کسی که رئیس دولت اصلاحات از وی تقدیر کرد
اگر بنا بر تقلیل برخورد قوه قضاییه با جرایم در حد بازی های سیاسی باشد، به راحتی می توان رئیس دولت اصلاحات را محکوم به حمایت از سعید مرتضوی کرد. چرا که بر اساس گزارش هایی وی در سال 1382 از مرتضوی به عنوان کارمند نمونه دولتی تقدیر و تشکر کرده و جایزه داده بود. یا آنکه حسن روحانی را به خاطر جایزه و تقدیر از بابک زنجانی به عنوان کارآفرین نمونه کشوری مورد شماتت قرار داد.
به گزارش خبرگزاری بسیج، سعید مرتضوی که به دو سال زندان به خاطر اتهاماتش در ماجرای کهریزک در سال 88 محکوم شده به سوژه جدید رسانه های اصلاح طلب و حامی دولت برای تخطئه قوه قضاییه تبدیل شده است.
در هفته گذشته، حجت الاسلام اژه ای در اظهار نظری در مشهد اعلام کرده که حکم سعید مرتضوی به خاطر غایب بودن وی هنوز ابلاغ نشده است: «کم جلبش صادر شده، ولی هنوز متأسفانه گیرش نیاورده اند، حالا نمی‌دانم چطور هست!»
همین اظهارنظر کوتاه مضحکه فتنه گران، رسانه های اصلاح طلب و معاندان قرار گرفت و سعید مرتضوی در شبکه های اجتماعی در حد یک خواننده لس آنجلسی به نام بیژن مرتضوی معروف شد و کاریکاتور و طرح های فکاهی از وی چاپ شد. حتی کار به جایی رسید که تصویر مرتضوی در برخی از معابر تهران از سوی برخی افراد ناشناس به عنوان مجرم فراری نصب شده است!
اصلاح طلبان که خود را زخم خورده سعید مرتضوی می دانند در هر مناسبت و خبری که از وی پخش می شود به عنوان مدعی العموم ورود کرده و در لفافه حمایت از حقوق مردم به گرفتن ماهی از آب گل آلود مشغول می شوند. همین موضوع عدم ابلاغ حکم جلب یک روز پس از مطرح شدن به تیتر یک روزنامه های اصلاح طلب تبدیل شد و برخی از فعالین سیاسی اصلاح طلب نیز به تقبیح نیروی انتظامی و قوه قضاییه پرداختند. حال آنکه شکایت از مرتضوی و محکومیت وی از سوی کسانی صورت گرفته که مشخصا در مورد روح الامینی، وی یکی از دلسوزان انقلابی و نظام بوده و خط و ربط وی با اصلاح طلبان کاملا مجزاست. در زمینه اتهامات مالی به مرتضوی نیز کسانی پیگیر پرونده وی بودند که جز نمایندگان اصولگرای مجلس و از فعالین انقلابی بودند.
کاملا مشخص است که اصلاح طلبان برای خود در چارچوب موضوعات قضایی و امنیتی، به دنبال پیدا کردن دستگیره ای جهت اثبات ماهوی رویکرد خود در عرصه سیاسی و از سوی دیگر جذب افکار عمومی با انحراف واقعیات هستند.
سعید مرتضوی و تبدیل آن به غول بی شاخ و دم در دستگاه قضایی از یکسو و زمین گیر کردن آن با افشاگری اصلاح طلبان یک دروغ محض است. هرچند این نوشته به معنای دفاع از سعید مرتضوی نیست و او نیز باید پاسخگوی اتهامات و جرم هایش باشد و به مانند شهروندان عادی در کشور در مقابل قانون پاسخگو بوده و تاوان اقدامات خلاف قانونش را سریع تر پس دهد اما بازی سیاسی و دوقطبی سازی در مبارزه با فساد و جرم از سوی اصلاح طلبان خود را در قالب های مختلف همچون سعید مرتضوی، سعید طوسی، خاوری، بابک زنجانی و ... نشان می دهد.
اگر بنا بر تقلیل برخورد قوه قضاییه با جرایم در حد بازی های سیاسی باشد، به راحتی می توان رئیس دولت اصلاحات را محکوم به حمایت از سعید مرتضوی کرد. چرا که بر اساس گزارش هایی وی در سال 1382 از مرتضوی به عنوان کارمند نمونه دولتی تقدیر و تشکر کرده و جایزه داده بود. یا آنکه حسن روحانی را به خاطر جایزه و تقدیر از بابک زنجانی به عنوان کارآفرین نمونه کشوری مورد شماتت قرار داد.
