به گزارش خبرگزاری بسیج، یک روی سکه این است که زلزله قدرتمندی آمده و ساختمان‌هایی فروریخته. طبیعی است که در زلزله‌های مهیب رخ‌داده در طول تاریخ، علاوه بر این‌که تعدادی از شهروندان جان خود را از دست می‌دهند، برخی از ساختمان‌ها نیز فرو می‌ریزند، ساختمان‌هایی که از قدمت آنان چندین سال می‌گذرد و یا بعضاً فرسوده شده‌اند. برای تأیید این ادعا همین بس که در پنجم دی 82 یک زلزله 6/6ریشتری در ساعت 5:26 بامداد «بم» را لرزاند تا قریب به 30 هزار نفر جان به جان‌آفرین تسلیم کنند، چرا که ساختمان‌های منطقه طوری بود که شاید با زلزله خفیف‌تری نیز به تلی از خاک تبدیل می‌شدند، در واقع این میزان تلفات بالا به‌خاطر فرسودگی بیش از حد ساختمان‌های محل وقوع زلزله رخ داده و البته به یکی از فاجعه‌بارترین زلزله‌های تاریخ تبدیل شده است.

البته در سال‌های گذشته زلزله‌های بسیار شدیدی در برخی کشورها از جمله ژاپن اتفاق افتاده که در اخبار منتشر شده پس از آن در کمال ناباوری شنیده‌ایم که تنها یک پیرزن به‌دلیل کهولت سن و به‌دلیل این‌که نتوانسته پناه بگیرد، مجروح شده است. با یک پرس‌وجوی ساده در فضای مجازی صحت و سقم این ادعا نیز روشن می‌شود. ناگفته نماند که بسیاری از خانه‌های این مناطق پس از سونامی ناشی از زلزله آسیب دیده‌اند نه زلزله قدرتمندی که زمین را زیر پایشان لرزانده است.

برای نمونه تصاویر مربوط به سونامی ناشی از زلزله ژاپن را ببینید:

کاملاً مشهود است که پس از زلزله‌ای که این سونامی را پدید آورده، ساختمان‌ها کوچکترین آسیبی ندیده‌اند.

با مقایسه زلزله‌هایی چون زلزله بم و بوئین‌زهرا و طبس با آنچه در کشورهای پیشرفته امروز، پس از زلزله رخ می‌دهد درمی‌‌یابیم که استحکام و استقامت سازه در یک ساختمان، امنیتی است که ساکنان آن را در مواقعی چون زلزله از مرگ حتمی نجات می‌دهد.

به‌عبارت دیگر روی دیگر سکه همین است؛ خسارت زیانبار ساختمان‌هایی که تنها چند سال است از احداث آنان می‌گذرد در زلزله اخیر. تصاویر منتشرشده از منطقه زلزله‌زده کرمانشاه و شهرها و شهرستان‌های تابعه‌اش گویای این است که بسیاری از ساختمان‌های ویران‌شده تنها چند سال و حتی دو سه سال است که از احداثشان می‌گذرد. در برخی از تصاویر زلزله کرمانشاه به‌وضوح می‌توان دید که اسکلت ساختمان ایرادی پیدا نکرده اما دیوار ساختمان به‌طور کلی فروریخته و البته قسمت تلخ ماجرا اینجاست که بناهای نوساز هم به‌طور کلی آسیب دیده‌اند و البته این یک فاجعه غمبارتر از زلزله است.

آن‌چه می‌توان در زلزله کرمانشاه از آن به‌عنوان حلقه مفقوده یاد کرد، کوتاهی پیمانکاران ساختمانی در ساختمان‌سازی است و این افراد باید پاسخگو باشند که؛ چرا ساختمان دوساله‌شان فروریخته؟ در واقع پاسخگویی آنان باید به این شکل باشد که پیمانکاران یادشده چنانچه تقصیرشان اثبات شود باید خودشان نسبت به بازسازی و یا حتی احداث دوباره ساختمان‌های مخروبه اقدام کنند. مردم نباید خسارت کوتاهی افراد سودجو را بدهند.

یک فرد با سختی فراوان توانسته یک سرپناه را برای فرزندانش فراهم کند و در خوشبینانه‌ترین حالت فقط باید قریب به 12 سال هم قسط وام مسکن را پرداخت کند با این وصف آیا رواست که چنین فردی حالا که خانه نوسازش بر اثر زلزله ویران شده دوباره بخواهد وام بگیرد و خانه‌اش را از نو بنا کند؟

نه! پاسخ این پرسش مشخص است؛ پیمانکاری که تقصیر او ثابت شده است باید دوباره ساختمان را بدون کم‌وکاست بسازد و تحویل دهد بلکه درس عبرتی باشد تا دیگر افرادی پیدا نشوند که بخواهند با مال و جان مردم بازی کنند و در حاشیه امن هم بمانند.