کشورهای مشابه ایران بعد از چهل سال به کجا رسیدند؟
به گزارش خبرگزاری بسیج /
پیشرفتهای عدیدهی ایران بعد از انقلاب اسلامی واقعیتی است که حتی در مواردی معاندین انقلاب هم نتوانستهاند آن را نادیده بگیرند. با این همه، دشمنان مردم ایران در طول ۴ دهه گذشته برای سیاهنمایی علیه نظام و انقلاب و انکار دستاوردهای انقلاب اسلامی از هیچ تلاشی دریغ نکردهاند. در این بین البته کوتاهیها و عملکرد ضعیف و غیرقابل دفاع برخی از مسئولین لیبرالمسلک نیز کار دشمن را راحتتر کرده است.
این امر موجب شده تا دستاوردهای انقلاب اسلامی در ۴۰ سال گذشته آنگونه که باید مورد توجه قرار نگیرد و حتی فراتر از این، کار به جایی رسیده که دشمنان انقلاب به خود اجازه دادهاند اینگونه القا کنند که انقلاب اسلامی در مقایسه با دوران قبل از انقلاب دستاوردی نداشته است!
این در حالی است که بررسی برخی از شاخصههای پیشرفت در مقایسه با قبل از انقلاب، پیشرفتهای حیرتانگیر ایران بعد از انقلاب را به وضوح نشان میدهد.
ایران قبل و بعد انقلاب از نظر شاخص توسعه انسانی
شاخص «توسعه انسانی» شاخصی ترکیبی برای سنجش موفقیت در هر کشور بر اساس سه معیار پایه، «سطح زندگی مناسب»، «زندگی طولانی و سالم»، «دسترسی به دانش و معرفت» است.
بر اساس گزارش سایتِ «برنامه توسعه سازمان ملل متحد» (UNDP)، ایران با داشتن شاخص توسعه انسانی برابر ۰/۷۴۲، رتبه ۷۶ ام (بالاتر از اوکراین، عمان، ترکیه و چین) را در بین ۱۸۶ کشور در سال ۲۰۱۲ دارا است.
بر اساس همین گزارش جمهوری اسلامی ایران در فاصلۀ سالهای ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۲ در این شاخص، دائماً سیر صعودی داشته است، به طوری که در سال ۱۹۸۰ این شاخص برای ایران ۰/۴۳۴ بوده است.
از نظر علمی و مطابق با گزارش پایگاه علم سنجی و استنادی اسکوپوس، ایران در سال ۲۰۱۳ به جایگاه ۱۵ اُمِ تولید علم جهان صعود کرده است.
همچنین به گزارش اسکوپوس، رتبه پزشکی ایران در ۱۵ سال گذشته ۵۱ بوده، این رتبه در سال ۲۰۰۸ به ۲۳ و در سال ۲۰۱۲ به ۱۹ در جهان ارتقا پیدا کرده که نشان دهنده روند صعودی ایران در علم پزشکی است.
به لحاظ اقتصادی نیز در گزارشی که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا در برآورد خود از ارزش تولید ناخالص داخلی ۲۲۹ اقتصاد دنیا در سال ۲۰۱۲ میلادی ارائه کرده است، ایران را هجدهمین اقتصاد بزرگ جهان در این سال معرفی کرد.
افزایش خیرهکننده امید به زندگی در ایرانیان
افزون بر این، شاخص امید به زندگی در ایران قبل از انقلاب ۵۴ سال بود. این در حالی است که هم اکنون شاخص امید به زندگی در زنان ایرانی ۷۸.۴ و در مردان ایرانی ۷۳.۸ سال است. یعنی علیرغم افزایش ۵۰ میلیونی جمعیت، جنگ، تحریم، آلودگی هوا، بحران آب و ... به عمر متوسط هر ایرانی ۲۰ سال اضافه شده است.
برخیها البته تلاش میکنند بگویند که این پیشرفتها معمولی بوده و ربطی به انقلاب اسلامی ندارد و هر نظام سیاسی دیگری هم حاکم بود چنین پیشرفتهایی اتفاق میافتاد! در پاسخ به آنها باید گفت: اگر واقعا این پشرفتها معمولی بوده پس چرا در کشورهای دیگری که شباهت به ایران داشتهاند چنین پیشرفتهایی اتفاق نیفتاده است؟!
