سبقت از راست، پايان تلخ يك ماجرا را رقم زد

هيچ كس براي كمك نيامده بود همه تماشاچي بودند. جواني 23 ساله از رنج نداري زانوی غم بغل كرده با گريه هايش همه را متحير كرده و به هيچ سوالي هم پاسخ نمي داد.
ظاهرش به انسانهاي مسئله دار نمي خورد، خود را نزديك وي رساندم و دستش را گرفتم ، از او سوال كردم مي توانم كمكتان كنم؟ اشك هايش را پاك كرد و به آرامي گفت نه! ممنون!
اسمش مسعود بود و دوستانش را براي درمان به بيمارستان آورده بود و بر اثر يك بي احتياطي فاجعه اي در حال رخ دادن بود .
خبرگزاري بسيج مصاحبه اي با وي انجام داده كه از نظر مي گذرد.
بسيج: اهل كجاييد براي چه به بيمارستان آمديد؟
مسعود هستم، دانشجو و اهل كرج مي باشم بر اثر تصادف دو نفر از دوستان و يك عابر مصدوم شدند كه حال آنها وخيم است.
بسيج: راننده در چه وضعيتي مي باشد؟
خودم راننده بودم!ماشين امانت و براي يكي از همكلاسي هايم است، گواهي نامه هم ندارم.
بسيج: شرح حادثه را مي توانيد بيان كنيد؟
با چند نفر از دوستان قرار بود به مسافرت شمال برويم، دربين راه با سرعت غير مجاز حركت كرديم شايد سرعت بيش از 150 كيلومتر در ساعت بود،به دوستانم گفتم: تلفن بزنند و از آنها بخواهند كه در بين راه براي استراحت نيم ساعتي توقف كنيم، اما دوستان اصرار داشتند كه حركت كنيم.من قبل از اينكه سوار ماشين شوم مقداري داروي مسكن مصرف كرده بودم، چشم هايم سنگين شده بود و كم كم دقت لازم را در رانندگي از دست داده بودم، اما دوستانم با توقف مخالفت كردند، تا اينكه يك اتومبيل در حين سبقت سرعت خود را كاهش داد و از سبقت منصرف شد.
من هم براي اينكه برخورد صورت نگيرد از سمت راست سبقت گرفتم كه ناگهان چند اتو مبيل را در باند كند رو ديدم اما سرعت من بيش از 120 شده بود، با اينكه ترمز زدم ماشين شروع به چرخيدن به دور خودش كرد و زمين هم اندكي نمناك و باراني بود و پس از برخورد با انتهاي گارد ريل به خاكي منحرف شد و با يك عابر كه در حاشيه اتوبان در حال ورزش و تمرين دوچرخه سواري بود برخورد و پس از واژگوني در نهايت بر روي سقف ايستاد.
من كمر بند بسته بودم و تنها يك جراحت ساده برداشتم اما دوستانم كه سه نفر بودند همگي آسيب از ناحيه گردن و سر ديدند و از وضعيت عابر هم خبر ندارم اما امكان فوت شدن دوستانم بسيار زياد است.
بسيج: آيا تا كنون به هشدار هاي پليس توجه كردي بودي كه حادثه هميشه در كمين ماست؟
بله! من هميشه فكر مي كردم حادثه براي ديگران است، هيچ وقت فكر نمي كردم كه يك اتومبيل را امانت بردارم و منجر به اين فاجعه شود ،پليس نيروي زحمت كش و خير خواه جامعه بوده، الان كه حادثه رخ داده حاضر هستم كه ماشين را چند روزي در پاركينك متوقف و جريمه سنگين اعمال مي كردند اما اين فاجعه رخ نمي داد.
بسيج: وضعيت مالي خانواده پاسخگوي اين وضعيت است؟
پدرم كارگر بازنشسته و كمتر از 5/1ميليون حقوق مي گيرد،مادرم هم چند سالي هست كه مرحوم شده ودر كرج زندگي مي كنيم و يك خانه موروثي داريم كه شايد 200 ميليون قيمت داشته باشد، الان هم پدرم در جريان نيست و با خواهر كوچكم كه 7 سال دارد براي زيارت امام هشتم به مشهد رفته اند.
بسيج: قبل از اين حادثه نظرت راجع به پليس در خصوص جرايم چه بود؟
حقيقت امر اين بود كه خيلي متنفر بودم و از اين كار پليس زياد راضي نبودم، با خودم مي گفتم طرف 20 سال رانندگي كرده و مي داند مسير را چگونه ادامه دهد يا در برنامه هاي تلويزيوني وقتي از برخوردها صحبت مي كردند فكر مي كردم كه رانندگان مقصر نيستند حالا يك سبقت هم گرفتند چه اتفاقي افتاده، يا اينكه اتومبيل بي ام و با چند صد ميليون قيمت داراي ايمني لازم است لزومي ندارد كه به دليل سرعت غير مجاز توقيف شود. اما امروز كه اين حادثه رخ داد متوجه شدم كه پليس تمام مشكلات را براي خود تحمل مي كند تا افرادي همانند بنده و دوستانمان سالم به مقصد برسيم و جرايم هم بحث تربيتي و بازدارنده دارد اما براي ما اتفاق رخ داده و پليسي هم نبود تا بنده را متوقف شود وجدان من دير بيدار شده، زماني كه پشيماني فايده اي ندارد.
بسيج: سخن پاياني را با جوانان و رانندگان كه بي احتياطي مي كنند بفرماييد:
قوانين راهنمايي ورانندگي پليس را جدي بگيرند و حادثه دركمين همه است، اگر خطايي كسي مرتكب شد همه پليس باشيم و با زبان امر به معروف و نهي از منكر او را متوجه رفتارش نماييم و در صورت تمرد و هنجار شكني بهترين نقطه امن پليس مي باشد تا امنيت را به راه ها و جامعه بازگرداند.
بسيج: در پايان گفتگو پرسنل بيمارستان خبر فوت سه سرنشين و عابر را دادند كه متاسفانه چندين خانواده براي هميشه متلاشي گرديد و بر اثر يك بي احتياطي مشكلاتي از قبيل بيوه شدن زنان و بي سرپرستي كودكان ره آورد اين اتفاق ناگوار بود.
حال چه سرنوشتي را قانون براي مسعود رقم مي زند در گزارش بعدي از كارشناسان حقوق جويا خواهيم شد.
1002/ت30/ب