رضا رسولی، نویسنده و عضو هیئت مدیره انجمن قلم ایران، درباره پیاده‌روی اربعیت حسینی(ع) یادداشتی نوشته و آن را در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است.
به گزارش خبرگزاری بسیج، تشبیه راهپیمایی اربعین به انواع گردهمایی‌هایی که جنبه اعتقادی و اجتماعی دارند، هم سهل است هم ممتنع. سهل است از این جهت که راه پیمایی اربعین و این گردهمایی جهانی به انواع رفتار‌های اجتماعی و آموزه‌های اعتقادی ما که اجتماع مؤمنان و مردمانی که به حقیقت ایمان دارند و از ظلم و جفا و ظلم در حق مظلومین بیزار هستند، شبیه است.
ممتنع است از این جهت که این راهپیمایی و گردهمایی جهانی بسیار خاص و ویژه است و هر سال که می‌گذرد، به دلیل تنوع حضور مردمان از سراسر جهان، تنوع و گوناگونی حضور نمایندگان اقوام مختلف و شور و هیجان و همدلی و رفتار عاشقانه و آمیخته با گذشتی که مردمان با هم دارند خاص و ویژه تجلی پیدا می‌کند.
از بین انواع مناسک دینی و رفتار‌های آیینی ما شبیه‌ترین چیزی که می‌توان اربعین را به آن تشبیه کرد، صفوف نماز جماعت است، در راهپیمایی اربعین صف‌های طولانی و به‌هم پیوسته‌ای از نماز تشکیل شده است که نمازگزاران با فرات خون وضو گرفته و به مقتدای عشق اقتدا می‌کنند، در این صف‌ها فاصله‌های اجتماعی معنایی ندارد، راه پیمایی اربعین یک جامعه نوین اجتماعی را شکل داده است که در آن بین شاه و گدا فاصله‌ای نیست. بین طبقات بالا و پایین تفاوتی وجود ندارد، دانشجو در کنار استاد، کارفرما در کنار رعیت خود خدمت می‌کند، رئیس در حال خدمت گذاری به کارمند و مرئوس خود است.
در این گردهمایی بزرگ انسانی و اجتماعی و اعتقادی، انسان‌ها شأن و منزلت برای جایگاه اجتماعی خود قائل نیستند و همه آنچه دارند، از وقت و انرژی و پول و منزلت و مهارت خود را در اختیار سایر همدلان خود در صف‌های عاشقانه و به بهم پیوسته قرار می‌دهند، مصداق این شعر «بنازم به بزم محبت که آنجا گذایی به شاهی مقابل نشند».
تمام افراد در یک صف واحده و لشکر به هم پیوسته حسینی، همه از نجف و کوفه به سمت عاشقانه‌ترین دوراهی عالم یعنی بین‌الحرمین و مرکز عاشقانه‌های عالم یعنی حرم سیدالشهدا (ع) روانه می‌شوند تا به امام عشق اقتدا کنند.
ممتنع است از این جهت که این راهپیمایی و گردهمایی جهانی بسیار خاص و ویژه است و هر سال که می‌گذرد، به دلیل تنوع حضور مردمان از سراسر جهان، تنوع و گوناگونی حضور نمایندگان اقوام مختلف و شور و هیجان و همدلی و رفتار عاشقانه و آمیخته با گذشتی که مردمان با هم دارند خاص و ویژه تجلی پیدا می‌کند.
از بین انواع مناسک دینی و رفتار‌های آیینی ما شبیه‌ترین چیزی که می‌توان اربعین را به آن تشبیه کرد، صفوف نماز جماعت است، در راهپیمایی اربعین صف‌های طولانی و به‌هم پیوسته‌ای از نماز تشکیل شده است که نمازگزاران با فرات خون وضو گرفته و به مقتدای عشق اقتدا می‌کنند، در این صف‌ها فاصله‌های اجتماعی معنایی ندارد، راه پیمایی اربعین یک جامعه نوین اجتماعی را شکل داده است که در آن بین شاه و گدا فاصله‌ای نیست. بین طبقات بالا و پایین تفاوتی وجود ندارد، دانشجو در کنار استاد، کارفرما در کنار رعیت خود خدمت می‌کند، رئیس در حال خدمت گذاری به کارمند و مرئوس خود است.
در این گردهمایی بزرگ انسانی و اجتماعی و اعتقادی، انسان‌ها شأن و منزلت برای جایگاه اجتماعی خود قائل نیستند و همه آنچه دارند، از وقت و انرژی و پول و منزلت و مهارت خود را در اختیار سایر همدلان خود در صف‌های عاشقانه و به بهم پیوسته قرار می‌دهند، مصداق این شعر «بنازم به بزم محبت که آنجا گذایی به شاهی مقابل نشند».
تمام افراد در یک صف واحده و لشکر به هم پیوسته حسینی، همه از نجف و کوفه به سمت عاشقانه‌ترین دوراهی عالم یعنی بین‌الحرمین و مرکز عاشقانه‌های عالم یعنی حرم سیدالشهدا (ع) روانه می‌شوند تا به امام عشق اقتدا کنند.
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
