به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری بسیج، الحیات در مطلبی با اشاره به اینکه اولین گزینه ایران، بازگشت به میز مذاکرات براساس خواست دولت آمریکاست، مدعی شد: با این حال ایرانی ها در شرایط فعلی در مذاکره سودی نمی بینند چون شدت تحریم ها، وضعیت اقتصادی آنها را مختل کرده است و به همین دلیل در شرایط ضعیفی به سر می برند. بنابراین هرگونه مذاکره در شرایط فعلی به معنای امتیازدهی ایران در ازای عدم دستیابی به هیچ گونه امتیازی است.
نویسنده با اشاره به اینکه از جمله امتیازاتی که ایران احتمال دارد در هرگونه مذاکره با آمریکا بدهد، مشخص کردن وضعیت برنامه موشکی و پایان حمایت از شبه نظامیان وابسته به این کشور در منطقه است. این به معنای دست کشیدن ایران از عناصر اصلی تشکیل دهنده سیاست نظامی این کشور است و شاید همین موضوع دلیل مخالف شدید ایران با مذاکره در شرایط فعلی باشد.
نویسنده با بیان اینکه دومین گزینه ایران در برخورد با شرایط فعلی، باقی ماندن در وضعیت فعلی یعنی نه جنگ و نه مذاکره است، در ادامه نوشت: این همان سیاستی است که از سوی ایران اعلام شده است. برخی ناظران معتقدند که این سیاست به ایران اجازه می دهد وقت را تا زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۲۰ بخرد به این امید که نامزد دموکرات ها که امکان بازگشتش به توافق هسته ای وجود، دارد، پیروز شود.
وی افزود: اما در واقع به نظر می رسد که اجرای این سیاست به مثابه کاهش منابع درآمد ملی ایران و تضعیف این کشور باشد. برخی منابع از کاهش صادرات نفت ایران به کمتر از نیم میلیون بشکه در روز خبر می دهند در حالی که پیش از این بیشتر از دو میلیون و نیم بشکه نفت خام در روز صادر می کرد و بیژن زنگنه وزیر نفت ایران وضعیت دشوار این کشور را در چند جمله خلاصه کرد و گفت: «اوضاع امروز سختتر از وضعیت ما در دوران جنگ ایران و عراق است».
نویسنده همچنین آورده است: ناتوانی ایران در حمایت مالی از متحدانش در منطقه باعث می شود، ایران برخی از آنها را از دست بدهد. صحیح است که بین ایران و متحدانش ارتباط عقیدتی وجود دارد اما در عین حال این موضوع هم صحت دارد که شماری از متحدات ایران از طریق روابط خود با ایران به دنبال دستیابی به حمایت مالی این کشور هستند. می توان گفت که تضعیف وضعیت اقتصادی روی برنامه توسعه موشکی ایران هم تاثیر می گذارد و ایران با این وضعیت، عناصر سازنده سیاست نظامی خود را از دست می دهد.
این روزنامه با ادعای اینکه توسل به دو گزینه مذکور از نظر ایرانی ها باعث وخامت اوضاع کشورشان می شود، مدعی شد: ایرانی ها به گزینه سوم یعنی تشدید اوضاع روی آورده اند چون برخی جناح ها در ایران تشدید اوضاع را تنها راه خروج از بحران کنونی می دانند و تلاش می کنند به اهرم هایی برای فشار بر آمریکا جهت کنار گذاشتن حربه تحریم ها دست یابند.
وی با اشاره به اینکه ایران در سیاست خود دو ابزار در دست دارد، افزود: ابزار اول، توافق هسته ای است که استفاده از آن به هدف دستیابی به امتیازهای اقتصادی از کشورهای اروپایی را آغاز کرده است زیرا تعهدات خود را زمینه هسته ای تا زمان پاسخ به خواسته های اقتصادی کاهش داده است اما از آنجا که این بر برنده به دلیل ناتوانی کشورهای اروپای برای دورکردن تحریم های اقتصادی آمریکا علیه ایران، قوی نیست، بنابراین تهران به ابزار دوم خود یعنی «تشدید اوضاع نظامی» روی آورده است.به نظر می رسد ایران به دنبال درگیری نظامی محدود است تا از طریق آن به امتیازاتی علیه آمریکا دست یابد و این کشور را وادار کند به نفع ایران امتیاز دهد.
نویسنده با ادعای اینکه آمریکا معتقد است که درگیری های نظامی بدون هیچ شکی رخ می دهد و تلاش می کند که آن را به تاخیر بیندازد تا ایران را تضعیف کند، در پایان آورده است که پیش بینی می شود ایران اوضاع نظامی را در در دوران آتی تشدید کند تا آمریکا را به نوعی درگیری نظامی بکشاند و این سناریو بعید نیست بویژه اگر ایران بتواند حرکت دریانوردی وروند صادرات نفت را دچار اختلال کند.
خبر را در الحیات ببینید
منبع:سرویس ترجمه شفقنا
