کارگری جوانان شهرستانی در تهران/ حقوق کارگران کفاف حداقل های زندگی را نمی دهد/ کارگری با درد کمر و زانو

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری بسیج، صبح یک روز کاری بر آن شدیم تا طی یک گزارش میدانی از اوضاع و احوال کارگران با خبر شویم. وقتی به بازار تهران سرزده رفتیم با اوضاع آشفته کارگران مواجه شدیم . در گوشه ای از بازار چشمم به یک کارگر جوان خورد به نظر کمتر از 35 سال سن داشت این را خودش گفت:من جعفر 35 ساله هستم که از زمانی کودکی تاکنون در صنف کارگران پر زحمت مشغول کار هستیم و با گاری بارها را جابه جا می کنیم.

وی افزود: یکی از مهم ترین معضلات و مشکلات ما بیمه است و هر جایی مراجعه می کنیم جواب گو نیستند این درحالی است که من متأهل هستم و در صورت وجود یک مشکل یا بیماری هیچ خدمات بیمه ای و درمانی شامل حال من نمی شود. البته از دفترچه بیمه سلامت استفاده می کنیم اما خدمات آن هم شایان ذکر نیست؛ خدمات این بیمه در حدی نیست که بتواند هزینه های بالای درمان را تأمین کند اما از هیچی بهتر است.

این کارگر ساده عنوان کرد: برای بیمه کار چند مرتبه از طریق بیمه کارگری پیگیر بودیم اما نتیجه ای نداشت همچنین کسی هم به عنوان کارفرما حضور ندارد تا ما را معرفی کند. من بچه ایلام هستم ایلام خطه ای است که 8 سال در مقابل دشمنان ایستادگی کرد اما امروز اوضاع کار ایلام خراب است و جوانان این شهر روی به کارگری در پایتخت آورده اند.

جالب است 3 سال از وصل گاز شهر ایلام می گذرد آیا می توان انتظار داشت که اوضاع کار و اشتغال جوانان خوب باشد؟ کشاورزی ایلام اکثر دیمی کاری است که وابسته به بارنگی و اوضاع آب منطقه است و اگر خشک سالی باشد؛ کشاورزی نابود می شود. این کار گر از روی طعنه گفت: از 90 درصد جوانان ایلام 99 درصد بیکار هستند اگر کسی تولیدی هم داشته باشد تعطیل شده است.

وی تصریح کرد: در این گرمای طاقت فرسا 600 تا 700 کیلو بار و یا گاهی 1 تن وسیله را با گاری جابه جا می کنیم آن وقت مسئولین به فکر نیستند و حتی برخی از مأموران شهرداری گاری ما را توقیف کرده و به ازای 40 تا 50 هزارتومان پول پس می دهند.

این کارگر افزود: چرخ و گاری ما منبع درآمد است اگر بگذاریم چرخ ما را بگیرند یک هفته سرگردان خواهیم بود و آن وقت با پول اجاره خانه، خرج زن و بچه نمی دانیم چه کار کنیم.حتی نمی دانیم به چه کسی شکایت کنیم.درآمد ماهیانه ما هم اصلا مشخص نیست روزی 20 هزار تومان، روزی 30 هزار تومان و گاهی هم هیچی درآمد نداریم.اوضاع کار هم اصلا مناسب نیست. من خودم با مدرک فوق دیپلم بیکار هستم این درحالی است که افرادی با مدرک لیسانس و یا فوق لیسانس کارگری می کند؛ ما ساعت 7 تا 8 صبح به محل کار می آییم و تا 18 مشغول هستیم و این درحالی است گاهی با دست خالی شرمنده زن و بچه می شویم.

کارگر افغانی کار دارد کارگر ایرانی بی کار است

در این حین شخص دیگری گفت: اوضاع کار خراب است من با زن و سه فرزند از صبح تا ساعات پایانی روز مشغول به کار هستیم آن وقت با توجه به هزینه های بالای زندگی و مخارج اجاره منزل و ... ماهی 600 هزار تومان قسط، ماهی 250 هزار تومان پول بیمه و ماهی 220 هزار تومان کرایه منزل می دهم.در صورتی که کارگران افغانی به راحتی کار دارند اما من که فرزند ایران و ایلام هستم باید با این اوضاع بد کار بیکار باشم.من اگر از صبح تا شب کارگری کنم حداکثر 50 هزار تومان درآمد دارم به نظر شما این پول می تواند دردی از هزینه های زندگی من دوا کند.

