این دژ در زمان اشکانیان نقش اساسی در حراست از خلیج فارس و تنگه هرمز داشته است و تحقیقات باستان شناسان در این محوطه رونق تجارت و مبادلۀ کالاهای ایرانی با کشورهایی همچون هند و چین را ثابت کرده است.
کد خبر: ۸۹۷۲۵۲۴
|
۱۸ دی ۱۳۹۶ - ۰۸:۰۰

به گزارش  خبرنگار خبرگزاری بسیج هرمزگان، شهرستان میناب به دلیل دارا بودن باغهای انبه ،خرما ، لیمو  و زمینهای زراعی حاصلخیز یکی از قطبهای کشاورزی هرمزگان است ، این شهرستان با سابقه تاریخی درخشان مهد  تمدن ، فرهنگ  و هنر ایرانیان در هرمزگان بوده است .

محوطه تاریخی روستای نخل ابراهیمی شهرستان میناب با قدمت ۲ هزار سال و وسعت ۳ هکتار دارای دو بخش گورستان و دژ در شرق هرمزگان به دلیل مجاورت با خلیج فارس ، دژ آن نقش اساسی در امور دفاعی، اداری و بندرگاهی در آن زمان ایفا می کرد.

باستان شناسان و کاوشگران معتقدند که  فاصله این محوطه تاریخی در دوره اشکانی با دریا  حدود ۱ کیلومتر بوده که  از طریق یک خور  به نام « کهور لنگرچی » به دریا وصل می شده است اما اکنون محوطه تاریخی نخل ابراهیمی میناب تا دریا ۵ کیلومتر فاصله دارد و این خور به دلایل محیطی از خاک و گل انباشته شده است.

این دژ در زمان اشکانیان نقش اساسی در حراست از خلیج فارس و تنگه هرمز داشته است و تحقیقات باستان شناسان در این محوطه رونق تجارت و مبادلۀ کالاهای ایرانی با کشورهایی همچون هند و چین را ثابت کرده است.

کشف اجساد بصورت گور خمره ای در این محوطه تاریخی نشان دهنده این است که در این منطقه گورستان دوره اشکانیان بوده که اجساد اموات خود را در خمره کرده و در زمین مدفون می کرده اند این محوطه از نکات جالب توجه گردشگران بوده است.

تفاوت گور خمره های این گورستان با دیگر گورخمره ها در روش جا گذاری اجساد است. سایر گورخمره های کشف شده در ایران افقی جاگذاری شده اند به صورتی که اجزای اسکلت شکل انسانی اش را حفظ کند در حالی که گورخمره های این منطقه بجز یک مورد  بصورت عمودی جاگذاری شده اند و شکل انسانی اسکلت در آنها از بین رفته است.

گفتنی است، گور خمره ها، سرنیزه ها، سفال، ابزارهای حسابرسی و حسابداری کشف شده در این دژ تاریخی بازسازی و در موزه مردم شناسی خلیج فارس در بندرعباس نگهداری می شود.

مردم روستای نخل ابراهیمی خاطرات تلخی از تاراج این محوطه تاریخی بویژه سرقت گور خمره ها ، ظروف سنگی و سفالی  در دل دارند،  اما امروز آنان نگهبانان این بخش از تاریخ و فرهنگ ایران زمین هستند.

البته عوامل طبیعی همچون بارندگی و سیلاب ، باد و طوفان  آسیبهای بسیاری به این محوطه  تاریخی وارد می کند.

ساخت حوضچه پرورش میگو در مجاورت این محوطه پیش از شروع اکتشافات در سال ۷۳ باعث تخریب ۱ و نیم هکتار از ۳ هکتار وسعت این محوطه تاریخی شد و این محوطه در آبان سال ۸۵ به شماره ۱۶۲۹۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

شهرستان میناب دارای ۱۸ اثر باستانی ثبت شده در فهرست آثار ملی ایران است و قلعه هزاره یا بی بی مینو، محوطه حاجی آباد میناب، کخا، کله سراهان، حمام قدیم شهر میناب، قلعه سرنی، قلعه گرازوئیه، قلعه سنگی، محوطه باستانی پاچارتاوان از جمله آثار باستانی این شهرستان است.

محوطه نخل ابراهیمی میناب، طلایه دار آثار تاریخی کهن این خطه این روزها چشم انتظار تامین اعتبار در بخش پژوهش، تکمیل فصلهای کاوشگری ، برنامه های حفاظتی از قبیل استحکام بخشی، محوطه سازی و درنهایت تبدیل شدن به یک سایت موزه مناسب برای جذب گردشگران است.

ارسال نظرات