کاش نمایندگان مجلس دهم توجه می کردند که با این روند قجری که پیش گرفته اند تا چند سال بعد، دیگر امتیازی نمی ماند تا به آمریکا تقدیم کنند و البته از نمایندگان این پارلمان که جسارت اعلام شجاعانه و شفاف آرای خود را ندارند، اخذ آشکار آرا برای ایجاد چنین شفافیتی انتظاری گزاف می باشد.
کد خبر: ۹۰۷۰۱۳۸
|
۲۹ مهر ۱۳۹۷ - ۰۱:۲۳

به گزارش خبرگزاری بسیج؛ مردی همه شب تا صبح ندبه و زاری می کرد و از خداوند منان طلب یافتن گنج می نمود تا اینکه شبی در خواب هاتفی به او گفت که به تپه ای در اطراف شهر برود و تیری در کمان بگذارد و هر جا تیر افتاد همان جا گنج است مرد صبح روز بعد به دنبال خواب خویش رفت و نشانه ها را درست یافت و چون به بالای تپه رسید یادش آمد هاتف نگفت که به کدام جهت تیر را پرتاپ کند و با خود گفت بهتر است به سمت قبله کمان را با قوت بکشد و ببیند تیر کجا فرود می آید تا گنج را بیابد همین کار را کرد، تیر رایافت و زمین را کند اما خبری نشد و باز در چند جهت تیر را پرتاب کرد اما به نتیجه ای نرسید شب در عالم خواب هاتف را دید هاتف گفت من کی به تو گفتم کمان را با قوت بکشی و تیر را رها کنی، من به تو گفتم تیر را به کمان بگذار و رها کن هر جایی که تیر افتاد همان جا گنج است همین کار را کرد تیر در زیر پایش افتاد همان جا را کند و گنج را یافت مولوی در این رابطه این طور سروده است:
آنچه حق است اقرب از حبل الورید
تو فكندی تیر فكرت را بعید
ای كمان و تیرها برساخته
گنج نزدیك و تو دور انداخته
حال این داستان حکایت مردان دولت و مجلس ماست که با تجربه های گوناگون پس از انقلاب اسلامی در عدم وفای به عهد توسط استکبار جهانی باز به دنبال دادن امتیاز و کسب منفعت هایی هستند که هرگز محقق نخواهد شد.
داستان برجام که از جنجالی ترین موضوعات سیاسی تاریخ معاصر به شمار می رود با همین رویه آغاز شد اما طولی نکشید که پس از بتنیزه شدن قلب راکتورهای اتمی کشور با کارشکنی های متعدد دولت دموکرات اوباما مواجه گشت و سراب خوش حل شدن مشکلات متعدد کشور با تمسک به خارجی ها خیلی زود نمایان و با روی کار آمدن ترامپ و خروج دولت آمریکا از برجام این ناکارآمدی رسما عیان گردید.
متاسفانه با همه این تجربیات تلخ در هفته گذشته نمایندگان پارلمان جمهوری اسلامی به لایحه پیوستن ایران به کنوانسیون بین المللی مبارزه با حمایت مالی از تروریسم رای مثبت دادند.
این در حالی بود که رهبر معظم انقلاب اسلامی صراحتا اعلام کردند که این قوانین با هدف ایجاد شفافیت می تواند منشا داخلی داشته باشد و لزومی ندارد به چنین کنواسیون هایی بپیوندیم که نمی دانیم خروجی اش برای کشور چیست اما با این صراحت باز لاریجانی و همفکرانش در مجلس در شرایطی به پیوستن ایران به این کنوانسیون رای دادند که لاجرم یک سیستم خودتحریمی از سوی بانک مرکزی بر علیه نهادهای های حقیقی و حقوقی ایران از جمله مراکز پیشرفته علمی و فناوری که در لیست تحریم ها قرار دارند اعمال خواهد شد.
کاش نمایندگان مجلس دهم توجه می کردند که با این روند قجری که پیش گرفته اند تا چند سال بعد، دیگر امتیازی نمی ماند تا به آمریکا تقدیم کنند و البته از نمایندگان این پارلمان که جسارت اعلام شجاعانه و شفاف آرای خود را ندارند، اخذ آشکار آرا برای ایجاد چنین شفافیتی انتظاری گزاف می باشد.
با این حال این رویه قجری در تاریخ معاصر به یادگار می ماند و لعن و ناسزای آیندگان را برای مسببانش جاری می سازد که چرا به جای تلاش و استفاده از ظرفیت داخلی کشور برای رفع مشکلات به کدخدائی پوشالی متوسل شدند و سراب گندم ری را برای خود به یادگار گذاشتند.

انتهای پیام

ارسال نظرات