....خانواده هایی بودند که جهیزیه دخترانشان در زیر آوار مانده یا وسایل زندگی شان به کلی از بین رفته بود؛ به لطف خدا کسی در این زلزله کشته نشد و شاید همین امر سبب شده که کسی اصلا به این منطقه زلزله زده و مردم قانع و بی ادعا توجهی نکند
کد خبر: ۸۹۷۳۳۹۱
|
۱۹ دی ۱۳۹۶ - ۲۰:۰۶

ه گزارش خبرگزاری بسیج از استان کرمان، صبح امروز در حاشیه بازدید اعضای جبهه فرهنگی انقلاب از مناطق زلزله زده کوهبنان خانواده هایی بدون درخواست کمک در بدترین شرایط با آغوش باز به ما تعارف می کردند تا در چادر محقرشان مهمانشان شویم؛ خانه های خشتی زیادی تخریب شده بود و خانه های بسیاری هم ترک برداشته و خطرآفرین شده بودند.

عده ی زیادی از مردم برای خود کانکس تهیه کرده و عده ای که بضاعتی نداشتند در چادر سر می کردند و منتظر کمک دولت برای تهیه کانکس بودند؛ کوهبنان شهر کوچکی بود و آقای ایزدی از رزمندگان شهر با ما همراه شده بود که همه اهالی را می شناخت و خانه ها را به ما معرفی می کرد.

تصور ما این بود تعداد زلزله زدگانی که به بیماری های خاص یا مشکلات خاص دچار هستند به تعداد انگشتان نمی رسد اما با جست و جویی ساده به بیش از 100 مورد رسیدیم؛ از پیرمرد فلجی که همسرش نابینا بود تا مادری با دو بچه معلول؛ از دختری که سکته مغزی کرده بود تا نوزاد 17 روزه ای که روزهای اول زندگی اش رادرسرمای چادر ها سپری می کردت.

پیرمردی را دیدیم که همسرش دیابت داشت و خودش رزمنده بود؛ به ما می گفت نمی دانم با پول خود زنم را درمان کنم یا کانکس بخرم و زندگی کنم؟ نه گله ای از کسی کرد و نه توقعی ابراز کرد؛ بخاری برقی 170 هزار تومانی را 220هزار تومان به او فروخته بودند و گوسفندهایش را با سوءاستفاده تمام از موقعیت نسیه و مفت خریدند.

شخصی آشنا را از کارمندان شهرداری کرمان را دیدیم که خود را اهل همینجا معرفی کرد؛ کمک هایی را در کرمان جمع کرده بود و به تنهایی میان افراد مستحق پخش می کرد؛ یکی از افراد حاضر در منطقه با  می گفت: عده ای در این فضا نمی گذارند دیگران بدوند تا خود اول باشند و خود هم نمی خواهند تکانی بخورند.

نکته جالب ماجرا برای نگارنده این بود که گاز خانه ای را قطع کردند چون خطر ریزش دارد اما به اهالی همان خانه گفته که این خانه نمی ریزد و شب ها در اینجا بخوابید؛ عده ای در حیاط خانه شان جایی برای چادر زدن نداشتند و به ناچار در باغچه خانه چادر زدند که به اندک بارانی جایی برای ماندن در چادر نمی ماند.

خانواده هایی بودند که جهیزیه دخترانشان در زیر آوار مانده یا وسایل زندگی شان به کلی از بین رفته بود؛ به لطف خدا کسی در این زلزله کشته نشد و شاید همین امر سبب شده که کسی اصلا به این منطقه زلزله زده و مردم قانع و بی ادعا توجهی نکند.

حضور چهره های فرهنگی و ورزشی و انعکاس رسانه ای مشکلات مردم می تواند توجه مردم و مسؤولین را به این منطقه محروم جلب کند.

 

 

ارسال نظرات