به گزارش خبرنگار «بسیج زنان کشور»؛ زهرا باقری؛ ساخت یک نظام اجتماعی منسجم نیازمند صرف وقت و انرژی ای است که هرچه جامعه به این موارد بیشتر اهمیت بدهد، ساختمند شدن نظام هم سریعتر صورت می گیرد اما در فرهنگ ایرانی اسلامی، ساخت جامعه در جهت تلفیق پیشرفت و ترقی با حفظ فرهنگ ایرانی اسلامی امکان پذیر است که در این مسیر نیازمند مجاهدت ها در عرصه های مختلف است که در اصطلاح به آن «جهاد» گفته می شود و سابقه تاریخی مذهبی ایرانی ها نشان داده که با استفاده از این پتانسیل ها، می توان چرخ های حرکت مردمی را به سمت جامعه ایده آل اسلامی به چرخش در آورد.
زمانی که صحبت از جهاد می شود اکثر نگاه ها به سمت جهاد نظامی می رود، حال آنکه رهبر معظم انقلاب در 10 مهر سال 87، در دیدار مسئولان نظام به مناسبت عید فطر در این خصوص فرمودند: «جهاد لزوما جهاد نظامی نیست، بلکه ممکن است جهاد سیاسی، فکری، اخلاقی و یا اجتماعی باشد که امت بزرگ اسلام بتدریج با ابعاد گوناگون این جهاد آشنا شده است و آشنا می شود.»
همچنین در پیام تاریخی رهبر معظم انقلاب به کنگره 7 هزار زن شهید که به پیام «الگوی سوم» شهرت یافته است، بار دیگر به عنوان «جهاد اجتماعی» اشاره شده است ولی این بار به صورت صریح و واضح به زنان به عنوان بازیگران اصلی این جهاد تاکید شده است.
در این پیام که به تاریخ 15 اسفند 91 صادر شده است، رهبر معظم انقلاب از زنان انقلابی ایران به عنوان نمونه های موفق این الگو که وظیفه جهانی بر عهده دارند یاد کرده و می فرمایند: «در انقلاب اسلامی و در دفاع مقدس، زنانی ظهور کردند که می توانند تعریف زن و حضور او در ساحت رشد و تهذیب خویش، و در ساحت حفظ خانه ی سالم و خانواده ی متعادل، و در ساحت ولایت اجتماعی و جهاد امر به معروف و نهی از منکر، و جهاد اجتماعی را جهانی کنند و بن بست های بزرگ را در هم بشکنند.»
«جهاد اجتماعی» ماهیت مشخصی دارد که برخی از تاکیدهای اصلی آن، تمرکز بر آسیب‌های اجتماعی با هدف اقدام و عمل در زمینه محرومیت‌زدایی، اجرای طرح‌های جهاد اجتماعی، تلاش در جهت مبارزه با آسیب‌های اجتماعی و کمک به نهادهای دولتی و حاکمیتی برای کاهش و مهار این آسیب‌ها است.
شکست بن بست ها با «جهاد اجتماعی»
در این زمینه، زمانی که زنان به عنوان نیمی از بدنه جامعه که علاقمند به فعالیت های جهادی هستند، مشارکت بالایی داشته باشند، نتیجه مطلوب حاصل می شود و در صورتی که این دغدغه تبدیل به گفتمان و مطالبه ملی از دولت و نهادهای مسئول شود، می توان به حل مشکلات اجتماعی امیدوار بود.
اما نخستین نکته در این زمینه بررسی مسائل اجتماعی در قالب «جهاد اجتماعی» نیازمند نگاهی جامع و دور از مسائل سیاسی است زیرا به نوعی همه دولت‌ها در این آسیب‌ها سهیم هستند و هیچ کس نمی‌تواند از مسئولیت خود در این زمینه شانه خالی کند تا به صورت هم افزایی بتوان مشکلات را برطرف کرد.
یکی از مهمترین اقدامات در این زمینه استقرار محلی برای تمرکز بر روی تحلیل مسائل و بیان راه حل های آن است که در این مورد، مساجد پتانسیل بسیار خوبی هستند که متاسفانه به دلیل برخی کم کاری ها، بعضی از مساجد که در دوران دفاع مقدس محور و سنگر بودند، کارکرد اصلی خود را از دست داده اند که با ایجاد شرایط فعالیت در مساجد، می توان مسجدمحوری را بار دیگر فعال کرد و نیازهای مردم و جامعه در این محور صورت گیرد.
بهره گیری از ظرفیت زنان تحصیل کرده و دغدغه مند برای حل آسیب‌های اجتماعی از دیگر نکاتی است که باید مدنظر قرار بگیرد، زنانی که علاقه چندانی به کار تمام وقت ندارند و می خواهند فعالیت های اجتماعی خود را نیز حفظ کنند با حضور در این گروه ها و ارائه نظرات خود و سپس با همراهی دیگر اعضا می توانند عضویت خود را در این گروه ها پایدارتر و اثرگذارتر کنند.
تربیت نیروی انقلابی با زمینه های فکری جهادی، از دیگر وظایف زنان انقلابی جامعه است و نباید جریان انقلابی و ارزشی حوزه فعالیت‌های اجتماعی را از یاد ببرند
