به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج دانشجویی از قزوین؛ آبتین عزیزی از فعالان دانشجویی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) قزوین در یادداشتی نوشت: این روز ها انقدر فجایع زیاد شده اند که بار معنائی خود را از دست داده اند. بد روزگار اما آنجائی است که این فجایع عمدتاً در کشور هائی رخ می دهد که باید آرامترین اوقات را سپری کنند.
از رخداد های طبیعی، فجایع داخلی ملت ها که برحسب حادثه پیش می آید که بگذریم ، در یک یادآوری کوتاه می بینیم که در کمتر از یک دهه اخیر ، فاجعه منا، داعش، جنگ یمن، فاجعه یمن و قس علیهذا رخ می دهد .
در اجتماعات این روز های مقابل سازمان های بین المللی، در فضای مجازی و در سطح شهر، یک چیز عمده توجه مرا جلب می کرد، تابلو هائی تکراری که تنها عکس آنها عوض شده. یکبار کودک سوری در کرانه دریاست و یکبار عکس کودک روهینگیائی بروی آب و یکبار عکس کودکی یمنی در زیر بمب و آوار. درد هزار هزار است و هزار آه و افسوس که این درد هرگز خاموش نمی شوند.
البته بحث، صرفاً مسلمان کشی تحت لوای جایزه صلح نوبل نیست ، که بسیاری از گیرندگان این جایزه جهانی و فخزبرانگیز!!! بسیاری قاتلین روح و جان ملل مختلف در جای جای جهان بوده اند.اما اینکه چطور بدون اعتراض و یا حتی ترس از اعتراض می توانند مسلمانان را سلاخی کنند، فقط و فقط به دو مساله می توان مربوط دانست:
1-کشتار مسلمین در فاجعه منا
دولت و حکومتی که کلیددار خانه امن الهی است ، مسلمانان را در حالی که مُحرم بودند به قتل رساند(باعث بوجود آمدن کشتار نشد، بلکه به قتل رساند). طبیعی است که از چنین کشوری بر می آید که هم به یمن مظلوم لشکرکشی کند و در حالی نگران منافع سایر کشور ها باشد که به منافع مسلمین هچ وقعی نمینهد. طبیعی است که روهینگیا با این وضع، حتی به گوش سالخورده ی فراموشکار سیاست سعودی سرزمین حجاز، آشنا نباشد.
2- تلفن وزیر امورخارجه جمهوری اسلامی ایران(مطابق گفته های جان کری) و لغو حرکت کشتی های کمک ایران به یمن
تصور کنید که کشور شما در بین 8 قدرت برتر جهان، جائی برای خود دست و پا کرده باشد و کشورتان عوامل بازدارنده جنگ را به تمامی در اختیار داشته باشد(مطابق لیست سال 2017 سایت http://www.the-american-interest.com ) ، به کشور مسلمان و مردم بی دفاع یمن که همسایه هستند و مورد تجاوز نظامی حکومت ملعون آل سعود قرار گرفته اند و شما و مسئولین کشور که از این حجم خونخواری، خونتان به جوش آمده، با کمک های مردمی و هلال احمر و قسمتی کمک های دولت، کشتی هائی را تجهیز و بسوی یمن روانه می کنید.در برابر تهدیدها وقعی به وقایع نمی نهید و خلبان شجاعی که با حمله دو فروند جنگنده هم حاضر به تبعیت نشد، نصب العین دشمنان در شجاعت ایرانیان می شود و کشتی همچنان دارد به سمت یمن می رود که روی موج های دریا تماس می گیرند و می گویند به یمن نروید.
کشتی وقتی به یمن نرسد، فرقی نمیکند به عربستان برسد یا در آب غرق شود. سبب میشود که خودمان با صدای بلند به جهانیان اعلام کنیم ما ندای مظلوم را شنیدم، مردممان هم کمک کردند، اما کاسه های داغتر از آشی هم هستند که حاضر نیستند وقتی صدای مظلومی بلند شد، به یاری اش بشتابند.
در قضایای سیاسی داخلی، هرگز نبود که انگ خیانت و وطن فروشی به برخی زده باشم، لکن معتقدین به دین مبین، می توانند تصدیق بفرمایند که کلام رسول الله ، همان کلام وحی است .پس کسی که صدای تظلم خواهی مظلومی را بشنود و او را یاری نکند مسلمان نیست. در حالیکه در کلام رسول اکرم واژه مظلوم آمده، نه صرفاً مظلوم مسلمان، که مظلوم از هر کیش و دین و آئین. پس مارا چه شد که نه تنها در یمن صدای مظلومین را شنیدیم؟
در روز سه شنبه 21/06/96 حضرت امام خامنه ای در جلسه درس خارج فقه خواستار اقدام عملی مسلمانان شدند.اقدامی که خارج از لشکرکشی است. با فرض بر اینکه پس از این، همه و همه سراپا گوش شوند و هرآنچه که لازم است انجام دهند همچنان دو حال بر ایشان متصور است 1- (خدائی ناکرده) منافقند و چون ولی امر فرمان به واکنش جدی(و نه صحبت از پشت تریبون ریاست هیات وزیران و امثالهم) داده اند اقدام کنند. 2- غافلند که در اینصورت غافل و ناآگاه بودن به شرایط نیز گناهی نابخشودنی است .
حمایت از مظلومین روهینگیا، یک فرع است. مساله ی اصلی، حمایت از همه مظلومین جهان است، از خاور به باختر و از شمالگان تا به جنوبگان تا آن هنگام که در پهنه پهناور گیتی ظالمی نتواند مظلومی را تحت ظلم خویش خرد کند.
تا آن روز، مسئول کشتار مظلومین روهینگیا، همان مقدار که شیوخ سعودی هستند، برخی از سردمداران سیاست خارجی در داخل نیز هستند.
