سیستمی که قاچاق ساز است/ نفوذ در اتحادیه آبزیان/وقتی خانوادگی اتحادیه ها را می گردانند/کسی اراده ایستادن جلوی ورود تیلاپیا ندارد

گروه اقتصادی خبرگزاری بسیج: اشاره: امسال همچون سالهای گذشته در حوزه اقتصادی نگاه رهبری و دلسوزان نظام، ضرورت پیاده سازی سیاست ها و برنامه های اقتصاد مقاومتی است اقتصاد مقاومتی شالوده و شاهراه نجات از بسیاری از معضلات و مشکلات اقتصادی کشورمان است اما متاسفانه طی چند سال اخیر علیرغم تاکیدات مقام معظم رهبری مبنی بر پیاده سازی سیاست‌ها و برنامه‌های اقتصاد مقاومتی و نیز درون زا کردن تولیدات، مسئولین و دولتمردان به شعار اکتفا کرده و گاهی برنامه های عادی و روزمره دولتی را با برچسب اقتصاد و مقاومتی دنبال کرده اند. یکی از حوزه هایی که کمتر در بخش کشاورزی به چشم می‌آید بخش شیلات کشور است. شیلات و مقوله مهم ماهی یکی از مهمترین مواد غذایی سبد خانوار است که با وجود استعدادها و امکانات بالقوه در کشور امکان پرورش ماهی در بالاترین سرعت و کیفیت وجود دارد بر همین اساس انتظار می رود تا دولتمردان برای حمایت و پشتیبانی تولید کنندگان ماهی این غذای سالم و غنی برنامه ریزی داشته باشند اما سالیان اخیر شاهد واردات بی رویه و بی منطق انواع ماهی از کشورهای خارجی هستیم.

واضح است که این اقدام ضمن آنکه بسیاری از مشاغل را از بین خواهد برد ضربه سنگینی به تولیدکنندگان ماهی های گرمابی و یا سردابی زده است در همین راستا سعی کردیم تا از نزدیک با مشکلات عدیده برخی تولیدکنندگان ماهی سردابی از جمله قزل آلا آشنا شویم. باورود ما به این مرحله مشاهده کردیم که متاسفانه یک تولیدکننده داخلی برای پرورش ماهی بومی  و سالم داخلی در کشور باید با  موانع و مشکلات عدیده ای دست و پنجه نرم کند. این در حالی است که در مقابل یک واردکننده ماهی تیلا پیا به راحتی می‌تواند به هر میزانی که بازار کشش داشته باشد ماهی ناسالم و آغشته به گاز سمی منواکسید کربن وارد این کشور کرده و بسرعت در فروشگاه ها و مراکز خرید عرضه کند. خبرگزاری بسیج بر آن شده است تا به صورت مستند و حضوری از مراکز پرورش ماهی این مهم را پیگیری کند.  

گزارش بسیج حاکی از آن است که یک معیار ساده برای فهم میزان  واقعی گوشت ماهی آن است که وقتی ماهی سرخ شد آن را بر روی ترازو قرار داده و مشاهده شود که یک کیلو ماهی سرخ شده تنها برابر 400 گرم گوشت می دهد.حال اگر همین آزمایش را با ماهی های قزل آلای تولید داخل انجام شود معلوم خواهد شد که چقدر تفاوت خواهد داشت.

سازمان شیلات شرکت های فرآوری را ایجاد می کند تا ماهی قزل آلای داخلی فیله شده و بسته بندی کنند اما همین شیلات به شرکت های فرآوری، مجوز واردات ماهی تیلاپیا و فرآوری و بسته بندی آنها را می دهد و شرکت های فرآوری به خاطر حاشیه سود بیشتر هرگز به سراغ ماهی قزل آلای داخلی نمی روند. در این مورد کسی که سیاست گذاری را به سمتی پیش برده است که اکنون شرکت های فرآوری برای سود بیشتر به سمت واردات ماهی تیلاپیا رفته اند باید پاسخ گو باشد.

* سیستم شیلات قاچاق ساز است

براساس این گزارش وقتی کسانیکه مشغول فرآوری هستند، تبدیل به قاچاقچی شدند این موضوع نشان می دهد که سیستم شیلات طوری شده است که قاچاق آفرین است.اما معضل دوم جایی است که تشکل و اتحادیه آبزیان 18 سال است که توسط 3 نفر اداره می شود، این سه نفر طوری اتحادیه را طراحی کرده اند که نتوان اداره اتحادیه را از چنگ آنها بیرون آورد.

* نفوذ در  اتحادیه آبزیان برای سودجویی

اتحادیه از سال 1378 تأسیس شده است آن زمان بیش از 200 تا 300 واحد تولیدی ماهی در کشور وجود نداشته است اما امروز این تعداد حدود 4000 واحد شده است.18 تعاونی و اتحادیه در سال 1378 تشکل اتحادیه ماهیان سردابی را در وزارت تعاون تشکیل دادند که از این تعداد تنها 3 واحد  اتحادیه  و مابقی آن تعاونی است.وقتی اتحادیه سراسری باشد از هر استان یک عضو حضور خواهد داشت.از استان مازندران 5 نفر عضو در این اتحادیه حضور دارد که جمع آنها در سال 1378 هجده  نفر می شود که تعدادی از این افراد خانوادگی مدیریت می کنند.از سال 1378 تاکنون این تعداد به 14 نفر تقلیل می یابد اما واحدهای تولیدی از 300 واحد به 4000 واحد می رسد.

در این مجمع دو نفر از مازندران و یک نفر از استان ارومیه 18 سال صاحب کرسی هستند که ثابت بر این مسند قرار گرفته اند.سال 1384 اتحادیه مازندران تشکیل می شود و همین 5 نفر در آن عضو هستند.طبق قانون خود مجمع ممنوع است که یک نفر همزمان در دو اتحادیه عضو باشد اما به راحتی چنین تخلفاتی به چشم می خورد.