به گزارش خبرگزاری بسیج، سرهنگ خسرو جهانی در مصاحبه با برنامه گفت وگوی سیاسی رادیوگفت‌وگو بیان کرد: عراق مانند بسیاری از کشورهای جهان سوم، اقتصاد تک محصولی را دارد، به عبارتی 96 درصد درآمد خارجی عراق از نفت و تنها 4 درصد آن از جهانگردی و زائران عتبات عالیات است. اما درآمد ارزی عراق در آستانه جنگ تحمیلی افزایش زیادی داشته و از 8/1 میلیارد دلار در سال 1352 به 8/10 میلیارد دلار در سال 1356 و به 8/29 میلیارد دلار در سال 1359 افزایش یافت.
وی افزود: به عبارتی نگاهی به آمار و ارقام حاکی از آن است که نفت عراق در آستانه جنگ تحمیلی به 28 درصد افزایش پیدا کرده است. اما اقتصاد عراق آنچنان وابسته به درآمد نفتی بود که پس از کاهش طرفیت تولید و صدور نفت آن، عربستان و کویت روزانه نیم میلیون بشکه نفت به جای عراق صادر می‌کردند. عراق در طول دوران جنگ سقف سهمیه‌بندی اوپک را نیز رعایت نمی‌کرد و به هر مقدار که دلش می‌خواست افزایش می‌داد و به فروش می‌رساند.
محقق و پژوهشگر قرارگاه پدافندی خاتم‌الانبیاء ادامه داد: هرچند نفت در اقتصاد عراق به ویژه در دوران جنگ داشت، اما کمک‌های خارجی به عراق موجب شده بود که عراق نیز مانند حامیانش برای تحت فشار قرار دادن ایران خواهان کاهش قیمت نفت باشد تا از این طریق ایران نتواند نفت خود را بفروشد.
خسرو جهانی گفت: از طرفی عراق در طول جنگ تلاش زیادی داشت تا چاه‌ها و سکوهای نفتی ما را مورد هدف قرار دهد. در این میان نقش نیروهای هوایی و پدافندی بسیار مهم بود، انها با شلیک‌های به موقع و درست خود مانع از نزدیک شدن هواپیما و تجهیزات مدرن عراق به سکوهای نفتی در جنوب می‌شدند. بعد از آن اقتصاد ایران نیز مانند عراق تک محصولی بود اما از اهرمهای فشار و حمایتی عراق برخوردار نبود، بخش اعظم درآمد ارزی ایران از صدور نفت خام بود که در آستانه جنگ تحمیلی کاهش درآمدی شدیدی را داشتیم.
وی بیان کرد: لذا نفت که پایه و اساس کشورهای جهان سوم بود، همه هم و غم آمریکا و حمایت سایر کشورها از عراق به نحوی بود که شاید بتواند ایران را از منبع نفت محروم کند و با هدف قرار دادن سکوهای نفتی جمهوری‌اسلامی به هدف خود برسد و جمهوری‌اسلامی نتواند به جنگ با عراق ادامه دهد. برای همین سکوهای نفتی ما در خارک که بخش اعظم منابع ارزی را تامین کرد، در طول جنگ تحمیلی بیش از دو هزار بار مورد حمله هوایی عراق قرار گرفت.