همین شاخص امید به زندگی که طی مدت ۴۰ سال در ایران بیش از ۲۰ سال افزایش داشته، در همین مدت در کل دنیا فقط ۱۰ سال افزایش داشته و از ۶۰ سال به ۷۰ سال رسیده است.
کشورهای مشابه ایران به کجا سیدند؟
افزون بر این مقایسه وضعیت کشور ایران با کشورهای مشابه آن، نقش انقلاب اسلامی در پیشرفتهای ۴۰ سال اخیر را بهتر نشان میدهد. به عنوان نمونه مصر کشوری است که از نظر جمعیتی و جغرافیایی شباهتهای زیادی با ایران دارد با این تفاوت که ایران بعد از انقلاب اسلامی در تقابل تمام عیار با آمریکا و اسرائیل قرار داشته، ولی مصر کشوری بود که بیشترین همگرایی را با آمریکا و رژیم صهیونیستی داشت.
همانطور که پیشتر گفته شد بر اساس گزارش سایتِ «برنامه توسعه سازمان ملل متحد» (UNDP)، ایران با داشتن شاخص توسعه انسانی برابر ۰/۷۴۲، رتبه ۷۶ ام را دارد، اما خوب است بدانید که مصر با داشتن شاخص توسعه انسانی برابر ۰/۶۲۲، رتبۀ ۱۱۲ ام (پایینتر از جامائیکا، فیجی و مالدیو) را در بین ۱۸۶ کشور در سال ۲۰۱۲ دارا است.
این در حالی است که در سال ۱۹۸۰ این شاخص برای ایران ۰/۴۳۴ و برای مصر ۰/۴۰۷ بوده است. یعنی ایران در سال ۱۹۸۰ تنها ۰/۰۲۷ از مصر پیشی داشته، لیکن فاصله ایران از مصر در سال ۲۰۱۲، به ۰/۱۲۰ افزایش یافته و ایران با فاصله زیادی از مصر پیشی گرفته است. به عبارت دیگر ایران، طی سالهای ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۲، فاصلۀ اندک خود با مصر در سال ۱۹۸۰ را به ۴/۴ برابر (از ۰/۰۲۷ به ۱۲۰/.) بیشتر در سال ۲۰۱۲ افزایش داده است.
در حالی که مطابق با گزارش پایگاه علم سنجی و استنادی اسکوپوس، ایران در سال ۲۰۱۳ به جایگاه ۱۵ اُمِ تولید علم جهان صعود کرده است، اما در بین ۳۰ کشور نخست، نامی از مصر وجود ندارد. افزون بر این در بین ۳۰ کشور نخست در نظام استنادی آی اِس آی، نیز به جز ایران و ترکیه، نه فقط نامی از مصر نیست بلکه نام هیچ کشوری از کشورهای اسلامی نیز مشاهده نمیشود.
در همان گزارشی که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا ایران را هجدهمین اقتصاد بزرگ جهان در سال ۲۰۱۲ معرفی کرده، مصر در رتبه بیست و هفتم قرار دارد.
این مقایسه منحصر به کشور مصر نیست، بلکه در یک دامنه وسیعتر برای مقایسه، بسیاری از کشورهای آسیا، آمریکای لاتین و آفریقا که از دهه ۵۰ و ۶۰ با رویکردی کاملا متفاوت با جمهوریاسلامی مسیر توسعه یافتگی را دنبال کردهاند و در مدار کشورهای غربی قرار گرفتند را میتوان بهعنوان نمونه بیان کرد که به جز چند کشور که به طور نسبی موفقیتهایی در توسعه یافتگی کسب کردهاند، اکثریت کشورهای دنیا جزء توسعه نیافتهها و جهان سوم و چهارم و پنجم قلمداد میشوند.
البته هدف از این گزارش کوتاه، بیان دستاوردهای انقلاب اسلامی نیست، چرا که فهرست کردن پیشرفتها و دستاوردهایی انقلاب اسلامی مثنوی هفتاد من میشود و یقینا در این کوتاه نمیگنجد.
