به گزارش خبرگزاری بسیج به نقل ازرادیو گفت و گو، برنامه "گفت و گوی فرهنگی" با موضوع بررسی روند تحول هنر انقلاب در هنرهای تجسمی، نقاشی، گرافیک و مجسمه سازی با حضور دکتر مرتضی گودرزی دیباج هنرمند و نقاش، مدرس دانشگاه و پژوهشگر هنر از شبکه رادیویی گفت و گو به روی آنتن رفت.
گودرزی دیباج در ابتدا درباره مفهوم چیستی هنر انقلاب اسلامی ایران عنوان کرد: هنر انقلاب چندین وجه دارد و ما نیازمندیم که یک بار هنر انقلاب را از نگاه فلسفی و نوع جهان بینی که بر آن مترتب است بررسی کنیم.
وی افزود: هنر انقلاب نیازمند تبارشناسی و ریشه یابی هایی است که می تواند ما را به متن اصلی انقلاب برساند.
این پژوهشگر حوزه هنر گفت: هنر انقلاب یعنی رفتن به حوزه خلق اثر که متاثر از فضایی است که با جریان نهضت انقلاب مردم در خلق، ارائه و فراز و نشیب ها همراهی کند. هنر انقلاب مجموعه ای از آثار هنرمندانی است که در فراز و فرود های مختلف همراه با انقلاب هستند.
گودرزی دیباج درباره شروط هنر انقلاب عنوان کرد: هنر انقلاب هنری است که با مردم همراهی می کند بنابراین هنری نیست که به دنبال فضای فاخر و طبقه فرهیخته و انسان های پیچیده باشد.
وی ادامه داد: هنر انقلاب بی تکلف است چراکه می خواهد با توده مردم سخن بگوید لذا باید آرایه های خود را کم کند و عریان سخن بگوید. علاوه بر این هنر انقلاب صریح و بی پروا است چراکه جریان انقلاب نیازمند بی پروایی و دمیدن انرژی در میان توده های مردم است؛ بنابراین باید به سراغ بیان گری ها و نماد سازی های ساده برویم که به ترجمه پیچیده ای نیاز نداشته باشد.
این پژوهشگر هنری مطرح کرد: آنچه که با هنر بعد از انقلاب مواجه هستیم چندین نشانه دارد. ما با گستردگی فضاهای آموزشی رسمی و غیر رسمی و گسترش جمعیت با تنوع فراوانی از نظر گرایشات تخصصی هنری در بعد از انقلاب مواجه هستیم.
گودرزی دیباج با طرح یک سوال در این رابطه تصریح کرد: آیا این گستردگی به معنای تعمیق هنر در ایران است و می توان ادعا کرد که گستردگی در حوزه هنر به امتداد تاریخی و تمدنی ما کمک می کند ؟ جواب منفی است. در حوزه آموزش و در حوزه حمایت از نوع هنری که جاری است چنین مسئله ای وجود ندارد زیرا یکی از مولفه های مهم آن پاسخ دادن به نوعی دموکراسی در عالم هنر است.
وی در پایان مطلب یادآور شد: ما شاهد حجم فراوانی از جشنواره های هنری بعد از انقلاب که هنوز هم وجود دارد هستیم. در این جشنواره ها به سمت نخبه پروری حرکت نمی کنیم بلکه گویا قرار بر این است که به یک جمعیتی پاسخ دهیم و متاسفانه عامل موفقیت جشنواره را جمعیت زیاد می دانیم درحالیکه باید کاری کنیم تا جامعه به دنبال حقیقت باشد.
