سرزمین مقدس معراج
راست گفت آن مسافر باران که زمین تا همیشه چرکین است
جای خوبی برای ماندن نیست جای دل های سخت و سنگین است
هرچه نزدیکتر شد از بالا دور شد از صفا و پاکی ها
متحیر شد از خودش پرسید: این زمین آن زمین پیشین است !
*****
کفه های همیشه نامیزان کفه هایی تراز از این دستند
یک طرف ازدیاد کم خونی است یک طرف خون اساس تزئین است
باز قابیلیان خون آشام روی تاریخ را سیه کرده
باز پیشانی زمان از این سر گذشت غریب پر چین است
****
قدس!! ای وادی بخون خفته !! محنت قد کشیده دوران
قلب در خون تپیده تاریخ داستانت چقدر غمگین است
به کدامین گناه نا کرده مستحق چنین مکافـاتی
بستن چار راه آزادی بکدامین طریق و آئین است
هدیه کودکان مظلومت توپ این میهمان ناخوانده است
کودکانت همیشه می پرسند سهم ما هم از این جهان این است!!؟
ای دیار حماسه و ایثار ای ز شور مقاومت سرشار
صبر کن همچنان مقاوم باش صبر بنیان کن سلاطین است
ای کمر بسته استقامت را وای شکسته حصار ظلمت را
می ستایم همیشه نامت را نام تو زیب و زینت دین است
سرزمین مقدس معراج! نقطه وصل خاک با افلاک!!
اولین قبله قبیله عشق!! صبر کن بار صبر شیرین است
روز و شب در تهاجم پاییز برگ هایت بخاک می افتند
باز برگ برنده پیش توست برگ هایت همیشه زرین است
آنک از راه می رسد مردی مردی از نسل پایداری ها
نام او جفت فتح و فیروزی است یاور او سپاه آمین است
سر به ذلت سپردن از مردی از شهامت بدور می باشد2
مرگ با عزت و شرف آری بهتر از زندگی ننگین است
تف بر این نقشه های تحریفی که ترا باز می کنند انکار
غافل از اینکه هر کجا عشق است نام آنجا یقین فلسطین است
علی شهودی – تبریز
1-وامی از دکتر شفیعی کدکنی
-2وامی از مرحوم خوشدل تهرانی
