یادشان از دلها بیرون نمیرود و از ذهنها فراموش نخواهد شد ۱۱ شهیدی که برای حفظ امنیت کشور از جان و مال خود گذشتند و در راه این دیار و وطن شهادت را برگزیدند.
به گزارش خبرگزاری بسیج از کردستان، یادشان از دلها بیرون نمیرود و از ذهنها فراموش نخواهد شد ۱۱ شهیدی که برای حفظ امنیت کشور از جان و مال خود گذشتند و در راه این دیار و وطن شهادت را برگزیدند.
چهل روز از شهادتشان گذشت چه شیرین به خواب ابدی فرو رفتند و چه شیرین دنیایی در انتظارشان است، چهل روز گذشت، از روزی که روستای دری شبی سیاه را برای مردان ما رقم زد، همه خواب بودند و بی تاوان و با آتش دشمن آرام آرام سوختند و مادران و پدران داغدار شدند و بچهها یتیم ماندند.
شهید محراب عبدی، شهید قانع کرم ویسه، شهید فرزاد رحیمی، شهید ابراهیم حضرتی، شهید عبدالرحمن خالدی، شهید ایرج رحیمی نیا، شهید آرام فیضی، شهید شادمان مرادی، شهید برهان معین پور، شهید طالب محمودی، شهید پاسدار وظیفه آرش رضایی چه جوانانی بودند که ترس و بیم نداشتند و این چنین شهادت را در زندگیشان برگزیدند.
خمپاره در دل شب از شما پرندههاى ساخت تا در دل آسمان، صداى بال زدنتان را همه بشوند، رفتن همیشه تلخ نیست. گاه، رفتنها از همان آغاز، نوید از رسیدن میدهد.
پرپر شدنها، همیشه اشکآلود نیست؛ گاه، حماسهای زبانزد است که در دل تاریخ برای همیشه میماند و فراموش نمیشود.
آری امروز چهل روز از شهادت این ۱۱ گل پر پر شده میگذرد و مردم کردستان همچنان داغدارشان هستند، داغی که هیچگاه مردم کردستان، فراموش نخواهند کرد و تا آخر در تقویم این دیار باقی خواهد ماند.
۱۱ نفر بودند؛ به تعداد یک تیم که گل نخوردند؛ گلهایی بودند که پرپر شدند، این ۱۱ نفر تیمی برای سربلندی قوم کرد در سرزمین مجاهدتهای خاموش شدند تا دشمن بداند نمیتواند به نام کرد و کردستان، به خاک این کشور تعدی کند.
آخرین کلام را اینطور برایتان تشریح میکنم که؛ای شهیدان پر پر شده آنقدر بزرگ شده اید که هیچ گاه هیچکس رشادتهایشان را یادشان نمیرود، آنها با جان دادنشان نه اینکه فقط خودشان بلکه یک ملت را سربلند کردند، آنها با شهید شدنشان امنیت را به ارمغان آوردند، آنها معنای مدافع امنیت بودن را برای بعضیها تشریح کردند، حالا دیگر خیلیها یادشان میماند که عزت و سربلندی در حقارت و به دشمن تکیه کردن نیست.
خیلی وقتها باید جان بدهی تا راهی را از سر بگیری و به بزرگی برسی.
یادشان گرامی و راهشان پر رهرو...
انتهای پیام/۷۷۲۷
چهل روز از شهادتشان گذشت چه شیرین به خواب ابدی فرو رفتند و چه شیرین دنیایی در انتظارشان است، چهل روز گذشت، از روزی که روستای دری شبی سیاه را برای مردان ما رقم زد، همه خواب بودند و بی تاوان و با آتش دشمن آرام آرام سوختند و مادران و پدران داغدار شدند و بچهها یتیم ماندند.
شهید محراب عبدی، شهید قانع کرم ویسه، شهید فرزاد رحیمی، شهید ابراهیم حضرتی، شهید عبدالرحمن خالدی، شهید ایرج رحیمی نیا، شهید آرام فیضی، شهید شادمان مرادی، شهید برهان معین پور، شهید طالب محمودی، شهید پاسدار وظیفه آرش رضایی چه جوانانی بودند که ترس و بیم نداشتند و این چنین شهادت را در زندگیشان برگزیدند.
خمپاره در دل شب از شما پرندههاى ساخت تا در دل آسمان، صداى بال زدنتان را همه بشوند، رفتن همیشه تلخ نیست. گاه، رفتنها از همان آغاز، نوید از رسیدن میدهد.
پرپر شدنها، همیشه اشکآلود نیست؛ گاه، حماسهای زبانزد است که در دل تاریخ برای همیشه میماند و فراموش نمیشود.
آری امروز چهل روز از شهادت این ۱۱ گل پر پر شده میگذرد و مردم کردستان همچنان داغدارشان هستند، داغی که هیچگاه مردم کردستان، فراموش نخواهند کرد و تا آخر در تقویم این دیار باقی خواهد ماند.
۱۱ نفر بودند؛ به تعداد یک تیم که گل نخوردند؛ گلهایی بودند که پرپر شدند، این ۱۱ نفر تیمی برای سربلندی قوم کرد در سرزمین مجاهدتهای خاموش شدند تا دشمن بداند نمیتواند به نام کرد و کردستان، به خاک این کشور تعدی کند.
آخرین کلام را اینطور برایتان تشریح میکنم که؛ای شهیدان پر پر شده آنقدر بزرگ شده اید که هیچ گاه هیچکس رشادتهایشان را یادشان نمیرود، آنها با جان دادنشان نه اینکه فقط خودشان بلکه یک ملت را سربلند کردند، آنها با شهید شدنشان امنیت را به ارمغان آوردند، آنها معنای مدافع امنیت بودن را برای بعضیها تشریح کردند، حالا دیگر خیلیها یادشان میماند که عزت و سربلندی در حقارت و به دشمن تکیه کردن نیست.
خیلی وقتها باید جان بدهی تا راهی را از سر بگیری و به بزرگی برسی.
یادشان گرامی و راهشان پر رهرو...
انتهای پیام/۷۷۲۷
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار