به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از اردکان، به مناسبت سالروز ورود آزادگان به میهن اسلامی به سراغ یکی از آزادگان و جانبازان شهرستان اردکان رفتیم و چند دقیقه ای را با وی هم کلام شدیم.
آغاز کلام محمدرضا برزگر چاه افضل اینگونه بود: بنده در سال 1363 و در سن 14 سالگی برای اولین بار به جبهه های نبرد حق علیه باطل و منطقه غرب کشور اعزام شدم اما به دلیل کم بودن سن و کوتاهی قد از اعزام من به خط مقدم جلوگیری کرده و بنده را به قسمت پشتیبانی منتقل کردند.
وی گفت: کم کم با فراگیری آموزش های لازم به میدان نبرد اعزام شدم و در سال 1367 در یکی از پاتک های دشمن در منطقهشلمچه از ناحیه پای چپ مجروح و سپس اسیر شدم.
برزگر افزود: با توجه به اینکه بنده مجروح بودم و به دلیل عدم رسیدگی به وضعیت مجروحان توسط نیروهای عراقی کم کم زخم های پای من عفونت شدید پیدا کرد به گونه ای که این زخم ها به کِرم تبدیل شد و به همین خاطر آنها مجبور شدند که پای بنده را در سه مرحله قطع کنند و گرمای شدید و اوضاع نامناسب اردوگاه باعث شده بود که پای من تا پایان دوران اسارت عفونت داشته باشد.
وی اظهار داشت: عراقی ها برای کنترل اوضاع اردوگاه و ایجاد جو خفقان، هر روز اسرا را کتک می زدند و به کسی هم رحم نمی کردند و حتی مجروحان را هم کتک می زدند و تا روزی که قرار بود ما را آزاد کنند اینکار را می کردند.
محمدرضا برزگر گفت: در تاریخ 25 مرداد 1369 گفتند که قرار است مجروحین را آزاد کنند و ما جزو نفرات اولی بودیم که از اردوگاه بیرون آمدیم ولی به مدت 25 روز ما را در مکان دیگری زندانی کردند و به همین دلیل جزو نفرات آخری بودیم که آزاد شدیم و در تاریخ22 شهریور 1396 به ایران بازگشتیم.
این آزاده و جانباز اردکانی خطاب به نسل جوان جامعه اظهار داشت: آن زمان که کشور و انقلاب به دفاع نیاز داشت ما به وظیفه خود عمل کردیم و اینک وظیفه شما آینده سازان کشور است که راه شهداء را ادامه دهید.
وی افزود: نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به برکت خون شهداء و ایستادگی ایثارگران و خانواده های آنان زنده و پاینده است و مسئولین باید بدانند که اکنون ثمره خون شهداء امانتی در دست آنهاست و باید از این امانت به خوبی پاسداری کنند.
