بهگزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی؛ یکشنبه 15 خرداد سال 1368، ملت ایران به یک باره در غم از دست دادن امام خویش به سوگ نشست.
امتی که هر لحظه روند درمان حضرت امام(ره) را دنبال میکردند به محض شنیدن صدای محمدرضا حیاتی، گوینده رادیو و تلویزیون در ساعت ۷ صبح که با بغضی در گلو اعلام کرد: «بسمالله الرحمن الرحیم. انا لله و انا الیه راجعون. روح بلند رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی(ره) به ملکوت اعلا پیوست.» در بهت و حیرت بودند.
صبح همان روز بود که معابر و سر درب مغازهها همه سیاهپوش شد و همه جا تعطیل شد و خیل عظیم مردم برای حضور در مراسم تشییع پیکر امام خمینی(ره) راهی تهران شدند؛ این حقیقیترین، عمیقترین و گستردهترین عزای عمومی ملت ایران است، بیش از 10 میلیون نفر از جمعیت ایران به طور خودجوش در این مراسم حضور پیدا کردند.
روزنامههای14خرداد تیترهای مختلف و سراسر غم و اندوهی داشتند، « کیهان» با تیتر «جهان اسلام در سوگ امام خمینی» سعی در بیان عمق غم و اندوه ملت مسلمان جهان در فراق یار داشت، آری، همه آزادیخواهان جهان و مبارزان با استکبار جهانی و مظلومان و محرومان و مستضعفین ماتمزده شدند.
نیمه خردادی که امام(ره) خود وعده داده بود از راه رسید، نیمه خردادی متفاوت برای نسلی که خود را با امام شناخت و معنا پیدا کرد. روزهایی که در گذشته وجود نداشت و در آینده بیشک تکرار نخواهد شد.
امام(ره) در قلب مردم جای داشت و امروز مصیبتی را متحمل میشدند که نظیرش در تاریخ وجود ندارشت. رهبری که عزیزتر از پدر بود و به این ملت هویت داد، دیگر در بین آنان وجود نداشت و آن بهشتی که امام(ره) در بهمن 57 برای ملت ساخته بود دیگر در نیمه خرداد 68 بدل به آتشی شد که دل میلیونها ایرانی را سوزاند.
مصلی بزرگ تهران، محل آخرین دیدار امت با امام عظیم شان تعیین شد؛ صبح روز دوشنبه مصلی تهران شاهد حضور میلیونی امت میشود. آنان که آمدهاند امام را در عین ناباوری تا منزل ابدیاش همراهی کنند.
حضور امتی که در غم از دست دادن امام خویش بر سر و سینه میکوبیدند، در زمان تدفین پیکر حضرت امام(ره) مانع از برگزاری مراسم شد تا جایی که در آن روز تدفین پیکر امام(ره) ناممکن شد و مراسم به روز بعد موکول شد.
صبح روز صبح شانزدهم خرداد، با حضور چند میلیونی امت عزادار، مراسم نماز بر پیکر حضرت امام(ره)، به امامت آیتالله العظمی گلپایگانی برپا شد؛ و سرانجام در ساعت 16/30 دقیقه در میان ناله و اندوه عزاداران خمینی، پیکر روح خدا در کنار شهیدان آرمید. و روزهای بیقراری امام امت به پایان رسید.
حضرت امام خمینی(ره) به عنوان بزرگ مردی که نبض تاریخ را در دست داشت با دلی آرام، روحی شاد و قلبی مطمئن و ضمیری امیدوار به خاکی بازگشت که 13 سال از آن دور بود.
انتهای پیام/