نکته مهم و اساسی در این ایام بررسی معیارهای مجلس اسلامی از دید امام خمینی (ره) و تطابق این معیارها با عملکرد و رفتار نمایندگان مجلس است که می تواند بسیاری از ابهامات را برطرف سازد و نابه جا بودن کلام برخی از نمایندگان را به اثبات برساند.
کد خبر: ۹۱۹۶۲۸۱
|
۱۱ آذر ۱۳۹۸ - ۲۳:۲۶

به‌گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی از اراک؛طی روزهای گذشته با توجه به فعل و انفعالات بنزینی شکل گرفته و از طرفی آغاز ثبت نام کاندیداهای مجلس یازدهم و فرارسیدن زمان سنجش مجلس دهم، برخی از جناح ها و نمایندگان لیست های خاص در تلاشند با زیر سوال بردن نقش مجلس در ماجراهای اخیرِ کشور، خود را از منجلاب بی عملی و یا که کم عملیِ چهار ساله شان نجات دهند و توپ را به زمین های دیگری بیندازند. نمونه های این موضع گیری ها را می توان در صحبت های پروانه سلحشوری و علی مطهری یافت که سعی دارند با دکوری خواندن مجلس فعلی فراری رو به جلو داشته باشند.

نکته مهم و اساسی در این ایام بررسی معیارهای مجلس اسلامی از دید امام خمینی (ره) و تطابق این معیارها با عملکرد و رفتار نمایندگان مجلس است که می تواند بسیاری از ابهامات را برطرف سازد و نابه جا بودن کلام برخی از نمایندگان را به اثبات برساند.

ابتدا بد نیست به بخشی از کلام امام(ره) در خصوص معنویت در مجلس و عدم توجه به اغراض نفسانی اشاره کنیم. امام (ره) در این خصوص می فرمایند: «من امیدوارم که آقایان بدون اینکه جهات نفسیت را در نظر داشته باشند، و بدون اینکه اغراض خودشان را و مخالفت‌هاى شخصى که با اشخاص دارند در نظر داشته باشند، به آن چیزى که وکیل او، به آن چیزى که در آن چیز وکیل هستند، اندیشه کنند و مباحثه کنند و شور کنند. » (صحیفه امام جلد ۱۲ ص۳۴۵(

«لازم است طرحهایى که در مجلس مى‏گذرد مخالف با احکام مقدسه اسلام نباشد و با کمال قدرت، با پیشنهادهاى مخالف با شرع مقدس که ممکن است از روى ناآگاهى و غفلت طرح شود شدیداً مخالفت نمایید، و از قلمهاى مسموم و گفتار منحرفین هراسى نداشته باشید و سخط خالق را براى رضاى مخلوق‏ تحصیل نکنید و خداوند قاهر و قادر را حاضر و ناظر بدانید.» (صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۳۶۱ تا ۳۶۴)

آیا نگاهی به چهار ساله مجلس دهم، مجلسی معنوی و برخواسته از ضدیت با نفسانیت ها را نشان می دهد؟ آیا تغییر نظرهای ناگهانی، تبدیل امضاهای موافق به رای های مخالف و یا که امضای های مخالف به رای های موافق نشان از تقوای مجلس دهم و عدم ورود اغراض شخصی است؟ آیا استیضاح ها و یا که رای اعتماد ها برخواسته از نگاه های کارشناسی بوده است یا که برآمده از لابی های متکی به وعده های وزرا؟

امام (ره) در موردی دیگر رسیدگی به مظلومان را از ویژگی های نمایندگان مجلس بر می شمرند و می فرمایند: «طرح‌ها و پیشنهادهایى که مربوط به عمران و رفاه حال ملت خصوصاً مستضعفین است انقلابى و با سرعت تصویب کنید، و از نکته سنجی‌ها و تغییر عبارات غیر لازم که موجب تعویق امر است اجتناب کنید، و از وزارتخانه‌ها و ماموران اجرا بخواهید که از کاغذ بازی‌ها و غلط کاری‌هاى زمان طاغوت اجتناب کنند و رفاه ملت مظلوم و عقب افتادگی‌هاى آن‌ها را به طور ضربتى تحصیل و ترمیم کنند. (صحیفه امام ، ج ۱۲، ص: ۳۶۴)

نمایندگان امروز مجلس تا چه اندازه توانستند کاغذ بازیها و موانع مسیر تولید را کاهش دهند که این چنین ادعای در راس امور بودن دارند. مجلسی که نه تنها بر وزارتخانه ها مسلط نیست بلکه در اسارت درخواست های وزرای ژنرال مسلک است، چگونه می تواند علیه آنها فریاد بکشد. نمایندگانی که حتی نمی توانند یقه وزیری را بگیرند و بپرسند که چرا؟ نمایندگانی که حتی نمی توانند از کاغذ بازی های ۱۸ میلیارد دلار بر باد رفته در کشور نظارت داشته باشند چگونه خود را در چارچوب مجلس کشور اسلامی می دانند و نگران در راس امور بودنشان هستند.

