به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج در بهبهان، پیکر رزمنده جانباز سرهنگ پاسدار برادر لطف الله منادی در روز دوشنبه 96/12/07 از مکان سپاه ناحیه بهبهان در میان جمعی از همرزمان، همکاران و عموم مردم ولایی شهرستان بهبهان تشییع و در قبرستان بهبهان به خاک سپرده شد.
روایتی از زنده یاد سرهنگ پاسدار لطف الله منادی از دوران دفاع مقدس:
سایت خیبر مقر رزمندگان تیپ 15 امام حسن مجتبی علیه السلام قبل از عملیات خیبر بود که تا زمان تحویل تیپ به رزمندگان 48 فتح در آن بسر می بردیم. قبل از عملیات بدر در سال 1363 رزمندگان تیپ به صورت شبانه روزی در حال آموزش و سازماندهی برای شرکت در عملیات بودند و آموزش های سختی از نبرد در کوهستان تا آموزش های آبی_خاکی را پشت سر می گذراندند.
روزی مسئول واحد تبلیغات تیپ نزد من که مسئولیت واحد تغذیه را به عهده داشتم آمده و با تحویل یک نامه عنوان کرد امروز میهمان ویژه داریم که از دفتر امام خمینی(ره) و حجت الاسلام قرائتی می باشند و به همین خاطر برای آنها غذای ویژه شامل کباب و مرغ طبخ شود تا از آنها پذیرایی شود؛ اما من به شدت مخالفت کرده و گفتم : اصلاً امکان پذیر نیست و باید همان غذای عمومی تهیه شده در سطح تیپ برای رزمندگان به آنها داده شود تا شرایط جبهه و جنگ برای آنها روشن شود و بهانه را مخالفت حاج احمد باعثی مسئول تدارکات تیپ 15 امام حسن مجتبی علیه السلام قرار دادم و گفتم احمد گفته : غذای اختصاصی ممنوع می باشد و اگر می خواهی من تهیه نمایم برو و امضای باعثی را بگیر و بیاور.
مسئول تبلیغات بر نظر خویش اصرار ورزیده و در حقیقت می خواستند آبروداری شود، ولی من نیز زیر بار نرفته و گفتم : فرمانده تیپ هم اگر دستور دهد من بدون موافقت احمد باعثی کاری انجام نمی دهم؛ خلاصه وی پیش محمد دزفولی رئیس ستاد تیپ رفت و تقاضای خود را مطرح کرد که با تماس دزفولی من مجدداً مخالفت کرده و حاضر به تهیه غذای ویژه برای میهمانان نشدم.
در نهایت وی پیش حبیب الله شمایلی جانشین تیپ رفته و با اصرار نامه دستور تهیه و طبخ غذا را از وی گرفت و من با توجه به احترام ویژه به حبیب الله باعثی تماس گرفته و وی گفت : غذا را تهیه نمایم ؛ من به آشپزها دستور تهیه غذای سفارش داده شده را دادم اما سفارش نمودم که خودتان غذا را به مقر و واحد تبلیغات ببرید و به بچه های تبلیغات ندهید و غذا توسط خودسوز، مهربان و حلوایی به تبلیغات تحویل داده شد.
حجت الاسلام قرائتی سخنران آن شب حسینیه تیپ بود و بعد از نماز مغرب و عشا در حالی که در محوطه سایت نظاره گر بیرون آمدن رزمندگان از حسینیه بودم مشاهده نمودم که حجت الاسلام قرائتی در مسیر رفتن به واحد تبلیغات به چادر استاد غلام و تدارکات گردان امام حسین علیه السلام که مجاور واحد تبلیغات بود رفتند.
آن شب غذای بچه ها طبق معمول همیشگی لوبیا چیتی بود، بعد از انجام یک صحبت کوتاه برای بچه های درون چادر به سمت واحد تبلیغات به راه افتادند در حالی که از نوع غذای آن شب رزمندگان اطلاع یافته بود؛ در اتاق تبلیغات کنار حسینیه که محل اسکان، استراحت و صرف غذای نیروهای واحد تبلیغات و مهمانان آنان بود سفره ای متشکل از غذاهای طبخ شده سفارشی برپا شده بود؛ به محض مشاهده غذاهای درون سفره که با غذای معمول آن شب رزمندگان متفاوت بود آقای قرائتی عصبانی شده و در حالی که عبای خود را زیر بغل زده بود و در حالی که می دوید به راننده خویش اعلام آماده شدن برای رفتن را می کردند در حالی که می گفتند: با این کار به ما توهین شده ....چرا باید غذایی به غیر از رزمندگان برای ما ترتیب داده شود؛ در حالی که از پشت واحدهای تعاون و تدارکات به حالت دو به سمت درب دژبانی می دویدند.
هر چه برادران رزمنده تقاضا و اصرار بر ماندن آنها می کردند می گفتند : با برپایی چنین سفره ای به ما توهین شده و وقتی به رزمندگان مستقر در تیپ غذای لوبیا می دهند باید به مدعویین و مهمانان نیز همین غذا داده شود و به همین صورت تا نزدیکی درب دژبانی رفته و آنجا سوار ماشین خود شده و از سایت خیبر خارج شدند.
و این گونه بود که مسئولان ما در دوران هشت سال دفاع مقدس همگام و همدل با رزمندگان بوده و توانستند با این یکرنگی واقعه دفاع مقدس هشت ساله را در تاریخ ماندگار سازند.
