یک تولید کننده درگزی عنوان کرد: تمام اندوخته‌های من صرف تولید و اشتغال جوانان شهر شد، غافل از اینکه تولید هدف دولت نیست و از تولیدکنندگان هیچ حمایتی نمی‌شود.
به گزارش خبرگزاری بسیج از خراسان رضوی؛ شهرک صنعتی درگز سالهاست که با هدف رونق کسب و کار و اشتغالزایی، آماده پذیرش تولید کنندگان است.
شهرکی که در صورت شروع به کار، بسیاری از جوانان شهرستان در آن مشغول شده و مهاجرت به شهر‌های بزرگ و به دنبال آن خطراتی که افراد را در این راه تهدید می‌کند کاهش قابل توجهی پیدا می‌کند.
متاسفانه این شهرک که امروز دارای پوشش سراسری آب و گاز و برق فشار قوی است، به حال خود رها شده و هیچ یک از سرمایه‌گذاران حاضر نیستند در این محل اقدام به راه اندازی تولیدی کنند.
فرشید سروری در گفتگو با خبرنگار ما تصریح کرد: سال ۱۳۸۵ با اصرار فرماندار وقت شهرستان، تمام دارایی خود در اصفهان و مشهد را فروخته و به قصد تاسیس کارخانه تولید قطعات لاستیک خودرویی و صنعتی، با تمام تجهیزات موجود راهی درگز شدم.
وی افزود: پیش از مهاجرت، مدت ۲۷ سال تجربه این کار را در اصفهان داشتم و در آنجا با ۱۱ نیرو اقدام به تولید می‌کردیم؛ اما با توجه به اینکه اصالتا درگزی هستم و قصد داشتم شهرک صنعتی را از حالت متروکه خارج کنم به درگز مهاجرت کردم.
تولید کننده درگزی تشریح کرد: به محض ورود به شهرستان با استفاده از پس اندازی که داشتم شروع به ساخت کارخانه کردم و ظرف مدت چند ماه توانستم با اعتباری بالغ بر یک و نیم میلیارد تومان که تماما از اندوخته‌های خودم بود، به پیشرفت ۸۳ درصدی در کار برسم.
سروری عنوان کرد: این تولیدی ظرفیت به کارگیری ۱۸ نفر به صورت مستقیم و ۱۴ نفر به طور غیر مستقیم را دارد و با کمترین سرمایه قابل توسعه بوده و بیشترین تعداد شغل را ایجاد می‌کند؛ اما متاسفانه به دلیل عدم حمایت‌های مسئولان، مراحل ساخت خط تولید این کارخانه به حالت تعطیل درآمد.
وی اظهار کرد: در حال حاضر برای تکمیل یک خط تولید کارخانه احتیاج به ۶۰۰ میلیون تومان وام دارم؛ اما با وجود قرار دادن سند کارخانه به عنوان وثیقه، امروز بعد از گذشت ۱۱ سال موفق به دریافت این وام نشده‌ام.
تولید کننده درگزی گفت: با وجود مصوبه دولت مبنی بر در اولویت قرار داشتن سند کارخانه نسبت به اسناد دیگر برای اخذ وام، باز هم شاهد هستیم که بانک‌ها خارج از مصوبات عمل می‌کنند و سند یک و نیم میلیاردی کارخانه مرا به رسمیت نشناخته و مدعی می‌شوند در صورت تمایل به استفاده از وام باید سند ملکی ارائه دهم.
سروری تاکید کرد: برای پیگیری این مشکل به سراغ مسئولین شهرستان و استان و در نهایت بازرسی ویژه نهاد ریاست جمهوری رفتم؛ اما تمام مسئولین فقط وعده دادند و کسی نبود این وعده‌ها را محقق کند.
وی افزود: مشکل تولید ما این است که دولت و بانک مرکزی مصوباتی ارائه می‌دهند؛ اما بانک‌ها برای خود تشکیلات جداگانه‌ای دارند و با این توجیه که به آن‌ها از سمت بانک مرکزی اعتباری داده نشده به مصوبات دولت عمل نمی‌کنند.
این تولید کننده ادامه داد: شش ماه پیش و با پیگیری‌های فراوان از سمت اداره صنعت و معدن و تجارت، برای دریافت تسهیلات به بانک رفاه کارگران معرفی شدم. کارشناسان این بانک پس از بازدید از کارخانه و تعیین ارزش ریالی، پرداخت تسهیلات را منوط به ارائه سند کمکی به ارزش ۱۵۰ میلیون تومان کردند.
سروری عنوان کرد: این میزان وثیقه را با سختی فراوان تهیه کرده و در اختیار بانک قراردادم؛ اما باز هم با مخالفت معاون اعتبارات بانک مواجه شدم؛ چراکه از نظر بانک، سند کارخانه من حتی یک ریال هم ارزش نداشت و در صورت تمایل به استفاده از تسهیلات باید تمام مبلغ وثیقه را از سند‌هایی غیر از شهر درگز تهیه می‌کردم.