اما یکی از جالب ترین واکنش ها در رابطه با سعید مرتضوی مربوط به مشاور فرهنگی و یا همان در واقع امنیتی و اطلاعاتی حسن روحانی یعنی حسام الدین آشنا می شود. او در توئیتی با بیان ابراز نگرانی از فرار مرتضوی از رازهای سر به مهر نوشته است: «مراقب باشیم مرتضوی خاوری نشود؛ نه فرار کند و نه فراری داده شود. او حامل رازهای سر به مهر فراوانی است. بدون او تاریخ قضایی ایران در طول بیش از یک دهه پنهان خواهد ماند.» هرچند باید برای آشنا یادآوری کرد که مرتضوی یک دهه است که در امر قضاوت دیگر حضور ندارد و خود او نیز در زمانی که مرتضوی در دادستانی فعالیت داشت، یکی از ضابطان قضایی وزارت اطلاعات بوده مشغول بوده و رازهای بسیاری را تولید و بازتولید می ساخته است!
ورای این مبحث، نقطه کانونی تمامی حملات و تمسخرها تنها قوه قضاییه است تا این دستگاه مورد تخریب و هجمه قرار گیرد. دستگاهی که در سال های اخیر از هر سویی حتی از طرف مدعیان دیروز عدالت نیز سنگ زده می شود و ماهیت خود را در کنش سیاسی با حمله به نهادهای انقلابی و حاکمیتی محک می زنند.
ولی درحالی عدم بازداشت سعید مرتضوی از سوی قوه قضاییه یا نهاد مربوط برای جلب وی مورد توجه و صد البته هجمه و تمسخر اصلاح طلبان و پیاده نظام های این طیف در شبکه های اجتماعی قرار گرفته که گویی قوه قضاییه در برخورد با وی همواره ناتوان بوده است. این در حالیست که بازداشت سعید مرتضوی در بهمن سال 1391 و زندانی شدن وی در زندان اوین یکبار صورت گرفته است. وی پیش از این از کار قضاوت عزل شده بود و پس از آن نیز به دلیل عدم حضور در دادگاه مربوط به پرونده کهریزک بازداشت شد.
به هر حال سعید مرتضوی کسی نیست که نهادهای حاکمیتی قصد آوانس یا لطف به وی داشته باشند و با قاطعیت با او برخورد می کنند. اینکه طیفی در کشور برای خالی کردن عقده های همیشگی خود علیه نظام، سوژه مرتضوی را برجسته کرده اند، نشان از کم مایگی آنها دارد. قوه قضاییه در سال های اخیر با جدیت بیشتری با جرائم و مفاسد مقامات و مسئولان برخورد کرده و از معاون اول تا مقامات دیگر در زندان به سر می برند که این نشانه ای از عدم مماشات در برخورد با مفاسد در سطوح دولتی و حاکمیتی است. طیف های سیاسی به جای حمایت از این رویه همواره در حال سنگ اندازی علیه قوه قضاییه هستند و این نشانه ای است از برخورد سیاسی برخی از جریان های سیاسی با مفاسد و مبارزه با فساد در کشور.
همین اظهارنظر کوتاه مضحکه فتنه گران، رسانه های اصلاح طلب و معاندان قرار گرفت و سعید مرتضوی در شبکه های اجتماعی در حد یک خواننده لس آنجلسی به نام بیژن مرتضوی معروف شد و کاریکاتور و طرح های فکاهی از وی چاپ شد. حتی کار به جایی رسید که تصویر مرتضوی در برخی از معابر تهران از سوی برخی افراد ناشناس به عنوان مجرم فراری نصب شده است!
اصلاح طلبان که خود را زخم خورده سعید مرتضوی می دانند در هر مناسبت و خبری که از وی پخش می شود به عنوان مدعی العموم ورود کرده و در لفافه حمایت از حقوق مردم به گرفتن ماهی از آب گل آلود مشغول می شوند. همین موضوع عدم ابلاغ حکم جلب یک روز پس از مطرح شدن به تیتر یک روزنامه های اصلاح طلب تبدیل شد و برخی از فعالین سیاسی اصلاح طلب نیز به تقبیح نیروی انتظامی و قوه قضاییه پرداختند. حال آنکه شکایت از مرتضوی و محکومیت وی از سوی کسانی صورت گرفته که مشخصا در مورد روح الامینی، وی یکی از دلسوزان انقلابی و نظام بوده و خط و ربط وی با اصلاح طلبان کاملا مجزاست. در زمینه اتهامات مالی به مرتضوی نیز کسانی پیگیر پرونده وی بودند که جز نمایندگان اصولگرای مجلس و از فعالین انقلابی بودند.