در واقع اشاره به چند شاخص اصلی که شاخص توسعه انسانی محسوب میشود و مقایسه آن با برخی از کشورهای مشابه ایران، نشان داد که پیشرفتهای ایران در چهار دهه اخیر به برکت انقلاب اسلامی و حاکمیت نظام جمهوری اسلامی به وجود آمده و کشورهایی که شرایطی مشابه ایران داشتهاند، علیرغم آنکه در چهار دهه گذشته همگرایی کامل با غرب و آمریکا و حتی اسرائیل داشتهاند، هیچگاه پیشرفتهای جمهوری اسلامی ایران را نداشتهاند.
انتهای پیام/د
این امر موجب شده تا دستاوردهای انقلاب اسلامی در ۴۰ سال گذشته آنگونه که باید مورد توجه قرار نگیرد و حتی فراتر از این، کار به جایی رسیده که دشمنان انقلاب به خود اجازه دادهاند اینگونه القا کنند که انقلاب اسلامی در مقایسه با دوران قبل از انقلاب دستاوردی نداشته است!
این در حالی است که بررسی برخی از شاخصههای پیشرفت در مقایسه با قبل از انقلاب، پیشرفتهای حیرتانگیر ایران بعد از انقلاب را به وضوح نشان میدهد.
ایران قبل و بعد انقلاب از نظر شاخص توسعه انسانی
شاخص «توسعه انسانی» شاخصی ترکیبی برای سنجش موفقیت در هر کشور بر اساس سه معیار پایه، «سطح زندگی مناسب»، «زندگی طولانی و سالم»، «دسترسی به دانش و معرفت» است.
بر اساس گزارش سایتِ «برنامه توسعه سازمان ملل متحد» (UNDP)، ایران با داشتن شاخص توسعه انسانی برابر ۰/۷۴۲، رتبه ۷۶ ام (بالاتر از اوکراین، عمان، ترکیه و چین) را در بین ۱۸۶ کشور در سال ۲۰۱۲ دارا است.
بر اساس همین گزارش جمهوری اسلامی ایران در فاصلۀ سالهای ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۲ در این شاخص، دائماً سیر صعودی داشته است، به طوری که در سال ۱۹۸۰ این شاخص برای ایران ۰/۴۳۴ بوده است.
از نظر علمی و مطابق با گزارش پایگاه علم سنجی و استنادی اسکوپوس، ایران در سال ۲۰۱۳ به جایگاه ۱۵ اُمِ تولید علم جهان صعود کرده است.
همچنین به گزارش اسکوپوس، رتبه پزشکی ایران در ۱۵ سال گذشته ۵۱ بوده، این رتبه در سال ۲۰۰۸ به ۲۳ و در سال ۲۰۱۲ به ۱۹ در جهان ارتقا پیدا کرده که نشان دهنده روند صعودی ایران در علم پزشکی است.
به لحاظ اقتصادی نیز در گزارشی که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا در برآورد خود از ارزش تولید ناخالص داخلی ۲۲۹ اقتصاد دنیا در سال ۲۰۱۲ میلادی ارائه کرده است، ایران را هجدهمین اقتصاد بزرگ جهان در این سال معرفی کرد.
افزایش خیرهکننده امید به زندگی در ایرانیان
افزون بر این، شاخص امید به زندگی در ایران قبل از انقلاب ۵۴ سال بود. این در حالی است که هم اکنون شاخص امید به زندگی در زنان ایرانی ۷۸.۴ و در مردان ایرانی ۷۳.۸ سال است. یعنی علیرغم افزایش ۵۰ میلیونی جمعیت، جنگ، تحریم، آلودگی هوا، بحران آب و ... به عمر متوسط هر ایرانی ۲۰ سال اضافه شده است.
برخیها البته تلاش میکنند بگویند که این پیشرفتها معمولی بوده و ربطی به انقلاب اسلامی ندارد و هر نظام سیاسی دیگری هم حاکم بود چنین پیشرفتهایی اتفاق میافتاد! در پاسخ به آنها باید گفت: اگر واقعا این پشرفتها معمولی بوده پس چرا در کشورهای دیگری که شباهت به ایران داشتهاند چنین پیشرفتهایی اتفاق نیفتاده است؟!
همین شاخص امید به زندگی که طی مدت ۴۰ سال در ایران بیش از ۲۰ سال افزایش داشته، در همین مدت در کل دنیا فقط ۱۰ سال افزایش داشته و از ۶۰ سال به ۷۰ سال رسیده است.
