امامزاده ابراهیم(ع) برخوار را سومین حرم اهل بیت می دانم

آستان مقدس امامزاده نرمی (حضرت ابراهیم و اسماعیل بن موسی بن جعفر علیه السلام) در چند سال اخیر با اقدامات خوبی که در زمینه های مختلف فرهنگی انجام داده است؛ به منویات مقام معظم رهبری در رابطه با تبدیل شدن بقاع متبرکه به قطب فرهنگی منطقه و شهرستان، نزدیک شده و توانسته از ظرفیت امامزاده به بهترین شکل استفاده کند.
آستان امامزاده ابراهیم در جذب فعالان فرهنگی به آستان، موفق بوده و نقش جوانان در آن پررنگ است و امیدواریم سایر اماکن متبرکه از این آستان الگوبرداری کنند و بتوانند از ظرفیت های ارزشی و معنوی این امامزادگان لازم التعظیم به بهترین نحو استفاده کنند.

حجت الاسلام و المسلمین عالی ضمن تشریح مؤلفه های قطب فرهنگی هر منطقه، به بیان راهکارهایی در این خصوص پرداخت و در ادامه به برخی از ویژگی هایی که یک روحانی واقعی باید داشته باشد اشاره کرد.

چرا مقام معظم رهبری امامزاده ها را به عنوان قطب فرهنگی در شهرها معرفی کردند؟

امامزاده ها در همه جای کشور وجود دارند. مساجد به خاطر دست اندرکاران و متولیان آن می تواند برخی اوقات جناحی شود اما امامزاده ها معمولا اینطور نیست و مردم و خصوصیت امامزاده این اجازه را نمی دهد. البته نقش مساجد را نمی توان نفی کرد مساجد باید محوریت داشته باشند اما متاسفانه مساجد کارکردشان را از دست داده اند.

در زمان پیامبر (ص)، مسجد محور بسیاری از فعالیت ها بود اما مساجد ما تبدیل به نمازخانه و امام جماعت ما تبدیل به یک پیش نماز شده اند، روحانی در مسجد باید امام در یک مسجد و محل باشد. امامت یک وظایفی دارد، مسجد یک کارکردی دارد. همه کارها با محوریت مسجد انجام می شود اما اینها همدیگر را نفی نمی کنند در امامزاده یک شرایط و حال و هوایی وجود دارد که قلوب و عاطفه ها بیشتر رشد می کنند که در مساجد این حالات وجود دارد ولی به صورت طبیعی نیست.

در امامزاده ها به طور طبیعی فضای محبت، معنویت و روحانیت موجود است از جهتی که حضرت آقا تعبیر قطب فرهنگی را برای امامزاده ها کرده اند چون در این مکان به لحاظ پتانسیل، ظرفیت و خصوصیاتش در این امامزاده ها بیشتر است با همه این احوال اگر مؤمنین امامزاده را احیا نکنند، امامزاده ها خیلی مشهور و معتبرند ولی استفاده ای از آن ها نمی شود و می تواند این ظرفیت به فعلیت نرسد، مانع آن هم ما هستیم و باید این مانع را برطرف کنیم.

با توجه به اینکه در شهرستان برخوار ۱۰ امامزاده لازم التعظیم وجود دارد راهکار شما برای تبدیل شدن این امامزادگان به قطب فرهنگی در منطقه چیست؟

اگر ظرفیت خود امامزاده ها و معنویت و نورانیتی که در منطقه می توانند القا کنند احیا شود و اگر به خوبی شناسانده شوند این ظرفیت وجود دارد که به یک قطب فرهنگی تبدیل شوند منتها این مسئولیت دیگران را سلب نمی کند و باید در این راه از تجربه افراد کهنسال و نیرو و هم فکری جوانان استفاده کرد.

به بیان دیگر در زمان ما کار فرهنگی واقعا احتیاج به فکر دارد، احتیاج به طرح و برنامه دارد و فقط نباید صرفا به یک سخنرانی یا مدیحه سرایی اکتفا کرد. الان در برخی از نقاط کشور ۲۸ نوع کار فرهنگی تعریف شده است؛ بنا بر این در جایی که می خواهد تبدیل به قطب فرهنگی شود باید همه این انواع را داشته باشد از حوزه علمیه گرفته تا سالن ها، مجتمع های متعدد، مراکز مشاوره و…

قطب فرهنگی یعنی یک مکانی که تمام مردم منطقه، استان، کشور و بلکه بالاتر به گونه ای با آن سر و کار پیدا می کنند و محل هدایت مردم، محل شفای معنوی و جسمی افراد، محل علمی و معرفتی خواهد بود منتها احتیاج به افراد خوش فکری دارد که از تجربه دیگر مراکز استفاده کنند به عنوان مثال تجربه آستان مقدس رضوی و حضرت معصومه (س)، تجربه های بسیار ارزنده ای است که باید متناسب با محل بومی سازی شود و مردم را هم برای کمک کردن تشویق کنند.

به هر حال نیاز به این مساله وجود دارد، قطعا ظرفیت آن در این شهر وجود دارد و اگر آثار آن در زندگی مردم جلوه پیدا کند طبیعتا امامزاده جایگاه خود را در مباحث فرهنگی پیدا خواهد کرد.

