صحبت از عیدی است که مانند صاحب عید در کمال مظلومیت برگزار می شود و هر چه از بزرگداشت و عظمت آن گفته شود کم است. عیدی که در آن به اطعام سفارشات فراوان شده به گونه ای که امام صادق(ع) این روز را روز «اطعام الطعام» نامیدند: «غذا دادن به یک نفر در این روز مانند غذا دادن به همه پیامبران و صدیقان است».
کد خبر: ۹۱۶۶۶۴۳
|
۲۸ مرداد ۱۳۹۸ - ۰۰:۱۰

به گزارش خبرگزاری بسیج از آذربایجان شرقی، پدیده ای که حتی برای ماه محرم که با استقبال فراوان برای اطعام دادن روبروست سفارشی آنچنانی به چشم نمی خورد و ما برای بی نصیب نماندن از فیض این ایام در حد یک خرما هم که شده سعی در نذری گفتن و ادای آن داریم. در حالی که تنها جایی که بیشترین سفارش برای اطعام کرده اند روز عید غدیر است و بیشترین غفلت ها از آنِ بزرگداشت این روز است.

 

آزمونی برای ایمان های راسخ

غدیر خم روزی است که در حقیقت یکی از چهار عید بزرگ مسلمانان شمرده می شود و این روز روز کامل شدن دین و اتمام نعمت و کامل شدن رسالت پیامبر است و روزی است که طبق آیه ی قرآن خداوند دین اسلام را برای همه مردم تا قیامت برگزیده است.

با وجود فشارهای اقتصادی که بر اقشار مختلف وارد می شود به نظر می رسد این اعیاد آزمونی است برای راست آزمایی ایمانمان. واقعیت این است که عظمت این روز به عظمت ولایت برمی گردد و غفلت هایی که در پاس داشت این عید انجام می گیرد شایسته ی این عید بزرگ نیست. بد نیست از خود بپرسیم برای غدیر چه کرده ایم؟!

شاید عده ای جوان تا به ایام محرم نزدیک می شویم خود جوش پای کار می آیند و از تکیه و ایستگاه صلواتی گرفته گوشه ای از کار را می گیرند بی آنکه به چند روز قبل آن نیز برنامه ای داشته باشند. گویا رسالت قیام امام حسین آنچنان که باید تفهیم نشده است.

تاریخ نشان می دهد که اگر غدیر فراموش نمی شد، عاشورا و فاطمیه ای در کار نبود!!! امام حسین علیه السلام کشته احیایِ غدیر است. اینجاست که باید برای غدیر صد هزار برابر عاشورا و فاطمیه توان گذاشت‌.

 

از غدیر تا ظهور

پیامبر صلی ا... علیه وآله در پایان خطبه غدیر خداوند را گواه می گیرند در رساندن پیام او به مردم و هشدار می دهند كه: اگر مردم از جانشینان او از نسل علی علیه السلام تا برپایی قیامت پیروی نكنند، كردارهایشان بیهوده خواهد بود و در آتش ابدی خواهند بود، به گونه ای كه از غذاب شان كاسته نشود. سپس رسول خدا از مردم در باره علی امیرالمؤمنین علیه السلام و امامان از نسل خود و او و حسن و حسین و آنان كه خداوند پس از ایشان بر پا كرده است بیعت می گیرند؛ بیعتی از دل و جان با تمام اعضا و جوارح و خداوند را نیز بر آن بیعت، شاهد و گواه می گیرند.

و اما امروز با تفكر و دقت در واقعه غدیر می یابیم كه: اگر آن روز عهد غدیر را نشكسته بودند، هرگز نمی توانستند درِ خانه ی امیر المومنین علیه السلام را آتش بزنند و پهلوی ناموس الهی، بانویِ دو عالم، حضرتِ فاطمه زهرا سلام الله علیها را بشكنند و ایشان را در اوج جوانی به شهادت برسانند.

اگر پیمان غدیر را نقض نكرده بودند كجا می توانستند 25 سال امیر المؤمنین علیه السلام را خانه نشین كنند. آری! اگر عهد غدیر را زیر پا نمی گذاشتند، چگونه می توانستند امام حسن مجتبی، سبط اكبر و آقای جوانان بهشت را در خانه آن حضرت به شهادت برسانند و اگر در غدیر توطئه نمی كردند و پیمان ها و بیعت های خود را به فراموشی نمی سپردند، چگونه می توانستند واقعه تلخ و دردناك و فاجعه غم انگیز كربلا را رقم بزنند.

و اکنون در زمان غیبت شایسته است فرمان رسول اکرم صلی الله علیه و آله را گردن نهاده که فرمودند: پس بایسته است این سخن را حاضران به غایبان و فرزندداران به فرزندان تا برپایى رستاخیز ابلاغ کنند. بنابراین اینجاست که لزوم آشنایی جهانیان با خطابه غدیر و سند حقانیت امیر مؤمنان و دکترین پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله دوچندان می شود. تا رویکرد کامل اسلام شناسی به ویژه معرفی امام عصر(عج) را ابلاغ کنیم.

فرزانه اسدزاده

ارسال نظرات
پر بیننده ها