امام حسن عسکری(ع) برای هموارکردن مسیر امامت حضرت مهدی موعود(عج)، تلاش فراوان کرد تا پس از شهادت‌شان، دوازدهمین منجی بشریت بدرخشد و خورشید هدایت‌گری برای مردم شود.
کد خبر: ۸۹۶۷۳۴۵
|
۰۶ دی ۱۳۹۶ - ۰۷:۱۶

به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، هشتم ماه ربیع‌الثانی فرا رسیده‌ است و بانگ جشنی تازه از آسمان به گوش می‌رسد، ولادت یازدهمین چراغ هدایت‌گری، حضرت امام حسن عسکری(ع)، فرزند امام هادی(ع) که در سال 232 هجری قمری در شهر مدینه متولد شد و همانند خورشیدی درخشان راه حقانیت را ادامه‌ داد.

این‌ روزها ندای شادی، زمین و زمان را فرا گرفته‌ است و محبان اهل بیت(ع) در گوشه و کنار جهان برای این جشن میلاد، بی‌قرارند.

نسیم، میلادی بزرگ را به اهل زمین و آسمان نوید می‌دهد، فرشتگان، آسمان را با شکوفه‌های الهی مزین می‌کنند و زمین نیز با عطری آسمانی معطر می‌شود.

ولادت امام حسن عسکری(ع) یازدهمین چراغ راه هدایتگری، امامی که برای هدایت مردم، همچون سایر پیشوایان ایستادگی کرد و با مشقت‌های فراوانی روبه‌رو بود.

امام حسن عسکری(ع) در دوران کودکی خویش نیز از علم الهی بهره‌مند بود و ایمان در وجودش می‌درخشید.

امام یازدهم شیعیان، در میان مردم از احترامی خاص برخوردار بود و حتی مخالفان را مجذوب زیبایی رفتار خویش کرده‌ بود.

وجود حضرت از صفات آسمانی سرشار بود، در علم و زهد زبان‌زد بود و در عقل و خرد، عصمت، شجاعت، کرم و بزرگواری از تمام مردم زمان خود برتر بود.

امام حسن عسکری(ع) عابدترین فرد زمان خود بود و در اطاعت خداوند و انجام دستورات الهی از دیگران پیشی می‌گرفت، شب‌ها سر بر سجده می‌نهاد و با تمام وجود برای معبود می‌گریست.

اخلاق امام(ع) نیز مانند سایر امامان، درخشان بود، خلق زیبا و خوش‌رفتاری ایشان، تمام مردم حتی دشمنان را تحت تاثیر قرار داده‌بود.

هنگام حضور امام در زندان، بدخلق‌ترین زندان‌بانان تحت تاثیر منش ایشان قرار می‌گرفتند و با نور ایمان ایشان، هدایت می‌شدند، جلوه‌های والای اخلاقی در امام(ع) نمایان بود و مردم نیز از نور این خورشید هدایتگر، بهره می‌بردند.

یازدهمین خورشید درخشان امامت در بردباری بی‌نظیر بود، گرچه زندگانی سختی داشت و بیشتر عمرش را در حبس به سر برد و تحت کنترل شدید خلفای عباسی بود، اما لب به شکایت نگشود و در سختی‌ها تنها بر خداوند توکل می‌کرد.

سخاوت و بخشش نیز در وجودشان درخشان بود و در کمک‌رسانی به دیگران پیش‌گام بود، عظمت اخلاقی ایشان، دوست و دشمن را شیفته خود می‌کرد و همانند جدش رسول خدا(ص) اخلاق نیک ایشان همگان را فرا می‌گرفت، امام یازدهم(ع) علمی الهی داشت و داناترین فرد زمان خود بود.

امام حسن عسکری(ع) تنها 6 سال امامت کرد و سرانجام در سال 260 هجری قمری به دست خلیفه عباسی مسموم شد و به شهادت رسید، ایشان در شهر سامرا در کنار مرقد مطهر پدر بزرگوارشان به خاک سپرده‌ شدند و حرم‌شان مأمنی برای عاشقان شده است.

ایشان برای هموارکردن مسیر امامت حضرت مهدی موعود(عج)، تلاش فراوان کرد تا پس از شهادت‌شان، دوازدهمین منجی بشریت بدرخشد و خورشید هدایت‌گری برای مردم شود.

در هشتم ربیع‌الثانی، سامرا به جشنی بزرگ مزین می‌شود، این‌روزها مهدی موعود(عج) نیز جشن میلاد پدر بزرگوارشان را به پا کرده‌است و بی‌شک عطر حضورش سامرا را فرا گرفته‌است.

گرچه نااهلان روزگار، بارها مرقد مطهر امام حسن عسکری(ع) و پدر بزرگوارشان را آماج فتنه‌های خویش قرار دادند اما شیعیان همچنان در عشق به اهل بیت(ع) بی‌قرارند و در این‌ روز بزرگ، نیز به جشن می‌پردازند.

قلب‌های عاشقان اهل بیت(ع) هم‌چنان از عشقی الهی سرشار است و نقشه‌های شوم دشمنان نه تنها خللی در این عشق وارد نمی‌کند، بلکه سبب می‌شود تا وجود عاشقان از حب اهل بیت(ع) بیشتر بدرخشد.

صائمه یوسفی گل‌افشانی

ارسال نظرات
پر بیننده ها