وی خاطرنشان کرد: امروز بعد از گذشت شش ماه و با رفت و آمد‌های فراوان همچنان در انتظار هستم تا این بانک تکلیف مرا مشخص کند؛ اما هر بار بهانه می‌آوردند و از پرداخت تسهیلات خودداری می‌کنند.
عدم پرداخت رشوه سبب شد ۱۱ سال درگیر شوم
تولید کننده درگزی بیان کرد: از من درخواست رشوه شد، ولی تا به امروز حاضر نشدم به هیچ مسئولی برای سرعت بخشیدن به کارهایم رشوه دهم و دقیقا به همین دلیل ۱۱ سال است که پرونده من در پروسه بانکی دچار مشکل شده و هیچ اقدامی برای آن نمی‌شود.
سروری ضمن گلایه از مسئولین بانک مذکور گفت: سوال من از مدیر کل بانک این است که چرا بعد از گذشت شش ماه هیچ پاسخ قانع کننده‌ای دریافت نمی‌کنم، چرا مصوبات دولت و بانک مرکزی اجرا نمی‌شود و بانک‌ها در ارائه تسهیلات سلیقه‌ای عمل می‌کنند؟
از دولت ناامید شده‌ام
وی تصریح کرد: من از دولت ناامید هستم و تا زمانی که تحول عظیمی نبینم این همه شعار و وعده را باور نمی‌کنم. تمام اندوخته‌های من صرف تولید و اشتغال جوانان شهر شد، غافل از اینکه تولید هدف دولت نیست و از تولیدکنندگان هیچ حمایتی نمی‌شود.
این تولیدکننده تاکید کرد: بعد از گذشت ۱۱ سال و با داشتن چند فرزند که در آستانه ازدواج قرار دارند، اکنون برای تامین مخارج زندگی با مشکل مواجه شده و حاضر هستم کارخانه با تمام تجهیزات آن را به نصف قیمت واگذار کنم؛ اما نه دولت برای راه اندازی خط تولید حمایتی می‌کند و نه کسی حاضر است آن را خریداری کند.
سروری در پایان خاطر نشان کرد: از اینکه سرمایه خود را صرف تولید کرده‌ام پشیمان هستم و نسبت به گذشته خود افسوس می‌خورم؛ چرا که در شرایط کنونی بدون داشتن ژن برتر و یا پرداخت رشوه هیچ تولید کننده‌ای موفق به تولید نمی‌شود و تا این اوضاع اصلاح نشود اقتصاد کشور همچنان راکد و جوانان بیکار خواهند ماند.
شهرکی که در صورت شروع به کار، بسیاری از جوانان شهرستان در آن مشغول شده و مهاجرت به شهر‌های بزرگ و به دنبال آن خطراتی که افراد را در این راه تهدید می‌کند کاهش قابل توجهی پیدا می‌کند.
متاسفانه این شهرک که امروز دارای پوشش سراسری آب و گاز و برق فشار قوی است، به حال خود رها شده و هیچ یک از سرمایه‌گذاران حاضر نیستند در این محل اقدام به راه اندازی تولیدی کنند.
فرشید سروری در گفتگو با خبرنگار ما تصریح کرد: سال ۱۳۸۵ با اصرار فرماندار وقت شهرستان، تمام دارایی خود در اصفهان و مشهد را فروخته و به قصد تاسیس کارخانه تولید قطعات لاستیک خودرویی و صنعتی، با تمام تجهیزات موجود راهی درگز شدم.
وی افزود: پیش از مهاجرت، مدت ۲۷ سال تجربه این کار را در اصفهان داشتم و در آنجا با ۱۱ نیرو اقدام به تولید می‌کردیم؛ اما با توجه به اینکه اصالتا درگزی هستم و قصد داشتم شهرک صنعتی را از حالت متروکه خارج کنم به درگز مهاجرت کردم.
تولید کننده درگزی تشریح کرد: به محض ورود به شهرستان با استفاده از پس اندازی که داشتم شروع به ساخت کارخانه کردم و ظرف مدت چند ماه توانستم با اعتباری بالغ بر یک و نیم میلیارد تومان که تماما از اندوخته‌های خودم بود، به پیشرفت ۸۳ درصدی در کار برسم.
سروری عنوان کرد: این تولیدی ظرفیت به کارگیری ۱۸ نفر به صورت مستقیم و ۱۴ نفر به طور غیر مستقیم را دارد و با کمترین سرمایه قابل توسعه بوده و بیشترین تعداد شغل را ایجاد می‌کند؛ اما متاسفانه به دلیل عدم حمایت‌های مسئولان، مراحل ساخت خط تولید این کارخانه به حالت تعطیل درآمد.
