اربعین! به یاد چشم های غم آلود تو و به یاد ام المصائب شمع گونه برای تو می سوزیم هر سال لباس های مشکی شیفتگانت تقویم سال(61) را به تصویر می کشد از قافله های زخم خورده چه بگویم که واژه های جگرسوز مداحان جراحت آن ها را ترمیم می کند.
کد خبر: ۸۹۴۵۲۱۰
|
۱۷ آبان ۱۳۹۶ - ۰۸:۰۵

به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان شرقی، پس از گذشت چهل روز زجرهای پیاپی اکنون کاروان خاطرات با جا گذاشتن جگرگوشه ای در شام و با دیدگانی خونابه دوباره به آن خطه بهشتی پا گذاشتند سرانجام پرستار قافله سوغات سفر اربعین را در کنار مزار برادر می گشاید و از درون سینه شعله می تراواند.

دل داغدار سرور غم برای خلوت مرقد مطهر سیدالشهداء پر می کشد، وی پیراهن خونین سالار شهیدان را بر سر و روی خویش می نهد و از دقایقی که به جای باد، سیلی می وزید و صحرا در دریای عطش طوفان زا لحظاتش را به مرگ هدیه می داد؛ به سالار شهیدان شکایت می کرد.

آهسته تر، ای قافله پرشتابتر از فرات! هنوز عالمه غیر معلم در اقیانوس سکوت برادر جان می سپارد.

 اکنون کربلا آرام است ولیکن از دیدگاه زینب کبری(علیها السلام ) سوز صدای جنگ نابرابر در این سرزمین به گوش می رسد.

اربعین یعنی گریستن چهل سپیده آسمان و مل کردن خورشید در جام شفق و فلق که سبب کند شدن نبض خورشید برای سقوط آن است. 

اربعین فرجام واقعه نفس مطمئنه ای است که کتاب زندگانی وی با «و ادخلی جنتی» بسته شد.

 

عاشورا روز وصال سالکان با حضرت دوست و اربعین یوم وصال عاشقان به تاراج غم با تفسیر عشق می باشد.

اربعینی زیستن عاشق را مدحوش حدیث اخلاص نبوی می کند. چه زیباست اربعین! و چه غم انگیز است روز اربعین! راه رسیدن به «کهیعص» کوتاهترین راه رسیدن به بهشت است.

سلام خدا بر سر مبارکی که بر خشک چوب نیزه ها گل کرد.

سلام بر لاله های پرپر شده بر روی ماسه های داغ نالان.

سلام بر یادگار پاک جامانده در شام اباعبدالله.

و سلام بر مسافران خسته برگشته از شام.

«الهم ارزقنی شفاعه الحسین یوم الورود و ثبت لی قدم صدق عندک مع الحسین و اصحاب الحسین الذین بذلو مهجهم دون الحسین علیه السلام».

رقیه مدینه دارابی

 

ارسال نظرات