خبرهای داغ:
شله قروت که سابقه‌ای چندین ساله دارد سال‌هاست که با نوای یا حسین(ع) و دل‌های سوخته پیرغلامان برای پذیرایی از عزاداران حسینی در روز تاسوعای میامی طبخ می‌شود.
کد خبر: ۸۹۲۷۵۲۹
|
۰۹ مهر ۱۳۹۶ - ۰۶:۳۰

به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج در میامی، مسلمانان و شیعیان کشورهای مختلف به‌ویژه ایران اسلامی به رسم و سنت دیرین نیاکان خود، نذورات بسیاری را در قالب انواع خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها در ایام سوگواری محرم و صفر در میان عزاداران حسینی توزیع می‌کنند که پخت این نذورات نیز از آداب عزاداری محسوب می‌شود.

پختن غذای نذری در ایام محرم و صفر از زمان‌های گذشته جزو رسومات اقوام مختلف کشور بوده و در شهرها و روستاها، از سوگواران با انواع غذاهای متنوع محلی و سنتی که خاص هر منطقه است، پذیرایی می‌شود و مردم علاقه و اشتیاق بسیاری برای خوردن حتی مقدار کمی از این غذا که به نام امام حسین(ع) پخته و متبرک شده است، را دارند.

شله قروت، این غذای سنتی میامی ها که همه ساله  در روز تاسوعا در شهر میامی طبخ می‌شود، شله قروت  به عنوان معروف‌ترین نذر شهرستان با قدمت و شهرت بسیار شناخته شده و در ایام محرم و صفر تنها نذری است که حرف اول را در میامی می‌زند.

شله قروت ، غذای ستنت و مخصوص مردم میامی است و در هیچ کدام از شهرهای ایران طبخ نمی‌شود، هر ساله عده زیادی برای این آش از جاهای مختلف کشور در روز تاسوعا  به میامی می‌آیند.

محمد حسین کمال پور از آشپزان وپیرغلامان اهل بیت که سابقه ی طولانی در طبخ این غذا دارد در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری بسیج در میامی گفت: آش شله قروت قدمتی شاید بیش از صد سال دارد و از غذاهای سنتی بسیار مطبوع شهر میامی است که عزاداران در روز تاسوعا از آن بهره مند می شوند.

وی به مواد وطریقه پخت این آش اشاره کرد وگفت: مواد این آش شامل؛ حبوبات( لوبیا، نخود(کوبیده شده)، گندم (کوبیده شده( ، پیاز، سبزی آش، برنج، ادویه جات و کشک است که وقتی  همه ی مواد آن پخته شد در آخر کشک را به آن افزوده و پیازداغ را می ریزیم، برای طبخ آماده است.

وی با بیان اینکه از آن جهت که حبوبات وسبزی  بخش اصلی اجزای تشکیل‌دهنده شله قروت را تشکیل داده، بانوان کار تمیز کردن آن را از روز قبل انجام می دهند، گفت: این آش در روز تاسوعا در حسینیه اعظم میامی برای هزارو 800 تا دو هزار نفر در  8 دیگ طبخ می شود.

غذاهای نذری را شاید بارها در منزل خودمان پخته و خورده باشیم، اما غذایی که به نام امام حسین(ع) و با قاعده خاص خودش پخت می‌شود، طعم و عطری دیگر دارد و همگان آن را به نیت شفا و صحت جسم و روح می‌خورند. البته نذری دادن و در تهیه آن سهیم شدن مختص یک قشر خاص یا منطقه ویژه‌ای نیست بلکه همه مردم شهر و روستا در این رسم معنوی حضور دارند و سعی می‌کنند به عزاداران اهل بیت(ع) خدمت کنند.

 

گزارش وعکس:بهرام نوروزی

انتهای پیام/

ارسال نظرات
پر بیننده ها