کشورهای مشابه ایران به کجا سیدند؟
افزون بر این مقایسه وضعیت کشور ایران با کشورهای مشابه آن، نقش انقلاب اسلامی در پیشرفتهای ۴۰ سال اخیر را بهتر نشان میدهد. به عنوان نمونه مصر کشوری است که از نظر جمعیتی و جغرافیایی شباهتهای زیادی با ایران دارد با این تفاوت که ایران بعد از انقلاب اسلامی در تقابل تمام عیار با آمریکا و اسرائیل قرار داشته، ولی مصر کشوری بود که بیشترین همگرایی را با آمریکا و رژیم صهیونیستی داشت.
همانطور که پیشتر گفته شد بر اساس گزارش سایتِ «برنامه توسعه سازمان ملل متحد» (UNDP)، ایران با داشتن شاخص توسعه انسانی برابر ۰/۷۴۲، رتبه ۷۶ ام را دارد، اما خوب است بدانید که مصر با داشتن شاخص توسعه انسانی برابر ۰/۶۲۲، رتبۀ ۱۱۲ ام (پایینتر از جامائیکا، فیجی و مالدیو) را در بین ۱۸۶ کشور در سال ۲۰۱۲ دارا است.
این در حالی است که در سال ۱۹۸۰ این شاخص برای ایران ۰/۴۳۴ و برای مصر ۰/۴۰۷ بوده است. یعنی ایران در سال ۱۹۸۰ تنها ۰/۰۲۷ از مصر پیشی داشته، لیکن فاصله ایران از مصر در سال ۲۰۱۲، به ۰/۱۲۰ افزایش یافته و ایران با فاصله زیادی از مصر پیشی گرفته است. به عبارت دیگر ایران، طی سالهای ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۲، فاصلۀ اندک خود با مصر در سال ۱۹۸۰ را به ۴/۴ برابر (از ۰/۰۲۷ به ۱۲۰/.) بیشتر در سال ۲۰۱۲ افزایش داده است.
در حالی که مطابق با گزارش پایگاه علم سنجی و استنادی اسکوپوس، ایران در سال ۲۰۱۳ به جایگاه ۱۵ اُمِ تولید علم جهان صعود کرده است، اما در بین ۳۰ کشور نخست، نامی از مصر وجود ندارد. افزون بر این در بین ۳۰ کشور نخست در نظام استنادی آی اِس آی، نیز به جز ایران و ترکیه، نه فقط نامی از مصر نیست بلکه نام هیچ کشوری از کشورهای اسلامی نیز مشاهده نمیشود.
در همان گزارشی که سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا ایران را هجدهمین اقتصاد بزرگ جهان در سال ۲۰۱۲ معرفی کرده، مصر در رتبه بیست و هفتم قرار دارد.
این مقایسه منحصر به کشور مصر نیست، بلکه در یک دامنه وسیعتر برای مقایسه، بسیاری از کشورهای آسیا، آمریکای لاتین و آفریقا که از دهه ۵۰ و ۶۰ با رویکردی کاملا متفاوت با جمهوریاسلامی مسیر توسعه یافتگی را دنبال کردهاند و در مدار کشورهای غربی قرار گرفتند را میتوان بهعنوان نمونه بیان کرد که به جز چند کشور که به طور نسبی موفقیتهایی در توسعه یافتگی کسب کردهاند، اکثریت کشورهای دنیا جزء توسعه نیافتهها و جهان سوم و چهارم و پنجم قلمداد میشوند.
البته هدف از این گزارش کوتاه، بیان دستاوردهای انقلاب اسلامی نیست، چرا که فهرست کردن پیشرفتها و دستاوردهایی انقلاب اسلامی مثنوی هفتاد من میشود و یقینا در این کوتاه نمیگنجد.
در واقع اشاره به چند شاخص اصلی که شاخص توسعه انسانی محسوب میشود و مقایسه آن با برخی از کشورهای مشابه ایران، نشان داد که پیشرفتهای ایران در چهار دهه اخیر به برکت انقلاب اسلامی و حاکمیت نظام جمهوری اسلامی به وجود آمده و کشورهایی که شرایطی مشابه ایران داشتهاند، علیرغم آنکه در چهار دهه گذشته همگرایی کامل با غرب و آمریکا و حتی اسرائیل داشتهاند، هیچگاه پیشرفتهای جمهوری اسلامی ایران را نداشتهاند.
انتهای پیام/د
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