ید بیضای کدامین موسی، نور از دیده ی هامان بربود؟ عقل را از سر فرعون بپراند؟ عشق و اخلاص کدام ابراهیم، آب برآتش نمرود بریخت؟ قدرت قدس کدامین جبریل، مشت حق بر دهن باطل زد؟ همت و صبر کدامین ایوب، در شتابان دل این خلق افتاد؟
یا که اعجاز چه روح الله ای، با سر انگشت مسیحایی خویش، پیکر مرده و افسرده ی این ایران را، به خداوند قسم، بار دگر احیا کرد؟ آن کدام آذر بود؟ آن کدام آتش برخاسته از سینه ی خاکستر بود، که چنین غوغا کرد؟ که چنین محشر بی سابقه ای بر پا کرد؟
ای دوست بیا تا سرود فتح و پیروزی بخوانیم و همگام با روزهای بهمن ماه خاطرات شیرین سال های انقلاب را مرور کنیم. انقلابمان پیش رفت و می رود ولی نه به بهای کم،که به قیمت خون هزاران شهید و جانباز و مفقود و اسیر.
شب بیکران ستم را بزرگ مردی ورق زد و ما را به استقلال و آزادی در فجر انقلاب دعوت کرد. بهمن پیروز آمد تا دیگر بار حماسه ی سترگ پیروزی انقلاب اسلامی ایران را به ما یاد آوری کند.
اینک ماییم و روح خدا و بیعت جاودانه با آرمان های بلندش. ماییم و فرزند به حقش و تجدید پیمان. ماییم و سر ارادت بر آستان پر مهر و برکت جمهوری اسلامی ایران.
اینک ماییم و سجاده ای به وسعت زمین با تربتی از خون شهیدان لاله گون وطن.
ترجیع بند این ستون، پرچم سه رنگی است که در هر اهتزاز، یاد شهیدی را گوشزد می کند.
و اینک مردم همیشه در صحنه قزوین، رهپویان شهدای دفاع مقدس، تجدید بیعت دوباره می بندند با سرخی خون شهیدان. بیعتی دوباره با آرمان های امام راحل به سپیدی اخلاص و اعتقاد به رنگ پرچم سه رنگ جمهوری اسلامی ایران.
صبح امروز بیست و دوم بهمن ماه سال ۱۳۹۶ هجری شمسی، مصادف با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، مردم قزوین همچون سال های گذشته به یاد روزهای سرد اما مملو از گرمای عشق بهمن ۵۷ در راهپیمایی این روز تاریخی شرکت کردند تا تجدید پیمانی با آرمان های شهدا و امام راحل داشته باشند.
شور و حال مردم ستودنی است و برخلاف آنچه رسانه های غربی و معاند جمهوری اسلامی تبلیغ می کنند، امروز نیز حماسه ای دیگر در تاریخ ایران اسلامی و شهر قزوین، باب الجنه ایران، رقم خورد. آنچه مشاهده می شود حضور جوانان نسل سوم و کودکانی است که با اشتیاق در این راهپیمایی شرکت کرده اند و شعار الله اکبر و مرگ بر آمریکا را با مشت های کوچک و گره کرده اشان فریاد می زنند.
گویی به زبان ساده کودکانه می گویند که اماما، تو را ندیدیم اما همچنان همان سربازانی هستیم که در گهواره بودیم و هستیم تا پرچم انقلابی را که شما آغاز کردید به دست صاحبش برسانیم.
با توام ای آشنای صف شکن، قاصد گلواژه های حب الوطن، موج دریا وامدار خشم توست، خواب دور است از حریم چشم تو.
1010/ت30/ب