اگر نمایندگان نگاهی به توصیه های یازده گانه امام (ره) به مجلس شورای اسلامی بیندازند مطمئنا سخنانی را می بینند که شاید برایشان عجیب باشد. امام در بندی از این توصیه نامه می فرمایند: «باید همه با هوشیارى در طرحها و مسائل روز دقت فرمایید و از کیْد دشمنان به خداى تعالى پناه ببرید. خداوند متعال همه ما را از لغزشها نگه دارد. » (صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۳۶۱ تا ۳۶۴)

سوال این است که آیا با نگاهی به سیر توییتری و کلامی خانم ها و آقایان نماینده می توان سطح خاصی از هوشیاری را برای نمایندگان مجلس تصور کرد؟ چه طور شده است که صدای رسانه های بیگانه از گلوی برخی از نمایندگان مجلس بیرون می آید و خود را به تیتر یک بی بی سی و صدای آمریکا می رسانند اما ادعای در راس امور حکومت اسلامی ماندن را دارند.

نگاهی به سخنان و پیام امام (ره) در خصوص مدیریت سیاست خارجه توسط مجلس شاید خیلی از نکات را در خصوص مجلس دهم روشن کند. امام(ره) در این خصوص فرمودند: «سیاست «نه شرقى و نه غربى» را در تمام زمینه‏هاى داخلى و روابط خارجى حفظ کنید و کسى را که خداى نخواسته به شرق و یا به غرب گرایش دارد هدایت کنید و اگر نپذیرفت، او را منزوى نمایید. و اگر در وزارتخانه‏ها و نهادهاى دیگر کشور چنین گرایشى باشد که مخالف مسیر اسلام و ملت است اول هدایت و در صورت تخلف، استیضاح نمایید که وجود چنین عناصر توطئه‏گر در رأس امور یا در قطبهاى حساس، موجب تباهى کشور خواهد شد.» (صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۳۶۱ تا ۳۶۴)

امروز با نمایندگانی روبه رو هستیم که نه تنها کسی را برای عدم گرایشش به غرب هدایت نمی کنند بلکه خود هر شب و هر روز خواب آمریکا و غرب را می بینند و هدایت لازمند. شاید هیچ کسی ماجرای سلفی های نمایندگان با موگرینی را فراموش نکند و هیچ کس این تشنگی نمایندگان برای دست دردست اجنبی راه رفتن ها را به این سادگی فراموش نکند. مطمئنا تاریخ انگشت حیرت به دهان خواهد گرفت وقتی ماجرای تلاش ملتی را برای نجات از دست اجنبی بشوند و در کنارش خاطرات نمایندگان مجلسی را بخواند که آغوش بیگانه را امن ترین پناهگاه ها می دانند. جالب آنجاست که این نمایندگان داعیه راس امور را نیز دارند.

نمایندگانی که راه و بی راه شورای نگهبان را مورد عنایت کلام خود قرار می دهند اگر در همان پیام امام دقتی داشته باشند خواهند دید که امام چگونه این شورا را از تحت تاثیر جریانات انحرافی قرار گرفتن نهی می کنند. «از حضرات فقهاى نگهبان تقاضا مى‏شود که در مأموریت مهم خود به هیچ وجه ملاحظه اشخاص و یا گروههاى انحرافى را ننموده و به وظیفه بسیار خطیر خود قیام و اقدام نموده و نگهبانى از اسلام و احکام مترقى آن نمایند، و خدمت خود را با قدرت تمام در پیشگاه خداوند متعال و ولى مطلق او حضرت ولى اللَّه اعظم امام عصر- عجل اللَّه تعالى فرجه الشریف- عرضه دارند.» (صحیفه امام، ج‏۱۲، ص: ۳۶۱ تا ۳۶۴)

نمایندگانی که، نگهبان اسلام و احکام مترقی آن را تخریب می کنند در راس امور هستند؟

برخی از بزرگوارانی که امروز در مجلس به بیان برخی از الفاظ نامناسبِ شان مجلس، مشهور هستند، آیا این بخش از کلام امام را که فرمودند از مجلس های زمان رضاخان فاصله بگیرید را خوانده اند: «لازم است در مذاکرات و برخورد آرا به طور آرام و با احترام متقابل عمل شود، نه مثل دوره‏هاى رضا خان و بعد از آن. و لازم است از دسته‏بندیها و جهتگیریهاى غیر اصولى براى کوبیدن طرف مقابل جداً احتراز شود که تنها حل مسائل در محیط آرام امکانپذیر است.»

دیگر چه تعداد از معیارهای امام (ره) را می توان بیان کرد که مغایر با عملکرد نمایندگانی است که هنوز هم می خواهند خود را در راس امور ببینند. عملکرد این افراد است که مجلس را دکوری کرده است. همانطور که فروغی برای رضا خان و خاندانش در مجلس به اصطلاح ملی سنگ تمام گذاشت و آن را دکوری کرد حالا برخی در مجلس برای لیبرال ها و اذنابشان سنگ تمام گذاشتند تا آنچنان که باید سیاست های خود را پیش ببرند.

ای کاش برخی از نمایندگانمان چون مدرس هزینه سنگینی که ملت برای استقلال و به مرحله خدمت گذاری رساندن آنها، متحمل شده اند را درک کنند و مردم را رها نسازند.

ای کاش برخی از نمایندگانمان ملت را رها نمی کردند و خود را متوسل به آرمان های حزبی شان نمی ساختند. ای کاش از مدرس می آموختند و پای مردم خودشان می ایستادند نه پای تَکرار اربابان سیاسیشان...

منبع: دیارآفتاب

انتهای پیام/

ارسال نظرات