به گزارش خبرگزاری بسیج مازندران، با خروج دولت عهدشکن و زورگوی آمریکا از توافق هسته‌ای موسوم به برجام اظهارنظرهای رسمی و غیررسمی فراوانی از سوی شخصیت‌ها،فعالان سیاسی،حامیان و مخالفان دولت در کشور مطرح شد و همچنان ادامه دارد.
در این فضا برخی از موافقان دولت و حامیان سینه‌چاک برجام که اینک دست خود را در مواجهه با منتقدان دلسوز و دلواپسان دیروز خالی می‌بینند، چنان به مدیحه‌سرایی روی آورده‌اند که فراموش کردند ایران اسلامی در چه شرایطی و برای چه پای میز مذاکرات برجامی حاضر شده است؟!
این حضرات شیرین‌سخن بدون اشاره به شرایط و چگونگی مذاکره و الزامات شروط پذیرش توافقنامه عموما به تصمیم نظام برای تصویب آن اشاره و تأکید می‌کنند و آن را از افتخارات عرصه دیپلماسی کشور بر می‌شمارند!
همگان می‌دانند که رهبر فرزانه و ناخدای بصیر و حکیم انقلاب در پی ابراز مکرر عدم خوش‌بینی‌ها به نتایج مذاکرات و در پاسخ به نامه رئیس‌جمهور محترم در سال ۹۴ پذیرش و تایید برجام را به رعایت ۹ بند اساسی مشروط کرده و آن را برای طی مراحل قانونی به مجلس شورای اسلامی و شورای عالی امنیت ملی ارجاع فرمودند.
پر واضح است در صورت عدم تحقق یکی از شروط مورد نظر رهبر معظم انقلاب اسلامی که اتفاقا از ضعف‌های اساسی این توافقنامه به شمار می‌رود و ولی امر مسلمین جهان به درستی به اشکالات و نواقص آن پی برده‌اند، از حیث حقوقی هیچ الزامی برای پذیرش و اجرایی شدن آن باقی نمی‌ماند.
متاسفانه با گذشت ۲ سال از اجرایی شدن تمام تعهدات برجامی از سوی کشور مان که یکی دیگر از رخدادهای معیوب آن محسوب می‌شود، هیچ مرجع رسمی به‌ویژه مجلس شورای اسلامی تاکنون به آن ورود نکرده و مسؤولان مربوطه در دولت را برای پاسخگویی به خانه ملت فرانخوانده است!
نگاه اجمالی به اخبار و تیترهای پرطمطراق ایام بررسی برجام در کشور نشان می‌دهد که جریان مشکوک سیاسی که از حامیان انتخاباتی رئیس‌جمهور محترم به شمار می‌رود، کل جریان مذاکرات و آثار به ظاهر مثبت آن را متوجه شخص رئیس‌جمهور و تیم حامی وی می‌دانست ولی الان که نتایج زیان‌بار آن به‌وضوح خودنمایی می‌کند در صدد است تا آن را به پای نظام بنویسد.!
حال سئوال اساسی این است اگر برجام بزعم حامیان آن و جریان سیاسی حامی رئیس‌جمهور محترم مطلوب و پرفایده است و از فتوحات قرن به شمار می‌رود چرا آن را به گردن نمی‌گیرند و مدال افتخار آن را به دیگران هدیه می‌کنند؟!
آیا فراموش کردند رهبری در همان ایام به‌صراحت فرمودند که در جزییات مذاکرات دخالت ندارند؟ و حتی وزیر محترم امور خارجه نزد امام المسلمین اعتراف کرده که از برخی خطوط قرمز نظام در مذاکرات عبور کرده است؟
امروز با گذشت ۲ سال و اندی از رخداد غمبار انهدام سرمایه‌های استراتژیک کشور در صنعت هسته‌ای که جبران آن به‌زودی امکان‌پذیر نیست، در شرایطی قرار داریم که سناریوی جدیدی مشابه برجام از سوی کشورهای اروپایی در حال نگارش است و بیم آن می‌رود همان جریان مشکوک سیاسی با اغواگری ذاتی خود نظام را در تنگنای شدیدتری برای پذیرش مذاکرات و شروط جدید اروپایی‌ها قرار دهد چرا که نشانه‌ها حاکیست اروپا در پی همان برجامی است که کاخ سفید آن را تعقیب می‌کند و تلاش دارد با زیرکی الحاقیه مدنظر «ترامپ»را به برجام بدفرجام ضمیمه کند.
به هر روی شایسته است اتاق فکر نظام فارغ از مطالبات جناحی و پرهیز از اختلاف سلایق رایج در عرصه سیاسی و صرفا با نگاه انقلابی و ملی که متضمن منافع پایدار انقلاب و ارزش‌های اسلامی باشد، به این مسئله ورود کرده و با پیگیری دقیق فرامین قبلی و نصایح مشفقانه و راهبردی ناخدای کشتی انقلاب، تهدیدات جدی کشور را در شرایط جدید برجامی رصد کرده و به تصمیمات عملی و محکم دست یابند.
یادداشت/ عقیل امامی
