یادداشت/ سعید غفاری کارشناس حقوق
شاید لیاقت آنچه را که از خدا می خواهیم نداشته باشیم و اگر بدهد پا به همه چیز بزنیم و یا پا بشکند و بعد آن نتوانیم به درستی راه برویم!
به گزارش خبرگزاری بسیج از سیستان و بلوچستان؛ ما نه رب هستیم و نه مدبر، تدبیر امر به دست دیگری است و ما باید به وظیفه خود عمل کنیم و دست از تدبیر برای دیگران برداریم.
هستند فعالین و مسئولین به اصطلاح دلسوز که برای همه زمان‌ها و مکان‌ها نسخه‌های به زعم خود بی نقص ارائه میدهند لکن در انجام وظیفه خود در خان اول مانده اند و حتی هنوز همان خان اول را ندیده و نشناخته اند.ای کاش میدانستیم که چاره شهر ما در یک چیز منحصر است و آن این است که تکلیف را تشخیص دهیم و بدانیم که چه کاری را باید انجام دهیم و چه کارایی خیر.
بعضا دیده می‌شود برخی افراد با نقاب‌های مختلف و عناوین خود ساخته سخت به دنبال نقد عملکرد مسئولین و افرادی هستند که مردم و انجام وظیفه برایشان از همه کس و همه چیز مهمتر است و این نوع عملکرد با چارچوب ذهنی این عزیزان همیشه ناراضی تطبیق ندارد و آن را تهدیدی برای خود می‌دانند و احساس حقارت می‌کنند و این احساس به صورت نقد‌ها غیر منصفانه و قضاوت‌های نا صحیح بروز و ظهور می‌کند.
در عرصه سیاسی و اجتماعی اخلاق از اهمیت بالایی برخوردار است، شاید سوال شود چرا؟!
برای پاسخ به این سوال کافیست به فرمایشات امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام مراجعه کنیم که در جایی فرمودند: «مردم به امرای خود شبیه ترند تا به پدر و مادر‌های خود» (تحف العقول / ص. ۲۰۸).
این نشان می‌دهد که نقش تربیتی و اخلاقی مسئولین جامعه از چه درجه اهمیتی برخوردار است و متاسفانه در افکار عمومی و حتی بین مسئولین جامعه توجه چندانی به این موضوع نمی‌شود.
برخی از مسئولین و خواص شهر ما نقش مربی اخلاقی جامعه را برای خود متصور نیستند.
به نظر نگارنده حتی کسانی که مسئول سیاسی نیستند، ولی در معرض مسئولیت هستند، مانند لیدر‌های سیاسی و ریش سفیدان جامعه و ... نیز باید این نقش مربی اخلاق را برای خود قائل باشند، این مهم هنوز بین مسئولین ما جا نیافتاده است، و البته داشتن چنین انتظاری از مسئولین هم هنوز در میان مردم سیستان جا نیافتاده است، زیرا مردم هم باید بدانند که چقدر اخلاقی بودن و وظیفه شناس بودن یک مسئول در تربیت فرزندانشان تاثیر دارد.
متأسفانه برخی از این افراد تصور می‌کنند اگر بخواهند قبل از انتقاد و قضاوت مسئولین و افراد زحمت کش ابتدا خوبی‌ها و عملکرد مثبت او را بگویند دست به ریسک منفی و مضر برای خود زده اند و به اصطلاح میدان را از دست داده اند!
هر چند انتظار می‌رود که مسئولینی که با اعتقاد مشغول به انجام وظیفه هستند و از انجام تکلیف خود لذت میبرند در مواجه با این افراد از اصول اخلاقی و وظایف ذاتی خود عدول نکند لکن این نوع برخورد‌ها و رفتار‌ها فرصت نهادینه شدن انجام وظیفه برای مسئولین و دوری از حزب گرایی و فامیل گرایی را از جامعه خواهد گرفت.