وی اظهار کرد: در حال حاضر برای تکمیل یک خط تولید کارخانه احتیاج به ۶۰۰ میلیون تومان وام دارم؛ اما با وجود قرار دادن سند کارخانه به عنوان وثیقه، امروز بعد از گذشت ۱۱ سال موفق به دریافت این وام نشده‌ام.
تولید کننده درگزی گفت: با وجود مصوبه دولت مبنی بر در اولویت قرار داشتن سند کارخانه نسبت به اسناد دیگر برای اخذ وام، باز هم شاهد هستیم که بانک‌ها خارج از مصوبات عمل می‌کنند و سند یک و نیم میلیاردی کارخانه مرا به رسمیت نشناخته و مدعی می‌شوند در صورت تمایل به استفاده از وام باید سند ملکی ارائه دهم.
سروری تاکید کرد: برای پیگیری این مشکل به سراغ مسئولین شهرستان و استان و در نهایت بازرسی ویژه نهاد ریاست جمهوری رفتم؛ اما تمام مسئولین فقط وعده دادند و کسی نبود این وعده‌ها را محقق کند.
وی افزود: مشکل تولید ما این است که دولت و بانک مرکزی مصوباتی ارائه می‌دهند؛ اما بانک‌ها برای خود تشکیلات جداگانه‌ای دارند و با این توجیه که به آن‌ها از سمت بانک مرکزی اعتباری داده نشده به مصوبات دولت عمل نمی‌کنند.
این تولید کننده ادامه داد: شش ماه پیش و با پیگیری‌های فراوان از سمت اداره صنعت و معدن و تجارت، برای دریافت تسهیلات به بانک رفاه کارگران معرفی شدم. کارشناسان این بانک پس از بازدید از کارخانه و تعیین ارزش ریالی، پرداخت تسهیلات را منوط به ارائه سند کمکی به ارزش ۱۵۰ میلیون تومان کردند.
سروری عنوان کرد: این میزان وثیقه را با سختی فراوان تهیه کرده و در اختیار بانک قراردادم؛ اما باز هم با مخالفت معاون اعتبارات بانک مواجه شدم؛ چراکه از نظر بانک، سند کارخانه من حتی یک ریال هم ارزش نداشت و در صورت تمایل به استفاده از تسهیلات باید تمام مبلغ وثیقه را از سند‌هایی غیر از شهر درگز تهیه می‌کردم.
وی خاطرنشان کرد: امروز بعد از گذشت شش ماه و با رفت و آمد‌های فراوان همچنان در انتظار هستم تا این بانک تکلیف مرا مشخص کند؛ اما هر بار بهانه می‌آوردند و از پرداخت تسهیلات خودداری می‌کنند.
عدم پرداخت رشوه سبب شد ۱۱ سال درگیر شوم
تولید کننده درگزی بیان کرد: از من درخواست رشوه شد، ولی تا به امروز حاضر نشدم به هیچ مسئولی برای سرعت بخشیدن به کارهایم رشوه دهم و دقیقا به همین دلیل ۱۱ سال است که پرونده من در پروسه بانکی دچار مشکل شده و هیچ اقدامی برای آن نمی‌شود.
سروری ضمن گلایه از مسئولین بانک مذکور گفت: سوال من از مدیر کل بانک این است که چرا بعد از گذشت شش ماه هیچ پاسخ قانع کننده‌ای دریافت نمی‌کنم، چرا مصوبات دولت و بانک مرکزی اجرا نمی‌شود و بانک‌ها در ارائه تسهیلات سلیقه‌ای عمل می‌کنند؟
از دولت ناامید شده‌ام
وی تصریح کرد: من از دولت ناامید هستم و تا زمانی که تحول عظیمی نبینم این همه شعار و وعده را باور نمی‌کنم. تمام اندوخته‌های من صرف تولید و اشتغال جوانان شهر شد، غافل از اینکه تولید هدف دولت نیست و از تولیدکنندگان هیچ حمایتی نمی‌شود.
این تولیدکننده تاکید کرد: بعد از گذشت ۱۱ سال و با داشتن چند فرزند که در آستانه ازدواج قرار دارند، اکنون برای تامین مخارج زندگی با مشکل مواجه شده و حاضر هستم کارخانه با تمام تجهیزات آن را به نصف قیمت واگذار کنم؛ اما نه دولت برای راه اندازی خط تولید حمایتی می‌کند و نه کسی حاضر است آن را خریداری کند.
سروری در پایان خاطر نشان کرد: از اینکه سرمایه خود را صرف تولید کرده‌ام پشیمان هستم و نسبت به گذشته خود افسوس می‌خورم؛ چرا که در شرایط کنونی بدون داشتن ژن برتر و یا پرداخت رشوه هیچ تولید کننده‌ای موفق به تولید نمی‌شود و تا این اوضاع اصلاح نشود اقتصاد کشور همچنان راکد و جوانان بیکار خواهند ماند.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
