درباره وقتکشی اروپا برای راهاندازی و میزبانی SPV
واقعا از لوکزامبورگ چه انتظاری داریم؟!
فرض که این کشور ذره بینی اروپایی و تنها با جمعیتی 600 هزار نفری هم پذیرفت که میزبان دفتر کانال مبادلات مالی بشود، ولی محتمل مقامات این کشور با اولین فشار آمریکا کانال مالی ایران و اروپا یک جا در اسید ذوب خواهند کرد!
اما در اینباره دو نکته کوتاه ولی مهم ذیل را بخوانید:
الف: سه کشور بزرگ اروپایی که خود در برجام هستند و در ظاهر هم می گویند برجام را میخواهیم حفظ کنیم و اگر کنار هم بیاستند می توان تاحدی ترامپ وادار به عقبنشینی هم بکنند و سه غول اقتصادی اروپا نیز محسوب می شوند؛ بنابراین با همه این فضایل! وقتی از پذیرش میزبانی «دفتر کانال مبادلات مالی» (SPV) ، پرهیز میکنند از کشور کوچک و بی نام و نشان لوکزامبورگ – چند برابر کوچکتر از جیبوتی- واقعا چه انتظاری داریم؟! فرض که این کشور ذره بینی اروپایی و تنها با جمعیتی 600 هزار نفری هم پذیرفت که میزبان دفتر کانال مبادلات مالی بشود، ولی محتمل مقامات این کشور با اولین فشار آمریکا کانال مالی ایران و اروپا یک جا در اسید ذوب خواهند کرد! بماند که خبرگزاری رویترر گفته لوکزامبورگ مدتها قبل از اتریش و بلژیک در برابر پیشنهاد میزبانی SPV گفته ما اینکاره نیستیم.
ب: اروپایی ها وقت کشی میکنند و اصلا مثل عراقچی بپذیریم ناتوان هستند. خب بعدش؟! ما در شرایط بازگشت تحریمها و بالاترین جنگ اقتصادی ممکن چقدر فرصت داریم؟! آیا عاقالانه است که کسی در شرایط جنگی حتی یک دقیقه را هم از دست بدهد؟ تازه این را در کنار این موضوع بگذاریید که دیپلماتها به رویترز گفتهاند که این ساز و کار نیز به خودی خود همه جوانب تجارت ایران و اروپا را حفظ نخواهد ساخت و ابتدا بیشتر جنبه سمبولیک خواهد داشت تا عملی. خب این همه وقت کشی از طرف آنها را چه باید کرد؟ غیر از این است که باید ما وقت شان را بکشیم – یعنی دیگر وقت بهشان ندیم!- چگونه باید وقت آنها را کشت؟ راه حل این مساله چندان سخت نیست. تعیین آخرین ضرب الاجل ایران با اقتدار برای بازگشت به دوران قبل از برجام! ضرب الاجلی که اما و اگر نداشته باشد بلکه روز و ساعت داشته باشد.
منبع: جهان نیوز
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
پر بیننده ها
آخرین اخبار