به گزارش خبرگزاری بسیج در قزوین، زنده یاد قدمعلی بهرامی بیش از هشتاد بهار را دید . او در یكی از روستاهای قزوین به دنیا آمد واز بیست وهفت سالگی سرودن شعر را آغاز كرد.
خودش در این مورد می گوید: یك شب در خواب اشعار باباطاهر را زمزمه می كردم از فردای آن شب قلم به دست گرفتم و آنچه را به ذهنم می رسید روی كاغذ می آوردم .
از مرحوم بهرامی ده جلد كتاب تحت عناوین امید آ رزو، بهارآرزو، شاخه های آرزو، غنچه های آرزو، شكوفه های آرزو، دیوان آ رزو، نتیجه آ رزو، دریای آ رزو و... به چاپ رسیده است.
وی در خصوص اشعارش چنین می گوید : « بیشتر در قالب غزلیات، دو بیتی وقصیده شعر می گویم ». تحصیلات بهرامی مكتبخانه ای بود و بر همین اساس آنچه می سرود حاكی از احساس بود و شور وشعور .
بهرامی در دوران جوانی علاوه بر حضور در جبهه ها و سرودن شعر برای رزمندگان به امر كشاورزی می پرداخت. سخن پایانی این شاعر بسیجی بزرگوار :
خداوند تو می دانی چه زشتم و یا نیكو دل و نیكو سرشتم،
تو می دانی كه من فردا بمیرم به دوزخ می روم یا در بهشتم .
روح پاکش با امیرالمؤمنین علی علیه السلام محشور باد...
1004/ت30/ب
