اسحاقی‌که‌اصلاح‌طلبان‌می‌خواهندبسازند

به گزارش خبرگزاری بسیج، دولتمردان بعد از 5 سال از زعامت دستگاه اجرایی به جای اینکه در باره عمل به وعده ها و شعارهای انتخاباتی جوابگو باشند هر روز با توهین و انداختن توپ به زمین رقبا سعی در انحراف افکار عمومی دارند.

 

اسحاق جهانگیری در اظهاراتی جدید و پس از فاجعه توهین به دهه شصتی ها عنوان کرده که از یک زمانی به بعد به وی نصیحت شده که سکوت کند:" من راجع به دوره بد کشور خیلی صحبت کرده‌ام، از مقطعی به من توصیه به سکوت کردند و من هم گفتم چشم، ولی الان سر تا ذیل حکومت را به بحث گرفته و می گویند انتخابات زودهنگام و بدون مهندسی برگزار شود." این دقیقا همان نقشی است که اصلاح طلبان می خواهند جهانگیری بازی کند، یعنی تبدیل وی از یک بدل کار در انتخابات به قهرمان اصلی داستان در شب انتتخابات 1400.

برای این کار اسحاق جهانگیری در ماههای آتی توسط رسانه ها و فعالین اصلاح طلب در حال تبدیل شدن به برند انتخاباتی است و رقبا را در مقابل وی می تراشند. برای نمونه از دوگانه انتخاباتی جهانگیری- لاریجانی سخن گفته می شود. به هر حال یک پای بازی انتخابات را به اسحاق ختم می کنند تا این ذهنیت در افکار عمومی شکل گیرد، جهانگیری رئیس جمهور آینده ایران خواهد بود.

بی جهت نبود پس از تشکیل دولت دوازدهم توصیه ها و نسخه های به دفتر اسحاق جهانگیری برای خروج و استعفای وی از دولت دوازدهم روانه می شد. در دوره دوازدهم، مشکلاتی که در چهار سال نخست با اکسیر برجام پنهان مانده بودند به سرعت خود را نشان دادند و این سبب اعتراضات رسانه ای و عمومی گسترده ای پیرامون عملکرد دولت شد و در اوج جریان پشیمانی از رای به حسن روحانی، پیشنهاد خروج جهانگیری از دولت از سوی برخی از فعالین اصلاح طلب صادر شد.

اسحاق جهانگیری در ایام انتخابات و مناظرات مربوط به آن، در مقابل دو نامزد اصلی جناح اصولگرا یعنی آیت الله رئیسی و محمدباقر قالیباف با لفاظی های تند و اتهامات بی اساسی که وارد می کرد توانست در نقش یک پوپولیست اصلاح طلب خوب بدرخشد و همین رفتارها بود که وی را به عنوان گزینه بعدی آنها معرفی کرد. حتی در همان زمان جریانی شکل گرفت تا حسن روحانی را راضی به انصراف به نفع جهانگیری کند ولی روحانی بسیار مغرورتر از آن بود که بخواهد به این توصیه ها وقعی بگذارد.

معاون اول دولت در ماههای اخیر در دو نقش ظاهر می شود از یکسو از بایدهایی که دولت باید انجام بدهد می گوید و به نوعی مخالفتش را با برخی از سیاست های دولت نشان می دهد و از سوی دیگر نقش لیدر جریان اصلاحات در تقبیح رقبای آنها را برعهده گرفته که شامل سایر نیروهای منتسب به اصولگرایان می شود. حتی وی احمدی نژاد را بی نصیب نمی گذارد که مبادا متهم به فراموشی یا عدم موضع گیری شود و خود را قهرمان اصلی سال هایی می داند که سکوت نمی یکرد.

هرچند باید عنوان کرد در بحبوحه اعتراض و انتقادات عمومی به اوضاع مشکلات اقتصادی و معیشتی اسحاق جهانگیری خود را به عنوان یکی از متهمین اصلی این وضع نمی تواند تبرئه کند ولی زمانیکه اصرار بر استعفا یا خروج وی از دولت وجود دارد و حتی به وی پیشنهاد پست شهرداری تهران نیز شده، تلاشی است از سوی بخشی از اصلاح طلبان برای نجات اسحاق از منجلاب مشکلات دولتی.

اما کار اسحاق جهانگیری به این سادگی ها هم نیست. هرچند اصلاح طلبان سعی می کنند وی را به عنوان گزینه اصلی ریاست جمهوری جانمایی کنند ولی طیف اصلاح طلبان نزدیک به دولت  که دارای لابی گسترده با رئیس مجلس نیز می باشد، انگیزه های قوی برای ریاست جمهوری علی لاریجانی دارند. این موضوع یکی از موانع اصلی اختلافات میان اصلاح طلبان از یکسو و تقابل با دولت و لابی های رئیس مجلس از سوی دیگر است.

لاریجانی عزم خود را برای ریاست جمهوری جزم کرده و در این می تواند به معنای معامله های پشت پرده برای قبولاندن خود به عنوان نامزد اصلی اصلاح طلبان باشد. بی جهت نیست که در روزهای اخیر تصویر بسیاری از روزنامه های اصلاح طلب به ویژه نزدیک به کارگزاران مزین به عکس پوستری و انتخاباتی اسحاق جهانگیری است، چرا که اینها نیز خطر را احساس کرده و با این شرایط به صورت تلویحی اعلام می کنند قصد عقب نشینی از گزینه خود را ندارند.

به هر حال به نظر می رسد تبلیغات انتخابات 1400 از سوی اصلاح طلبان آغاز شده و موضع گیری های انتخاباتی جهانگیری با مایه هایی از سوپرمنی گویای این رویه است. باید منتظر ماند و دید آیا تندروی های اسحاق جهانگیری و حمایت های زودهنگام اصلاح طلبان از وی برای انتخابات ریاست جمهوری وی را قربانی خواهد کرد یا آنکه او می تواند به راحتی از سد موانع درون جناحی و درون دولتی عبور کند. از سوی دیگر در افکار عمومی جهانگیری به عنوان عضوی از دولت شناخته می شود تا عضوی از اصلاح طلبان! دولتی که باید در مقابل مشکلات پاسخگو باشند نه طلبکار یا در حال کیسه دوختن برای آرای دور بعد انتخابات!