به گزارش خبرگزاری بسیج از لرستان، روزهای مناسبتی معمولاً برای گرامیداشت یک مقام مانند روز مادر، پدر و یا گرامیداشت یک شغل هستند مانند روز معلم، پزشک، پرستار، دانشجو و... اما آیا تاکنون متوجه تفاوت خاص بین این روزها شده‌اید؟
مثلاً روز معلم، روز معلم است. همین‌که درس بدهی و شغلت معلمی باشد، روز معلم روز تو هم هست. روز مهندس، پزشک، مادر و... همه به همین نحو است. اما روز دانشجو هم همین‌طور است؟
اصلاً چرا در روزهای مناسبتی دیگر، سایرین به سراغ معلم و مادر و پرستار می‌روند و روزشان را برایشان جشن می‌گیرند و تبریک می‌گویند اما روز دانشجو ( و تا حدودی روز دانش‌آموز)، دانشجو برای خودش برنامه برگزار می‌کند و روزش با شور سیاسی و چالش و شعار همراه است؟ به نظر نمی‌آید که این‌یک تفاوت تصادفی باشد. چیزی که روز دانشجو را از دیگر روزهای مناسبتی هم‌صنف خود جدا می‌کند، ریشه در یک واقعه تاریخی- هویتی عمیق دارد.
16 آذر اول مهر نیست که با درس و کتاب و دفتر ارتباطی داشته باشد، روزی نیست که ما در کسوت درس‌آموزی خود ظاهرشده باشیم، روزی نیست که در آن نسبت خود را با علم اظهار کرده باشیم و روزی نیست که در آن با مقاله و پز روشنفکری در برج عاج نشسته باشیم.
16 آذر روزی است که دانشجو در آن در ساحت " سیاسی و ایدئولوژیکی‌مان" ایفای نقش می‌کند. روزی است که جوانانی با خونشان نسبت خود را به یک جریان سیاسی در جریده عالم ثبت کرده‌اند. 16 آذر روز هیچ حرفی نیست، 16 آذر روز عمل است آن‌هم عملی کاملاً سیاسی و در راستای ارزش‌های والا. روز مبارزه سیاسی است و روز استکبارستیزی. برای همین است که 16 آذر روز عام دانشجویی نیست.
روز دانشجو روز ساحت سیاسی دانشجو است. روز مسئولیت‌پذیری سیاسی دانشجو، روز شوریدن دستی بی‌سلاح بر گلوله، روز خونین شدن سینه‌ها زیر چکمه‌ها و روز شوریدن آزادی.
روزت مبارک دانشجو...
یادداشت عبداله نظری مدرس دانشگاه
انتهای پیام/