ما کارگران بی چاره پایه حقوق نداریم

وی افزود: شهرداری از ما ماهی 30 هزار تومان پول می خواهد تا تحت عنوان بیمه گاری کار کنیم ما حاضر هستیم شهرداری از ما 50 هزار تومان بگیرد و ما با لباس فرم شهرداری کار کنیم اما این کارگران افغانی کار را از ما نگیرند.ما یک کارگر ساده هستیم که هیچ پایه حقوقی نداریم که سالیانه با این افزایش نرخ تورم و رکود وضعمان بهتر شود و چشم ما تنها به بازاریان و فروشندگان است.

این کارگر تصریح کرد: من اگر بیمه هستم بیمه آزاد است البته گفتنی است پیش از این من بیمه چرخ شهرداری بودم اما یک مدت طولانی به علت بیماری به شهرستان سفر کردم بعد مسئولان شهرداری تحقیق کردند که من در محل کارگری حضور ندارم بیمه ام قطع شد.

گفتنی است این بیمه آزاد از ماهی 150 هزار تومان شروع شد اکنون ماهی 220 هزار تومان می دهم.بچه ها کسی بیمه نیست وقتی کارفرمایی وجود ندارد بیمه هم وجود ندارد و زمانی که به مغازه دارها می گوییم آنها می گویند به ما ربطی ندارد. من 16 سال سابقه کار دارم اگر کسی هم کاری کند روی رفاقت به ما بار می دهد.

کارگری با درد کمر و زانو

اگر وسط کار کسی پایش بشکند باید بمیرد من خودم به علت شکستگی پا چند ماه بیکار بودم و کسی هم به فکر ما نبود.ما یک مشکل یا دو مشکل نداریم.اگر روزی 30 هزار تومان کار کنیم آن هم با هزار مکافات بدست می آید.در هر کوچه و پس کوچه ای گذر می کنید گاری دارید مأموران شهرداری چرخ ما را می گیرند و اگر هم بخواهید چرخ را پس بگیرید باید 400 هزار تومان پول دهید. اکنون کمر و زانو برایم باقی نمانده وقتی شب ها به منزل می روم از درد کمر و زانو خوابم نمی رود.

به کارگران وام دهید

وی عنوان کرد: ما باید به کجا شکایت کنیم به خدا قسم ما زن و بچه داریم ما ایرانی هستیم اگر از ما حمایت کنند و یا وام اندکی برای شروع یک کار کوچک بدهند ما از کارگری دست بر می داریم.اگر وام 4 درصد یا 9 درصد بخواهیم ضامن طلب می کنند که ما کسی را نداریم این درحالی است که بانک از ما سود 20 تا 25 درصد می گیرد.

این کارگر ساده تصریح کرد: فرزند من 5 ساله هست من چند سال دیگر چگونه آینده فرزندم را تأمین کنم اگر روزی فرزندم قصد ازدواج داشته باشد از کجا جهیزیه مهیا کنم ما هزار مشکل داریم.اگر یک وام با سود کم دهند ما سر ماه کار کنیم و قسط ها را بدهیم چه اشکالی دارد اکنون برای 2 میلیون تومان وام دو ضامن معتبر می خواهند.

وی افزود: اوضاع کار شهرما اگر خوب در شهر غربت کار نمی کردم که برای تأمین خرج روزانه هفت خوان رستم را طی کنم.از شما خواهش دارم که صدای ما را به گوش مسئولین برسانید اکنون جوان درس خوانده و پس از کلی زحمت به سربازی رفته است آن وقت زیر گرمای طاقت فرسا در این جا کارگری می کند اگر جوان ما شغل داشته باشد دیگر سراغ اعتیاد و مشکلات دیگر نمی رود.

وقتی اوضاع کارگران را در گوشه کنار خیابان های شهر می بینید نمی دانید وعده افزایش حقوق را باور کنید یا دم خروس تنگدستی کارگران را .تنها اتفاقی که می افتد اوضاع کارگران بدتر می شود.