به گزارش خبرگزاری بسیج حسینعلی عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: با عدم مدیریت و عدم نظارتی که مسئولین ذی‌ربط از جمله بانک مرکزی و دخالت دولت در امور بانک مرکزی و برخی مسائلی دیگری که رخ داد در 10 ماه گذشته ارزش پول ملی کاهش پیدا کرد معنای دیگر کاهش ارزش پول ملی این است که به طور عموم قدرت خرید مردم کاهش پیدا کرد.
وی گفت: کاهش قدرت خرید آسیب بزرگی بود که به عموم مردم وارد شد، بنابراین افزایش قدرت خرید مردم تنها با افزایش ارزش پول ملی امکان پذیر است ، دولت از کارهایی که باعث مصرف نادرست منابع می شود مانند طرح بسته حمایتی پرهیز کند، البته آن مقداری از این بسته حمایتی که به فقرا می رسد درست است اما به جای این کار بهتر بود که جیب فقرا خالی نمی شد که متأسفانه با کاهش ارزش پول ملی اگر 1000تومان از جیب مردم کم شد با این بسته حمایتی 100 تومان آن هم به صورت مقطعی وارد جیب مردم می شود.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس خاطرنشان کرد: دولت بهتر بود به جای این کار تلاش می کرد ارزش پول ملی حفظ شود تا قدرت خرید مردم حفظ شود، افزایش ارزش پول ملی از جهات مختلف اهمیت دارد از یک جهت اینکه عموم مردم را در بر می گیرد و برای یک قشر و گروه خاص رانت به وجود نمی آید از طرفی با افزایش ارزش پول ملی امنیت اقتصادی و سرمایه گذاری در کشور بالا می رود.
حاجی دلیگانی تأکید کرد: افزایش ارزش پول ملی باعث می شود مشکلاتی که با کاهش قدرت خرید مردم و سقوط ارزش پول ملی برای مردم پیش آمده و باعث نگرانی های زیادی شده برطرف و این نگرانی روانی هم حل شود.
وی گفت: اولین دستگاه مسئول برای افزایش ارزش پول ملی بانک مرکزی است به خاطر همین مسئله بود که رهبر معظم انقلاب در جلسه ای که رئیس بانک مرکزی را به حضور پذیرفتند بیان کردند که شما به دنبال استقلال بانک مرکزی باشید، زیرا بانک مرکزی هر کشوری اگر استقلال لازم را داشته باشد ثبات اقتصادی در آن کشور به وجود می آید و این ناملایمات و تلاطم‌ها در اقتصاد کشور به وجود نمی آید.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس افزود: یکی از ادله دولتی شدن بانک مرکزی هم این است که آقای سیف در پاسخ به دستگاه قضائی که چرا چنین عملکرد نامطلوبی را در خصوص بسته ارزی داشت که 21/3میلیارد دلار ارز از ذخایر کشور در یک شرایط خاص به صورت نامناسب توزیع شد اظهار داشت این مسئله یک دستور از طرف رئیس جمهور بود، این حرف نشان دهنده این است که بانک مرکزی تصمیم گیرنده نبوده و بر اساس دستور رئیس دولت عمل می کرده است، در مقاطع مختلف دولت به بانک مرکزی فشار وارد می کرد تا آن ناتوانی ها و کوتاهی‌هایی که توسط قوه مجریه رخ می داد از طریق بانک مرکزی جبران شود.