به امید روزی که سیاست زدگی و طایفه گرایی و رسیدن به اهداف و عناوین پر زرق و برق مسئولیتی از این رهگذر جای خود را به رقابت در انجام وظیفه و خدمت به مردم دهد و مسیر توسعه سیستان در ید شایستگان قرار گیرد.
هستند فعالین و مسئولین به اصطلاح دلسوز که برای همه زمان‌ها و مکان‌ها نسخه‌های به زعم خود بی نقص ارائه میدهند لکن در انجام وظیفه خود در خان اول مانده اند و حتی هنوز همان خان اول را ندیده و نشناخته اند.ای کاش میدانستیم که چاره شهر ما در یک چیز منحصر است و آن این است که تکلیف را تشخیص دهیم و بدانیم که چه کاری را باید انجام دهیم و چه کارایی خیر.
بعضا دیده می‌شود برخی افراد با نقاب‌های مختلف و عناوین خود ساخته سخت به دنبال نقد عملکرد مسئولین و افرادی هستند که مردم و انجام وظیفه برایشان از همه کس و همه چیز مهمتر است و این نوع عملکرد با چارچوب ذهنی این عزیزان همیشه ناراضی تطبیق ندارد و آن را تهدیدی برای خود می‌دانند و احساس حقارت می‌کنند و این احساس به صورت نقد‌ها غیر منصفانه و قضاوت‌های نا صحیح بروز و ظهور می‌کند.
در عرصه سیاسی و اجتماعی اخلاق از اهمیت بالایی برخوردار است، شاید سوال شود چرا؟!
برای پاسخ به این سوال کافیست به فرمایشات امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام مراجعه کنیم که در جایی فرمودند: «مردم به امرای خود شبیه ترند تا به پدر و مادر‌های خود» (تحف العقول / ص. ۲۰۸).
این نشان می‌دهد که نقش تربیتی و اخلاقی مسئولین جامعه از چه درجه اهمیتی برخوردار است و متاسفانه در افکار عمومی و حتی بین مسئولین جامعه توجه چندانی به این موضوع نمی‌شود.
برخی از مسئولین و خواص شهر ما نقش مربی اخلاقی جامعه را برای خود متصور نیستند.
به نظر نگارنده حتی کسانی که مسئول سیاسی نیستند، ولی در معرض مسئولیت هستند، مانند لیدر‌های سیاسی و ریش سفیدان جامعه و ... نیز باید این نقش مربی اخلاق را برای خود قائل باشند، این مهم هنوز بین مسئولین ما جا نیافتاده است، و البته داشتن چنین انتظاری از مسئولین هم هنوز در میان مردم سیستان جا نیافتاده است، زیرا مردم هم باید بدانند که چقدر اخلاقی بودن و وظیفه شناس بودن یک مسئول در تربیت فرزندانشان تاثیر دارد.
متأسفانه برخی از این افراد تصور می‌کنند اگر بخواهند قبل از انتقاد و قضاوت مسئولین و افراد زحمت کش ابتدا خوبی‌ها و عملکرد مثبت او را بگویند دست به ریسک منفی و مضر برای خود زده اند و به اصطلاح میدان را از دست داده اند!
هر چند انتظار می‌رود که مسئولینی که با اعتقاد مشغول به انجام وظیفه هستند و از انجام تکلیف خود لذت میبرند در مواجه با این افراد از اصول اخلاقی و وظایف ذاتی خود عدول نکند لکن این نوع برخورد‌ها و رفتار‌ها فرصت نهادینه شدن انجام وظیفه برای مسئولین و دوری از حزب گرایی و فامیل گرایی را از جامعه خواهد گرفت.
به امید روزی که سیاست زدگی و طایفه گرایی و رسیدن به اهداف و عناوین پر زرق و برق مسئولیتی از این رهگذر جای خود را به رقابت در انجام وظیفه و خدمت به مردم دهد و مسیر توسعه سیستان در ید شایستگان قرار گیرد.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
