به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج زنجان، یکی از راویان و یادگاران ۸ سال دفاع مقدس با تشریح کارکرد و وظیفه پادگان دو کوهه گفت:دوکوهه قدمگاه شهیدان بزرگوار است.
امینی افزود: دوکوهه نام منطقه و پادگانی است در 4 کیلومتری شمال‌غربی شهر اندیمشک و در مجاورت جاده اندیمشک– خرم‌آباد که دهستان دوکوهه در شرق جاده و پادگان دوکوهه در غرب جاده واقع شده است.
وی اظهار داشت: این پادگان از شمال و غرب به رودخانه فصلی بالارود منتهی می‌شود و بخش جنوبی آن نیز توسط عوارض مصنوعی محدود شده است. این منطقه به علت وجود دو ارتفاع 316 و288متری در کنارهم که مانند دوکوه دوقلو در این منطقه مسطح خودنمایی می‌کنند، دوکوهه نام گرفته است، مساحت این پادگان با حواشی آن 15کیلومترمربع می‌باشد که وسعت بخش اصلی آن کمتر از 5کیلومترمربع است،بخش اصلی پادگان که شامل ساختمان‌های گردان‌ها، ساختمان‌های اداری، دژبانی و انبار و ادوات و همچنین زمین صبحگاه است درکنار جاده و ایستگاه راه‌آهن موقت دوکوهه قرار دارند.
این راوی تصریح کرد: دوکوهه قبل از انقلاب پادگان پشتیبانی لشکر92 زرهی و یگان‌های نظامی جنوب‌غرب کشور بود و ساختمان‌هایی به صورت نیمه‌ساز برای نظامیان خدمت کننده در منطقه در این پادگان وجود داشت، با شروع جنگ این پادگان در اختيار سپاه‌پاسداران قرارگرفت و در دوران دفاع‌مقدس به مهم‌ترین پادگان عملیاتی خوزستان مبدل شد؛ این پادگان که عقبه یگان‌های عمل کننده در عملیات فتح‌المبین بود، پس از این عملیات به پادگان تیپ27 محمدرسول‌الله(ص) تبدیل شد، همچنین لشکر10سیدالشهداء(ع) نیز در همین پادگان تشکیل و راه‌اندازی شد که بعدها مقر اصلی آن‌ها به نزدیکی همین پادگان(پادگان شهید کلهر) منتقل شد، دوکوهه به عنوان بزرگ‌ترين منزلگاه براي تجهيز و سازماندهي نيروهای جبهه جنوب بود و مثل يك شهر، مملو از جمعيّت، تحرك، نشاط و زندگي بود. دو نوع ساختمان در دوكوهه بود. ساختمان‌هاي يك طبقه كه در قسمت شمال و غرب پادگان قرار داشتند که نوعاً واحدهاي اداري بودند وكارهاي ستادي و خدماتي مي‌كردند و ديگر، ساختمان‌هاي پنج طبقه‌اي كه آسايشگاه نيروهاي رزمنده بود و در بخش جنوبی پادگان قرار داشتند و هرکدام به نام یک گردان پیاده نظیر انصار، مالک اشتر، حبیب ابن مظاهر، مقداد و عمار نام گرفته است.
امینی افزود: از آنجا که جنگ تحمیلی پیش از تکمیل كارهاي تأسيساتي پادگان شروع شده بود. در نتيجه ساختمان‌ها در ابتدا فاقد امکانات تهويه، شيشه، دست‌شويي و لوله‌كشي آب مناسب بودند و خيابان‌هاي پادگان، شني بود. زمین صبحگاه، حمام و بعضي واحدها مثل مخابرات، حسينيه شهيد همت، آرايشگاه و ساير سرويس‌هاي خدماتي بعدها به وجود آمد. در بخش مرکزی دوکوهه حسینیه شهید همت قرار دارد که قلب این پادگان نام گرفته و شاهد شب زنده داری‌ها و مناجات رزمندگان اسلام بوده است. حوضی که در مقابل در این حسینیه وجود دارد نیز وضوخانه بسیاری از شهدا بوده است.
وی افزود: در ضلع شمالی حسینیه دو ساختمان پنج طبقه دیگر به نام‌های ذوالفقار و القارعه که مقر گردان‌های زرهی بودند، وجود دارد.کمی بالاتر از ساختمان گردان ذوالفقار، محوطه وسیعی وجود دارد که نمادی از قدس در آن خودنمایی می‌کند، این محوطه زمین صبحگاه بوده است که محل تمرین‌ها و اجتماع بسیجیان دوکوهه بوده است.
راوی و یادگار ۸ سال دفاع مقدس اظهار داشت:در بخش جنوبی زمین صبحگاه، حمام‌های دوکوهه و در بخش شمالی آن ساختمان‌های اداری قرار دارند. در فاصله 2کیلومتری جنوب‌غربی دوکوهه، حسینیه گردان تخریب وجود دارد که به نام حضرت زهرا(س) نام گرفته است و چادرهای استقراری رزمندگان تخریب‌چی در کنار آن مستقر بوده است. مقر این رزمندگان به علت تمرین‌های ویژه و سخت‌تر دور از سایر گردان‌ها قرار داشته است. پس از ربوده شدن حاج‌احمد متوسلیان فرمانده تیپ محمدرسول‌الله(ص)پادگان دوکوهه به نام پادگان حاج احمد متوسلیان تغییر نام یافت.
وی افزود: اکنون دوکوهه حالتی دو بخشی پیدا کرده که با فنس و دیوار از هم جدا شده‌اند، بخش شرقی آن در اختیار لشکر27 محمدرسول‌الله(ص) قراردارد که این بخش بیشتر حالت یادمانی دارد و یکی از محل‌های بازدید راهیان‌نور است. بخش غربی پادگان در اختیار ارتش می‌باشد که ساختمان‌های پنج طبقه آن مسکونی شده و قسمت‌های دیگر به صورت انبار مهمات و... درآمده است.
گفتنی است، دلاورمردان و رزمندگان زنجانی نیز در هنگام اعزام به جبهه جنوب چند روزی میهمان این پادگان باصفا بوده اند. یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد....