کاملا مشخص است که اصلاح طلبان برای خود در چارچوب موضوعات قضایی و امنیتی، به دنبال پیدا کردن دستگیره ای جهت اثبات ماهوی رویکرد خود در عرصه سیاسی و از سوی دیگر جذب افکار عمومی با انحراف واقعیات هستند.
سعید مرتضوی و تبدیل آن به غول بی شاخ و دم در دستگاه قضایی از یکسو و زمین گیر کردن آن با افشاگری اصلاح طلبان یک دروغ محض است. هرچند این نوشته به معنای دفاع از سعید مرتضوی نیست و او نیز باید پاسخگوی اتهامات و جرم هایش باشد و به مانند شهروندان عادی در کشور در مقابل قانون پاسخگو بوده و تاوان اقدامات خلاف قانونش را سریع تر پس دهد اما بازی سیاسی و دوقطبی سازی در مبارزه با فساد و جرم از سوی اصلاح طلبان خود را در قالب های مختلف همچون سعید مرتضوی، سعید طوسی، خاوری، بابک زنجانی و ... نشان می دهد.
اگر بنا بر تقلیل برخورد قوه قضاییه با جرایم در حد بازی های سیاسی باشد، به راحتی می توان رئیس دولت اصلاحات را محکوم به حمایت از سعید مرتضوی کرد. چرا که بر اساس گزارش هایی وی در سال 1382 از مرتضوی به عنوان کارمند نمونه دولتی تقدیر و تشکر کرده و جایزه داده بود. یا آنکه حسن روحانی را به خاطر جایزه و تقدیر از بابک زنجانی به عنوان کارآفرین نمونه کشوری مورد شماتت قرار داد.
اما یکی از جالب ترین واکنش ها در رابطه با سعید مرتضوی مربوط به مشاور فرهنگی و یا همان در واقع امنیتی و اطلاعاتی حسن روحانی یعنی حسام الدین آشنا می شود. او در توئیتی با بیان ابراز نگرانی از فرار مرتضوی از رازهای سر به مهر نوشته است: «مراقب باشیم مرتضوی خاوری نشود؛ نه فرار کند و نه فراری داده شود. او حامل رازهای سر به مهر فراوانی است. بدون او تاریخ قضایی ایران در طول بیش از یک دهه پنهان خواهد ماند.» هرچند باید برای آشنا یادآوری کرد که مرتضوی یک دهه است که در امر قضاوت دیگر حضور ندارد و خود او نیز در زمانی که مرتضوی در دادستانی فعالیت داشت، یکی از ضابطان قضایی وزارت اطلاعات بوده مشغول بوده و رازهای بسیاری را تولید و بازتولید می ساخته است!
ورای این مبحث، نقطه کانونی تمامی حملات و تمسخرها تنها قوه قضاییه است تا این دستگاه مورد تخریب و هجمه قرار گیرد. دستگاهی که در سال های اخیر از هر سویی حتی از طرف مدعیان دیروز عدالت نیز سنگ زده می شود و ماهیت خود را در کنش سیاسی با حمله به نهادهای انقلابی و حاکمیتی محک می زنند.
ولی درحالی عدم بازداشت سعید مرتضوی از سوی قوه قضاییه یا نهاد مربوط برای جلب وی مورد توجه و صد البته هجمه و تمسخر اصلاح طلبان و پیاده نظام های این طیف در شبکه های اجتماعی قرار گرفته که گویی قوه قضاییه در برخورد با وی همواره ناتوان بوده است. این در حالیست که بازداشت سعید مرتضوی در بهمن سال 1391 و زندانی شدن وی در زندان اوین یکبار صورت گرفته است. وی پیش از این از کار قضاوت عزل شده بود و پس از آن نیز به دلیل عدم حضور در دادگاه مربوط به پرونده کهریزک بازداشت شد.
به هر حال سعید مرتضوی کسی نیست که نهادهای حاکمیتی قصد آوانس یا لطف به وی داشته باشند و با قاطعیت با او برخورد می کنند. اینکه طیفی در کشور برای خالی کردن عقده های همیشگی خود علیه نظام، سوژه مرتضوی را برجسته کرده اند، نشان از کم مایگی آنها دارد. قوه قضاییه در سال های اخیر با جدیت بیشتری با جرائم و مفاسد مقامات و مسئولان برخورد کرده و از معاون اول تا مقامات دیگر در زندان به سر می برند که این نشانه ای از عدم مماشات در برخورد با مفاسد در سطوح دولتی و حاکمیتی است. طیف های سیاسی به جای حمایت از این رویه همواره در حال سنگ اندازی علیه قوه قضاییه هستند و این نشانه ای است از برخورد سیاسی برخی از جریان های سیاسی با مفاسد و مبارزه با فساد در کشور.
منبع: جهان نیوز
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار
