به گزارش خبرگزاری بسیج هرمزگان؛جنگل دریایی حرا یکی از منحصر به فرد ترین جاذبه های طبیعی جهان به شمار می رود که نوار ساحلی استان هرمزگان با برخورداری از این ویژگی شگفت انگیز مهم ترین کانون جنگلی مانگرو به شمار می رود.
سواحل بندرخمیر، بندرپل، جزیره قشم، میناب، سیریک، جاسک و بخش های از نوار ساحلی بندرعباس مجموعه ای از جنگل های دریایی را درخود جای داده که زیستگاه گونه های منحصربه فردآبزی و کنار زیست است وگردشگران بسیاری را از گوشه و کنار دنیا به سوی خود می کشاند.
جنگل های مانگر در قسمت های کم عمق خورهای منتهی به دریا و روی تپه های ساحلی که هنگام پایین رفتن آب دریا از آب بیرون می مانند ،واقع شده اند که در بندرعباس این زیبایی منحصر به فرد به واسطه آلودگی های انسانی در سواحل و دخالت در طبیع جای خود را به فاضلاب و آلودگی های شهری داده اند.
درختان حرا بابرخورداری از ویژگی طبیعی خود آب شور دریا را شیرین کرده و از آن تغذیه مى‌کنند این ویژگی مانگرو موجب شده تا در همه ایام سال گونه های جانواری مانند ماهی خزنده ، پرندگان نادری مانند اگرت بزرگ ، گیلان شاه،حواصیل های هندی، عقاب ماهیگیر، نوک قاشقی ، پلیکانها ، لک لک، پلیکان، مرغابی و مرغ دریایی، مار دریایی، شیلو، کلینگ (نوعی از صدف)، انواع مختلف قورباغه، انواع ککیی ها، پرستو‌های دریایی، فلامینگوها و هزاران گونه دیگر به چشم بیایند که زیبایی حرا را دو چندان می کنند.
خورهای گابریک، جگین، دهانه رودخانه شهرنو در سواحل روستای لاش، یکدار و سورگلم و مانداب های رودخانه کاشی در شهرستان جاسک؛ خورهای نخل زیارت، پاچور، زیارت، گارندهو، گناری و کرتان در سیریک؛ خورهای مشدر، بهینه، کرگان و میناب در حوزه تیاب و کلاه؛ خورهای جلابی و حسن لنگی و مصب رودخانه شور در کولقان بندرعباس؛ خور خوران و ترعه خوران، جزایر ماسه ای مقابل روستاهای طبل و لافت کهنه، لافت نو، گوران، گورزین و چاهو در خورهای شمال غربی جزیره قشم ؛سواحل پهل، جزیره مردو تا غرب لشتقانو در دهانه ورودی رودخانه مهران به خلیج فارس در بندرخمیر و منطقه سایه خوش از توابع بندر لنگه و در امتداد رویشگاه بندر خمیر در اراضی غربی دلتای مهران کانون جنگلی حرا در استان هرمزگان به شمار می روند.
جزیره قشم در نوارى به عرض ۵۰ تا ۵۰۰ متر و محدوده‌‌اى برابر با ۱۵۰ کیلومتر در مساحتى معادل ۸ هزارو۲۳۶ هکتار از انبوه ترین و وسیع ترین جنگل های حرا برخوردار است همچنین سواحل بندرخمیر و پل به دلیل کم عمق بودن ساحل و استمرار جزرو مد بالا ترین تراکم جنگلی را داراست.
درختان مانگرو با ارتفاع حداکثری چهار متر انبوهی از شاخه ها وبرگ های در هم تنیده را شامل می شوند که ساقه و ریشه آن نقش آب شیرین کن را ایفا می کنند و برگ ها ، دانه و میوه حرا غذای مناسبی برای موجودات دریایی به شمار می رود از این رو حدود ٨٠ درصد آبزیان خلیج فارس، دوره تخم ریزی خود را در این منطقه می گذرانند.
آلودگی های نفتی مهم ترین تهدید زیست محیطی برای جنگل های حرا به شمار می روند که در سال های اخیر به واسطه ورود مشتقات نفتی به دریا راه تنفس گونه های دریایی حرا و چندل بسته شده و مرگ تدریجی را برای جنگل های دریایی رقم می زند.
قاچاق سوخت و روانه شدن هزاران لیتر مواد نفتی به دریا ، وجود لکه های نفتی بر روی آب ، پسماندهای صنعتی ناشی از نفتکش‌ها و کشتی های در حال تردد مهم ترین منبع آلودگی به شمار می رود که اکوسیستم منحصر به فرد دریایی را به مخاطره می اندازد.
امید ذاکری، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری هرمزگان اظهار کرد: ۲۱ هزار هکتار از مساحت جنگل های استان رویشگاه جنگلی مانگرو (حرا و چندل) است که از این نظر رتبه نخست را در کشور دارد و گونه چندل به طور ویژه تنها در خور آذینی شهرستان سیریک از استان هرمزگان رویش دارد و تنها گونه درختی زنده زای کشور محسوب می شود.
ذاکری اضافه کرد: جنگل های مانگرو در زمین های جزر و مدی استان هرمزگان در طول نوار ساحلی از منطقه سایه خوش بندرلنگه تا خور کرتی مرز استان هرمزگان با سیستان و بلوچستان در خورها، خور مسیل ها و کنار رودخانه ها رویش دارند.
وی ادامه داد: جنگل های مانگرو محل زاد و ولد بسیاری از آبزیان به ویژه میگو است و تحقیقات ثابت کرده در محل رویش جنگل های مانگرو صید آبزیان بیشتر از سایر نقاط است و به عنوان مثال پس از کاشت جنگل های مانگرو در خور چارک و خور تاسبر بندرعباس برای نخستین بار صید میگو مشاهده شده است.
منبع:هرمز
