خبرهای داغ:
کد خبر: ۹۱۳۵۳۶۲
|
۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۱۰:۱۱

به گزارش خبرگزاری بسیج، کورش شجاعی در خراسان نوشت:

 

تشنگی و گرسنگی را هیچکس دوست ندارد اما حق جویی و حق پرستی در فطرت انسان ریشه دارد و فرمان روزه داری و تحمل گرسنگی و تشنگی چند ساعته در روزهای ماه مبارک رمضان از سوی حق تعالی، آن حکیم مطلق و آفریننده و خالق انسان و زمین و زمان و جمله کائنات صادر شده، همان خالق یکتایی که شناخت و معرفت و پس آن گاه پرستش وجود بی همتایش، جذبه ای درونی و فطری و همچنین حکم هر عقل و قلب سلیمی است و برای انسان که خدایش او را مرتبه و منزلت اشرف مخلوقات عطا فرموده، والاترین و برترین نعمت و توفیق، «بندگی» و طاعت و اطاعت حضرت حق تعالی است.

 

خداوند از سر لطف و کرم بی منتهایش «رمضان» را فرصتی طلایی و استثنایی برای رشد و قد کشیدن و پرواز انسان تا «مقام بندگی» قرار داد، همان مقام و مرتبه ای که اوج پریدن و پرواز است و «معراج» و «وصال» در آن معنا پیدا می کند.

 

مهربان ترین مهربانان و بخشنده ترین بخشندگان «صوم» و «صلاة» را بر مسلمان فرض فرمود، همچنان که بر پیشینیان نوشته بود و بندگانش را به کریمانه ترین ضیافت و مهمانی دعوت کرد تا از این پر «مائده ترین» سفره آسمانی، اهل زمین هر چه می خواهند و می توانند، نه لقمه بلکه توشه و حظ و معرفت و کرامت و رحمت برگیرند و سرمایه دنیا و آخرت و پس انداز ابدیت در جوار رضوان باری تعالی «پیش فرست» کنند.

 

خالق عشق و مهربانی رمضان را فرصتی ناب و بهانه ای تام قرار داد تا بندگان از تشنگی و گرسنگی چند ساعته عبور کنند و به «روزه جوارح» و سپس به درگاه روزه داری «خاص الخاص» راه یابند به روزه ای که چشم و گوش و زبان از اختیار نفس خارج شود و به اطاعت از حضرت حق در آید، به روزه ای که آینه دل را زنگار زداید و توان «غمازی» دهد و جلوه گر پرتو حق تعالی شود.

 

در هنگامه رمضان که به فرموده حضرت رحمان شب قدری دارد و گاه نزول قرآن و مقدرات بندگان در دل آن تقدیر و مقدر شده، جان بندگان به صفای خلوص و بندگی تا عرش سیر می کند و سرخوش از شوق اطاعت و بندگی به شکرانه این نعمت الهی، سجده طولانی می کند و تا می تواند از لحظه لحظه «ماه خدا» بهره می برد و در مسیر «شوق» و به حق رسیدن، همه خوبی ها را مهمان اندیشه و گفتار و کردار خویش می کند و بندگان خدا در ماه ضیافت الهی و بهار قرآن، مردمان را بیشتر دوست می دارند و هرچه در توان دارند سفره خانه و سفره دل خود را می گسترانند، زبانی خوش تر و دست و دلی دهنده تر و بخشنده تر دارند، به برکت رمضان مردمان همسایه و قوم و خویش و همه مخلوقات خداوند را بیشتر احترام و مراعات می کنند، اهل رمضان چه آنان که توان کام بستن از شراب و طعام دارند، چه آنان که عسر و حرجی دارند، به پیروی از مولای متقیان، در این ضیافت الهی بر یتیم نوازی و دستگیری از مردم، بیشتر اصرار می ورزند، نیکی هرچه فزون تر با پدر و مادر و خواهر و برادر و فرزندان و دیگران از دیگر مرام ها و سلوک اهل رمضان است.

 

در ماه بهار قرآن که به فرموده رحمة للعالمین حضرت خاتم المرسلین محمد مصطفی (ص) سراسر برکت و رحمت و مغفرت الهی است، اهل رمضان نه تنها بیشتر اهل تلاوت قرآن می شوند بلکه به سوی فهم عمیق تر کلام الهی و عمل به آموزه های وحیانی کتاب خدا، سریع تر و مصمم تر گام بر می دارند.

 

توبه و استغاثه و طلب عفو و تلاش برای جذب حداکثری مغفرت ربوبی در ماه ضیافت الهی وجهه همت بندگان خدا در «ماه ماه» خداوند است. حضرت «رب ودود»، آن سرچشمه لم یزلی و ابدی بخشندگی و مهربانی، آن چنان بندگانش را دوست می دارد که گاه هر نماز را، هنگامه هر توبه و استغفار را و لحظه هر یاا… گفتن و «خداخوانی» بندگانش را بهانه ای برای بخشش خلقش مقدر فرموده و رمضان را جلوه اتم کرامت و رحمت و بزرگ بهانه ای برای بخشایش اشرف مخلوقات خود قرار داده و چون رمضان و ماه ضیافت الهی را حق تعالی چنین شرافتی بخشیده و حتی خواب روزه دار را عبادت و نفس هایش را تسبیح بر می شمرد و برای تلاوت یک آیه، ثواب ختم قرآن می نویسد، اهل رمضان با تأسی بیشتر به قرآن و پیروی عملی از سیره نبوی و اهل بیت طاهرینش، آن به آن درصدد خوشه چینی از شاخسار تا به عرش قد کشیده رمضان هستند و برای بیداری سحرهای بس معنوی رمضان، چنان شوق می ورزند که چنین می خوانند و می سرایند: «سر برود ولی سحر نرود».

 

خداوند به برکت قرآن به همه ما توفیق درک رمضان و شب قدرش و شرافت بندگی به درگاهش را عطا فرماید.

ارسال نظرات
پر بیننده ها