به نظر شما امامزاده ابراهیم علیه السلام تا چه اندازه توانسته به قطب فرهنگی شهرستان تبدیل شود؟

تا همین میزان که هم اکنون مشاهده می شود، بعد از بارگاه امام رضا علیه السلام و حضرت معصومه (س) بنده جای دیگری را حتی حرم احمد بن موسی (شاهچراغ) در شیراز (البته اخیرا در این آستان اقداماتی انجام شده است) سراغ ندارم که تا این حد توانسته باشند به قطب فرهنگی در سطح گسترده رواج پیدا کند. بنده قبلا هم اعلام کرده بودم که آستان امامزاده ابراهیم را سومین حرم معصومین در کشور می دانم؛ چراکه هم اکنون برخی از امامزاده ها هستند که فرزند بلافصل امام هستند مانند امامزاده سلطان علی بن باقر فرزند بلافصل امام محمد باقر (مشهد اردهال) که حرم و فرد بسیار با فضیلتی است اما آنچنان که باید و شاید پویا و فعال نیست و این مؤمنین هستند که همت نکردند وگرنه ظرفیت این امامزاده ها موجود است.

این کار در بارگاه امامزاده ابراهیم تحقق یافته است و می توان با قاطعیت گفت سومین حرم اهل بیت حرم سیدالکریم ابراهیم بن موسی بن جعفر در برخوار است.

مناسبت های محتلف، کثرت جمعیت که خصوصا در شب های قدر مشهود است، فوق العاده است، کجاها ما چنین اتفاقاتی و برنامه هایی با چند هزار جمعیت می بینیم؟! بنابراین اگر فضای آن گسترش پیدا کند، ظرفیت آن را هم دارد که جمعیت بیشتری را به خود جلب کند. اینها هم لطف امامزاده است و هم زحمات فعالین و متولیان امور امامزاده که نباید نادیده گرفته شود.

اگر این فعالیت ها و اقدامات ادامه پیدا کند و کمک مردم و خیرین برای گسترش آن افزایش پیدا کند این امامزاده شناسانده شود و همین خیرین بیایند و کمک بدهند، مردم هم اقبال بیشتری به این امامزاده خواهند داشت.

با توجه به اینکه شهرستان برخوار بیشترین طلبه و روحانی را دارد و علمای بزرگی همچون آیت الله ناصری و… در این شهرستان وجود دارند، روحانیت و طلاب در این دوران چه وظایف مهمی را بر عهده دارند؟

برای پاسخ به این سوال باید پیش بزرگان و خواص رفت. به هر حال روحانیون به گونه ای رسالت هدایت، راه انداختن و تذکر را بر عهده دارند.

یک روحانی در هر جایی باید امام آن منطقه باشد؛ خودش باید دردهای آن منطقه را شناسایی کند، خودش باید به طرف مردم برود؛ همانطورکه پیامبر اکرم (ص) طبیب دوّار بطبه (طبیبی که به دنبال بیمارش می گردد) بودند. روحانی نباید بنشیند تا دیگران به سراغش بیایند بلکه باید به سراغ دیگران برود. به تعبیر مقام معظم رهبری باید با همان روحیه آخوندی گری قبل از انقلاب به سراغ مردم برویم چون در آن زمان یک آخوند چهره به چهره و با تک تک افراد نشست و برخاست می کرد بدون تشریفات و تکلفات، مردمی بودن در بین مردم بودن و زندگی ساده داشتن، با مردم خوب رفتار کردن و از دردهای مردم دور نبودن اینها هست که یک روحانی را روحانی و حرفش را مؤثر می کند. در عین حال باید یک روحانی بروز هم باشد چون به هر حال جوان امروز یک تغذیه فکری قوی تر و جذاب تری را در مقابل سایر جذابیت های رسانه های ما توقع دارد.

اگر منبری، منبری باشد باید جذاب تر باشد، باید حرفی را بزند که جوان امروز به آن نیاز دارد و به طور کلی درد او را مشکل گشا باشد. این کار سلیقه و زحمت می خواهد. اگر این مجموعه اقدامات انجام شد یک روحانی می تواند موفق و مؤثر باشد و الا کارایی خود را نخواهد داشت و در قیامت باید نسبت به کوتاهی خود پاسخگو باشد.

امامزاده ابراهیم بن موسی بن جعفر، فرزند امام موسی بن جعفر و برادر بلافصل امام رضا (ع) است. آستان ملکوتی این امامزاده و فرزند بزرگوارشان امامزاده اسماعیل در شهرستان برخوار، شهر دولت آباد، روستای زمان آباد و مأمن و مأوای عاشقان و دوستداران اهل بیت علیهم السلام است؛ امامزاده ای که شفای بیماران را در کارنامه خود دارد.

امامزاده ابراهیم ابن موسی بن جعفر (علیه السلام) معروف به امام زاده نَرمی در فاصله سه کیلومتری مرکز شهر دولت آباد و در محله ای بنام «نَرمی» واقع گردیده است.

این امامزاده از فرزندان موسی بن جعفر و برادر امام رضا (علیه السلام) می باشد که در تمام طول سال به ویژه پایان هفته و ایام سوگواری ائمه معصوم پذیرای زائران زیادی از گوشه و کنار شهرستان و استان و حتی خارج از کشور است.

زائران و مردم این منطقه با مراجعه و توسل و شفاعت قرار دادن امامزادگان لازم التعظیم،از خداوند تبارک و تعالی طلب شفاعت و مغفرت کرده و اعتقادات محکمی به آن بزرگوار دارند.

شهرستان برخوار به مرکزیت دولت آباد  از توایع استان اصفهان با افزون بر ۱۰۰هزار جمعیت در ۱۰ کیلومتری شمال شهر اصفهان واقع شده است.