به مناسبت وفات حضرت فطمه ام البنین(س)؛روابط عمومی ناحیه روح الله یزد اقدام به نوشتن یادداشتی نمود.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از یزد؛در این یادداشت آمده است: حضرت ام البنین(س)؛اسوه و الگوی ادب نسبت به اهل بیت(ع)است و ایشان نهایت ادب و احترام را نسبت به اهل بیت (ع) را داشتند.هنگامی که حضرت فاطمه زهرا(س)به شهادت رسیدند ،حضرت امیر المؤمنین(ع)به عقیل برادر خود که در بحث نسب شناسی ماهر بود، گفتند: می خوانم همسری برای من پیدا کنی که از طایفه ای باشد که از نظر بدنی قوی باشند و شجاع و نترس باشند . که در نهایت عقیل برای امیر المؤمنین(ع)، فاطمه بنت حزام را پیدا کردند .وقتی ایشان به عقد حضرت در آمد و وارد منزل امیر المؤمنین(ع) شدند به فرزندان حضرت گفتند من نیامده ام مادر شما ها باشم بلکه آمده ام برای شما نوکری کنم و وقتی امیر المؤمنین(ع)در خانه ایشان را صدا می زدند و به ایشان می گفتند :« فاطمه » ایشان متوجه می شدند که فرزندان امیر المؤمنین(ع) به یاد مادرشان می افتادند و کمی ناراحت می شدند و این بزرگوار متوجه این ناراحتی فرزندان امیر المؤمنین (ع) شدند و به امیر المؤمنین گفتند که یا علی دیگر مرا فاطمه صدا نزن و از آن به بعد امیر المؤمنین (ع) ایشان را با نام « ام البنین » صدا می زدند .
وقتی حضرت ابوالفضل (ع) فرزند ایشان به دنیا آمد و بزرگ شد حضرت ام البنین(س)به حضرت ابوالفضل (س) گفتند که مبادا به امام حسین (ع) برادر بگویی باید همیشه او را « سیّد ومولا» خطاب کنی و حتی در راه رفتن هم مبادا جلوتر و یا همراه حضرت امام حسین(ع) باشی بلکه کمی عقب تر باید باشی و لذا حضرت ابوالفضل (ع) همیشه امام حسین (ع) را «سیدی و مولای» خطاب می کرد و فقط تنها یک بار امام حسین(ع) را برادر خطاب کرد و آن موقع وقتی بود که دو دستش را از دست داده بود و از اسب به زمین افتاده بود و عمود آهنین بر فرق مبارکش فرود آمده بود و آنجا بود که گفت « یا اخاه أدرک اخاک»
به گزارش خبرنگار خبرگزاری بسیج از یزد؛در این یادداشت آمده است: حضرت ام البنین(س)؛اسوه و الگوی ادب نسبت به اهل بیت(ع)است و ایشان نهایت ادب و احترام را نسبت به اهل بیت (ع) را داشتند.هنگامی که حضرت فاطمه زهرا(س)به شهادت رسیدند ،حضرت امیر المؤمنین(ع)به عقیل برادر خود که در بحث نسب شناسی ماهر بود، گفتند: می خوانم همسری برای من پیدا کنی که از طایفه ای باشد که از نظر بدنی قوی باشند و شجاع و نترس باشند . که در نهایت عقیل برای امیر المؤمنین(ع)، فاطمه بنت حزام را پیدا کردند .وقتی ایشان به عقد حضرت در آمد و وارد منزل امیر المؤمنین(ع) شدند به فرزندان حضرت گفتند من نیامده ام مادر شما ها باشم بلکه آمده ام برای شما نوکری کنم و وقتی امیر المؤمنین(ع)در خانه ایشان را صدا می زدند و به ایشان می گفتند :« فاطمه » ایشان متوجه می شدند که فرزندان امیر المؤمنین(ع) به یاد مادرشان می افتادند و کمی ناراحت می شدند و این بزرگوار متوجه این ناراحتی فرزندان امیر المؤمنین (ع) شدند و به امیر المؤمنین گفتند که یا علی دیگر مرا فاطمه صدا نزن و از آن به بعد امیر المؤمنین (ع) ایشان را با نام « ام البنین » صدا می زدند .
وقتی حضرت ابوالفضل (ع) فرزند ایشان به دنیا آمد و بزرگ شد حضرت ام البنین(س)به حضرت ابوالفضل (س) گفتند که مبادا به امام حسین (ع) برادر بگویی باید همیشه او را « سیّد ومولا» خطاب کنی و حتی در راه رفتن هم مبادا جلوتر و یا همراه حضرت امام حسین(ع) باشی بلکه کمی عقب تر باید باشی و لذا حضرت ابوالفضل (ع) همیشه امام حسین (ع) را «سیدی و مولای» خطاب می کرد و فقط تنها یک بار امام حسین(ع) را برادر خطاب کرد و آن موقع وقتی بود که دو دستش را از دست داده بود و از اسب به زمین افتاده بود و عمود آهنین بر فرق مبارکش فرود آمده بود و آنجا بود که گفت « یا اخاه أدرک اخاک»
انتهای پیام/د
ارسال نظرات
غیرقابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۰
آخرین اخبار
