وی افزود: همواره این دو واژه در کنار هم به کار برده می شوند و در نگاه اولی به نظر می آید هر دو به یک معنا باشد.اما با جستجو در متون دینی و فرهنگ نامه ها متوجه تفاوت این دو واژه می شویم. عفاف نوعی حجاب درونی است که انسان را از گناه دور می دارد .حفظ چشم ،گوش،قلب و تمامی اعضا و جوارح از هر گونه خطا و گناه عفاف است که حاصل این عفت و حجاب درونی پوشش ظاهری است . به تعبیری حجاب میوه عفاف است و عفاف ریشه حجاب.
مسئول نمایندگی ولی فقیه ناحیه گمیشان در ادامه افزود: برخی افراد ممکن است حجاب ظاهری داشته باشند ولی عفاف و طهارت باطنی را در خود ایجاد نکرده باشند. زنان چون مظهر جمال خداوند هستند و همینطور به این دلیل است که میل به خودنمایی و خود آرایی دارند ، پوشش در اسلام به آنها اختصاص یافته است و برای مردان هم مسئله کنترل نگاه بیان شده است.
حجت الاسلام سلمان پور بیان داشت: در مورد فلسفه حجاب و پوشش در اسلام به آرامش روانی توجه شده است که در اثر وجود حجاب و عفاف در زنان این آرامش برای جامعه به ارمغان می آید.اما در صورت از بین رفتن حریم میان زن و مرد ، هیجانها و التهابهای جنسی افزایش می یابد و باعث می شود که جامعه آرامش خود را از دست بدهد و افراد به بیماری های روحی مبتلا شوند.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: جنبه دیگر فلسفه حجاب و پوشش جنبه خانوادگی است که به استحکام پیوند خانوادگی بر می گردد کاملا واضح است که زن اگر زیبایی های خود را در خانه و برای همسر خود محدود کند هم به تقویت بنیان خانواده خود کمک می کند و هم به آرامش روانی جامعه.
مسئول نمایندگی ولی فقیه ناحیه گمیشان در ادامه افزود: برخی از اندیشمندان و حکیمان بر این باورند که حجاب حق الله است و در اینباره می گویند: حرمت زن اختصاص به خود زن دارد و نه مال شوهر و نه ویژه برادر و فرزندانش می باشد. همه اینها اگر رضایت بدهند ،قرآن راضی نخواهد بود چون حرمت زن و حیثیت زن به عنوان حق الله مطرح است .
انتهای پیام/