از 130 نفر، 3 نفر اهل تسنن هستند.
خواجه دار در ارتباط با هزینه های مخارج مدرسه به صورت سرانه یا شخصی توضیح داد؟
خیر سرانه نیست؛ در این روستا با پدر و مادر پیرم زندگی می کنم و اجاره خانه خود در شهر را به کار مدرسه اختصاص می دهم. مغازه ای دارم که شاگردی در آن است و بخشی از آن هم به امور خیریه اختصاص می یابد. در واقع پدرم مرا به انجام این کارها تشویق کرد.
در ادامه وی درباره امکانات مدرسه، امکانات آموزشی و... گفت: مدرسه ما در سال 1359 ، اوایل انقلاب توسط جهاد سازندگی ساخته شده است. در حال حاضر این مدرسه نیاز به بازسازی دارد. امکانات نسبتا خوبی داریم، البته وسایلی در اداره دست دوم بوده ما آنها را تعمیر کرده ایم و استفاده می کنیم. تمام امکانات را به این صورت به دست آورده ایم؛ من این کار را به خاطر خدا کرده ام و تا الان هم از هیچ ارگانی (به غیر از معدودی از افراد در آ.پ) پولی نگرفته ام.
خواجه دار در پاسخ به این سوال که« اگر روزی مجبور به تغییر شغل شوید چه کاری انجام می دهید؟» گفت:
معلمی ...معلمی ... معلمی و لا غیر.
وی در مورد فعالیت های عمرانی خود و تعامل با بسیج فرهنگیان اظهار داشت : در واقع من از همان اول انقلاب عضو بسیج بودم. 10 سال است که در بسیج فرهنگیان شهرستان زهک هستم، در بخش عمرانی، ساخت و ساز، شعار نویسی، حدیث نویسی، لوله کشی، برق کشی و هر کاری که بر می آمده انجام داده ام. علاوه بر این هر سال استعداد های دانش آموزان را کشف می کنم و به آنها کار یاد می دهم و برایشان کار پیدا می کنم. با دانش آموزان در هفت سال گذشته 70 هزار متر مربع رنگ آمیزی انجام داده ایم، پانزده سرویس بهداشتی ساخته ایم، پانزده آبخوری برای پانزده مدرسه ساخته ایم. و امسال کار جدیدی در بحث خطاطی و شعر نویسی آغاز کرده ایم و قصد داریم به نیت 14 معصوم 14 هزار متر شعار نویسی و دیوار نویسی داشته باشیم و تاکنون 2600 متر شعار نویسی در مدارس شهرستان زهک بدون هیچ هزینه ای برای آموزش پرورش داشته ایم که حدود 25 میلیون تومان کار در ارتباط با خطاطی انجام داده ایم.
در ادامه وی گفت: مدرسه من در سال 1384 با طوفان شن، کاملا زیر ماسه فرو رفت، مسئولین خواستند که این مدرسه را تخلیه کنیم ولی من با هزینه خود 14 میلیون تومان برای بهبود بخشیدن وضعیت این مدرسه خرج کردم و همه اینها به برکت آقا امام رضا (ع) است...
وی در پاسخ به این سوال که آیا خانواده شما مشکلی با این فعالیت ها دارند یا خیر؟ گفت: خیر، حتی برای برخی از فعالیت های مدارس دخترانه با خانواده می روم و چهار دخترم در این فعالیت ها به من کمک می کنند.
خواجه دار، به عنوان یک معلم مرزنشین فداکار و ایثارگر صحبت خود را با مسئولین اینگونه بیان کرد:
همه ی همکاران ما از وضعیت معیشتی خود ناراضی هستند، وضعیت حقوقی و معیشتی خود را با کارمندان دیگر ارگان ها مقایسه می کنند. مسئولین باید به این موارد توجه داشته باشند.
در ادامه از وی خواسته شد توصیه خود را به همکاران و دانش آموزان بگوید، وی در این خصوص اظهار داشت: من کوچک تر از آن هستم که برای همکارانم توصیه ای داشته باشم ولی در خصوص دانش آموزان همیشه به آنها گفته ام که درس خود را به خوبی بخوانند و احترام پدر و مادر خود را داشته باشند.
وی درد دل های خود را اینگونه بیان کرد: حقیقتا چیزی برای گفتن ندارم، درددل من این بچه هاست، اینجا این بچه ها بسیار محروم هستند، ای کاش مثل قبل به این ها پوشاک، کفش و تغذیه داده می شد. بسیاری از این دانش آموزان آخرین مرتبه ای که گوشت خورده اند را یادشان نمی آید. به این بچه ها برسید این ها آینده ساز های مملکت هستند، اینها باید قوی باشند تا مملکت هم قوی شود.از لحاظ معیشتی خیلی در سطح پایینی هستند.
و در آخر وی گفت: آرزو می کنم روزی بیاید که هیچ یک از این بچه ها هیچ مشکلی در زمینه مالی، جسمی و ... نداشته باشند و سلامتی همکاران و مسولین را آرزومندم. همکاران من که در این منطقه کار می کنند، با دل و جان کار می کنند. همه این عزیزان بدون هیچ چشم داشتی زحمت می کشند؛ برای همه آرزوی توفیق دارم.
