به گزارش خبرگزاری بسیج هرمزگان؛سال ها است مراکز و خیابان های پر تردد شهر شاهد چهره معصوم کودکان کار و شنونده خواهش های آنان برای خرید اجناسشان است که هر بار یا با احساس ترحم یا انزجار با آنان برخورد و از کنارشان گذشته ایم.
کودکانی که سهمی از کودکی کردن ندارند و یاد گرفته اند آرزویی نکنند و تنها دغدغه اشان فروش نرفتن گل های نرگس باشد و غصه پلاسیدن آن تا بلکه اندکی بتوانند به گذراندن زندگی خانواده هایشان کمک کنند؛ بیشتر آنان اتباع بیگانه هستند و یا به مدرسه نمی روند یا از مدرسه رفتنشان هم برای خریدن بیشتر ترحم عابران استفاده می کنند و مردم نیز فکر می کنند با خرید از این کودکانی که مشق هایشان را در خیابان می نویسند، آنان را راهی خانه می کنند، اما آنان با پا فشاری بیشتری احساسات رهگذران را به بازی می گیرند.
این کودکان ناخواسته یاد گرفته اند که به اسم زرنگی بر سر احساسات مردم کلاه بگذارند و این خود مقدمه ای برای ترسیم آینده ای سیاه برای آنان است.
می دانند که باید از اتوبوس آبی رنگ بهزیستی بترسد و تلاشش را کند و خانواده اش را برای تعهد به بهزیستی نکشاند.
کودکان کار در حال حاضر تنها فقیرند نه مجرم و دستگیری آنان توسط بهزیستی صدمات جبران ناپذیری به روان آن ها وارد می کند و با توجه به مهاجر بودن آن ها سازمان بهزیستی برای انجام اقدامات لازم محدودیت هایی دارد.
این کودکان روزانه بین ۵۰ تا ۶۰ هزار تومان درآمد دارند و نباید انتظار داشت که به راحتی از کار کردن دست بکشند یا خانواده هایشان را راضی کرد که اجازه کار کردن به آنان ندهند و باید توجه داشت دلسوزی ها بیش از پیش آنان را به کار کردن ترغیب می کند.
منبع:هرمز
انتهای پیام/
