به گزارش خبرگزاری بسیج از قم، حجت‌الاسلام والمسلمین سید حسین مومنی شامگاه سه شنبه در جلسه سخنرانی در مسجد چهارمردان با اشاره به معنای مراقبه اظهار کرد: مراقبه به معنای استفاده انسان از سرمایه‌هایی همچون عمر برای تقرب به خداوند است.
وی ادامه داد: عمر و حیات، نعمتی است که قابل جبران نیست، انسان باید از زندگی خود استفاده حداکثری کند، انسان باید پیش از این که محتاج شود، باید قدر عدم وابستگی و عدم نیاز را بداند.
استاد حوزه علمیه قم افزود: انسان پیش از این که پیر شود، باید قدر جوانی خود را بداند، انسان پیش از آن که بیمار شود، باید قدر سلامت خود را بداند.
مومنی حساب و کتاب کردن از نفس را ضروری دانست و تصریح کرد: امام خمینی(ره) توانستند که آرزوی انبیا را محقق کنند و نظام اسلامی را به وجود بیاورند، ایشان با آن مقام عظیم، خودشان را منزه از اشتباه نمی‌دانستند.
وی ادامه داد: حمد و استغفار ثمره محاسبه اعمال انسان است، انسان باید خداوند را بابت نعمت هایش شکر کند، اگر هم او در قبال خدا تقصیری داشت، باید استغفار کند و به دنبال ترمیم آینده خود باشد.
استاد حوزه علمیه قم افزود: شیطان همیشه سعی می‌کند آنچه را که انسان ندارد، برای او بزرگ نشان دهد و آنچه که انسان دارد را برای او کوچک جلوه دهد تا انسان را از وادی حمد خداوند دور کند.
مومنی با اشاره به ضرورت شکر نعمت‌های خداوند اظهار کرد: براساس روایات انسان باید خداوند را به خاطر اینکه خودش را به او شناسانده است، شکر کند. خدا انسان را رها نخواهد کرد و او باید تنها به سراغ خداوند برود، رزق و روزی انسان را در دست خدا است، نه این که در دست انسان‌ها باشد.
وی ادامه داد: نعمت داشتن ولایت امام علی(ع) نعمت بزرگی است و انسان باید شکر این نعمت را به وجود آورد چرا که محبت امام علی(ع) انسان را از آتش جهنم نجات می‌دهد.
استاد حوزه علمیه قم افزود: خداوند عیب‌های انسان را می‌پوشاند و او را در بین مردم بی آبرو نمی‌کند، انسان باید خداوند را به خاطر این نعمت شکر کند.
مومنی حضرت زهرا(س) را مدافع ولایت امام علی(ع) دانست و تصریح کرد: این بانوی بزرگوار پس از رحلت رسول اکرم(ص) با حضور در مسجد در شهر مدینه، از ولایت امام علی(ع) دفاع کرد.
وی ادامه داد: فقدان پدر، مصیبت سختی برای حضرت زهرا(س) بود و این بانوی بزرگوار به صورت مستمر پس از رحلت پیامبر(ص) گریه می‌کرد. غربت امام علی(ع) هم مصیبت سختی برای حضرت زهرا(س) بود، این امام معصوم پس از رحلت رسول اکرم(ص) به اندازه ای در شهر مدینه غریب شد که مردم جواب سلام ایشان را نمی‌دادند.
استاد حوزه علمیه قم افزود: حضرت زهرا(س) وصیت کرد که امام علی(ع)، این بانوی بزرگوار را فراموش نکند و همیشه به زیارت حضرت زهرا(س) برود، این وصیت نشان دهنده اوج علاقه این بانوی بزرگوار به امام علی(ع) بود.
