اسقف اعظم مسیحیان ارامنه تهران می‌گوید دولت ایران، حقوق همه مسیحیان را به رسمیت می‌‌شناسد و پیروان مسیح (ع) اجازه دارند که مراسم مذهبی‌ و جشن‌های خود نظیر کریسمس را برگزار کنند.
کد خبر: ۸۹۶۴۵۷۷
|
۲۹ آذر ۱۳۹۶ - ۱۲:۲۹

به گزارش خبرگزاری بسیج، «سبوه سرکیسیان»، خلیفه و اسقف اعظم مسیحیان ارامنه تهران در گفت‌وگو با خبرگزاری اِفِه اسپانیا با یادآوری اینکه ایران کشوری امن و با ثبات در منطقه است، گفت که مسیحیان در جمهوری اسلامی ایران در آزادی دینی و مذهبی قرار داشته و مورد اذیت و آزار نیستند.

سرکیسیان تصریح کرد: در ایران، اذیت و آزار مسیحیان به خصوص کلیساهای سنتی (ارمنی ، آشوری و کلدانی)، وجود ندارد و در بین جامعه ارمنی، دست کم در طول 100 سال اخیر هیچ موردی گزارش نشده است.

اسقف اعظم مسیحیان ارامنه ادامه داد: دولت ایران، حقوق همه مسیحیان را به رسمیت می‌‌شناسد و آزادی مذهبی‌ در ایران وجود دارد.

وی توضیح داد: مسیحیان اجازه دارند که مراسم مذهبی‌ و جشن‌های خود نظیر کریسمس را برگزار کنند اما بر اساس قوانین ایران ترویج دینی (فعالیت تبشیری) ممنوع است.

سرکیسیان همچنین گفت که با ایده بشارت موافق نیستم و همه ما باید هویت مذهبی‌، ملی‌ و قومی خود را حفظ کنند.

اسقف اعظم ارامنه تهران یادآورشد: وجود ما بر اساس حفظ میراث فرهنگی‌مان است که شامل زبان، فرهنگ و همه چیزهای مرتبط با هویت ارمنی می‌‌شود و به همین دلیل، هدف اصلی‌ مدارس، کلیساها و سازمان‌های فرهنگی‌ و ورزشی ارامنه، زنده نگهداشتن هویت ملی‌، اخلاقی‌ و مذهبی‌ است.

خلیفه مسیحیان ارامنه تهران با یادآوری اینکه حضور جامعه ارمنی در ایران به چندین قرن قبل از مسیح بر می‌‌گردد، ابراز داشت که ارمنی‌ها از آغاز تاریخ به زندگی‌ جامعه ایرانی کمک کرده اند.

وی در این مورد به استقرار نخستین چاپخانه در ایران در نیمه نخست قرن هفدهم، شرکت در توسعه سینما و اُپِرا و معماری از سوی ارمنی‌ها اشاره کرد و ادامه داد: ساختمان کنونی وزارت خارجه ایران، اثر یک معمار ارمنی است.

وی با یادآوری اینکه ایران اکنون یکی‌ از معدود کشورهای امن و باثبات در منطقه است، افزود: به‌طور کلی مسیحیان و جمعیت خاورمیانه برای یافتن اماکن امن‌تر مهاجرت کرده‌اند.

به گزارش ایرنا، اسقف اعظم سرکیسیان همچنین گفت: برخی‌ از ارمنی‌هایی‌ که به خارج از کشور مهاجرت کردند صاحبان کارخانه بوده و زندگی‌ خوبی‌ در ایران دارند، چیزی که برایم قابل درک نیست و هنگامی که از آنها دلیل مهاجرت را می‌‌پرسم، هیچ پاسخی ندارند.

ارسال نظرات