به گزارش بسیج دانشجویی خبرگزاری بسیج، آبتین عزیزی از فعالان دانشجویی دانشگاه امام خمینی(ره) در یادداشتی نوشت: کمتر کسی است که مطلع نباشد از پست علی کریمی، ستاره سالهای نه چندان دور فوتبال ملی و از اسطوره های ملی و باشگاهی. پستی که در آن کلامی از امیرالمونین علی(علیه السلام) و شکسپیر نویسنده نامدار بریتانیایی را منتسب به کوروش دانست.
دست به دست چرخیدن این عکس اتفاق بعدی بود تا واکنش علی کریمی برسد به آنجا که اعتراف به بیسوادی کند و با سوادان را به چالش بکشد. هرچند بعید به نظر میرسد ابراز این بیسوادی ، نگاهی از جانب کریمی بود برای به چالش کشیدن کسانی که "سوتی" وی را برملا کرده بودند. اما اگر بخواهیم مثبت اندیش نگاهی به این قضیه بکنیم، باید یاد آورد از این بیت معروف : " آنکس که نداند و بداند که نداند / لنگان خرک خویش به مقصد برساند". اما این پست و این اعتراف معنادار کریمی می تواند درسی برای مردم بهمراه داشته باشد.
چیزی که شاید با یک جست و جوی ساده در اینترنت می توان از صحت و سقم آن مطمئن شد، به اشتباه چنین پستی منتشر می شود.حال به این انسان، با همه شهرت و محبوبیت چگونه می توان اطمینان داشت که در مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ، اسوه ی خوبی برای جامعه باشند؟
هرچند که بسیار دیده شده شخصیت های برجسته ورزشی، هم کمکی به حال جامعه بوده اند و هم همراهان متعددی را در این راه به مسیر نیکی خود افزوده اند که منفعت آن به جامعه می رسد، اما از کودکی به ما آموخته اند، "هرکسی را بهر کاری ساختند" و این یعنی، هرکس ، منهای زندگی شخصی خود، نمی توان دید روشنی از وقایع به عموم مردم بدهد.
علی کریمی که در این زمینه ، بیش از حد معمول مورد کنایه قرار گرفت، اما رجوع شود به کمپین های انتخاباتی در هنگامه مجلس شورای اسلامی و ریاست جمهوری... مربی فوتبال شهر تهران، حامی کاندیدای انتخابات مجلس در شهر قزوین است. دیگر مربی فوتبال با تیمی که نتیجه را در حوزه فعالیت خود نمی توانند به درستی تضمین کنند، در حوزه سیاسی به حمایت از کاندید ریاست جمهوری می پردازند، خواننده و نوازنده و آهنگساز و بازیگر و ... و ... .
این خیلی خوب است که هنرمندان و ورزشکاران وارد عرصه سیاست شوند، اما همین یک بار را به خاطر بسپارید و این اشتباه را آئینه عبرت کنید تا بدانید، هرچقدر ورزشکاری مانند علی کریمی در حوزه ورزشی و به تبع رفتار های جوانمردانه اش، در حوزه ی اجتماعی، جایگاهی رفیع داشته باشندف در حوزه، تاریخ، سیاست و بسیاری موارد دیگر تنها و تنها می توانند به مانند یک شهروند عادی همچون سایر مردم غیرمتخصص اشراف بر قضیه ای داشته باشند.
پس این اتفاق و اتفاقات از این دست را آئینه عبرت کنیم تا بدانیم، هرچقدر که هنرمند یا ورزشکاری، حرف دل مارا زد، الزامی به صحیح بودن حرفش نیست و این حرف نیز قابل اثبات استناد نیست.علاقه قلبی ما در طرفداری از شخصی در حوزه ای مشخص، نباید باعث شود تصمیم گیری ما در باقی زمینه ها نیز شبیه ایشان شود.
