خبرهای داغ:
کد خبر: ۹۰۱۷۸۱۹
|
۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۷ - ۰۰:۲۳

دونالد ترامپ بالاخره به یکی دیگر از وعده های انتخاباتی خود جامه عمل پوشانید و کاری که روسای مختلف جمهوری آمریکا از انجام آن خودداری کرده بودند را محقق کرد ،
و سفارت آمریکا را از تل اویو به بیت المقدس منتقل کرد و با این اقدام خود رسما بیت المقدس را بعنوان پایتخت اسراییل معرفی کرد .‌
این راهبرد و اتفاق در فضایی رخ داد که از لحاظ تاریخی بخش های شرقی بیت المقدس به هنگام تصمیم سازمان ملل مبنی بر تقسیم فلسطین به دو کشور یهودی و عربی در سال ۱۳۲۷ ، جزء کشور عربی محسوب میشد و تا زمان جنگ معروف ۶ روزه میان اعراب و اسرائیل در سال ۱۳۴۶ در دست فلسطینی ها بود . بنابراین از نظر قواعد و مقررات بین المللی بیت المقدس شرقی سرزمینی اشغالی محسوب میشود که عملا تصمیم اسراییل مبنی بر ضمیمه کردن آن به خاک اسراییل غیرقانونی و غاصبانه میباشد .

بدون شک این اقدام تحریک آمیز و حرکت انتحارآمیز ایالات متحده آمریکا در انتقال سفارت خود به قدس شریف یک بار دیگر سیاست خصمانه کاخ سفید در مساله فلسطین را افشا کرد و با این عمل خود ماه عسل بسیار شیرینی را برای اسراییل چون گذشته فراهم کردند که البته کمتر دوره ای را میتوانیم به یاد بیاوریم که اینقدر اسراییلیها از کاخ سفید محظوظ و ذی نفع شده باشند .
ترامپ پس از روی کار آمدن در کاخ سفید عملا تمامی سیاست های دولت اوباما را با این تحلیل که سیاست آمریکا اشتباه و متضاد با منافع ملی این کشور بوده است ، درصدد لغو و یا اصلاح ان برآمد که با این اقدام جدید خود و انتقال پایتخت به قدس شریف عملا چهره شفاف و عریان واقعی آمریکا را در معرض دید عموم جهانیان قرار داد .
با این مقدمه می توان دریافت که سیاستی که ایالات متحده ی آمریکا در راستای احیای گفتگوهای میان اعراب و اسرائیل دنبال می کند یک سیاست مزورانه، ریاکارانه ، یک طرفه و بدون توازن می باشد ، زیرا که آمریکا هیچگاه به طور واقعی به دنبال حل مساله فلسطین نبوده است و عملا ترامپ با این حرکت خود ثابت کرد ، حکومت آمریکا هیچ گاه یک بازیگر قابل اعتماد در صحنه بین الملل نمی باشد و هرگاه منافعش اقتضا کند از تعهدات بین المللی خود خارج می شود که البته این یک تجربه مفید برای کشورهای اسلامی میتواند باشد .
اما این کنش ترامپ واکنشهای متعدد و مختلفی در بعد بین المللی را در پی داشته ، بطوری که تمام کشورهای مسلمان ، اتحادیه اروپا و تمام کشورهای جهان نیز این حرکت را محکوم و منکوب کردند و عملا فقط دو کشور بولیوی و گواتمالا از این اقدام حمایت و اقدام به انتقال سفارت خود کردند .
در پایان هم باید به این نکته اشاره نمایم که واقعیت این است که مادام که یک کشور مستقل فلسطینی بر اساس تصمیم تاریخی سازمان ملل در سال ۱۳۲۷ بوجود نیاید و بطور دوژوره و دوفاکتور در عرصه بین المللی برسمیت شناخته نشود چیزی عاید کشور مظلوم فلسطین نمیشود و ما همچنان شاهد این مناقشه ۷۰ ساله خواهیم بود که البته در کنار این عنصر شناسایی در شرایط کنونی مقاومت و ایستادگی در برابر رژیم اشغالگر قدس نیز باید بعنوان یک اصل اجتناب ناپذیر به آن توجه داشت زیرا که زبان برخورد با اسرائیل غاصب با این رزومه خود گفتگو و صلح نیست چرا که صلحی که در کنار زور و فشار باشد هیچ گاه پایدار نمیماند و عملا بهترین راه نجات از این شرایط همانا مقاومت و پایداری است.

 

دکتر ایرج مزارعی
کارشناس روابط بین الملل

 

 کانال سروش:
https://sapp.ir/driraj54mazarei

ارسال نظرات
پر بیننده ها