به گزارش خبرگزاری بسیج از ارومیه، اقامتگاه بوم‌گردی محلی برای اقامت مسافران است، با این تفاوت که این اماکن طبق فرهنگ و جغرافیای منطقه ساخته می‌شود و در مناطق مختلف بر اساس اقلیم و آداب و رسوم مردم متفاوت است، همچنین سبک معماری، طراحی داخلی اقامتگاه‌ها و شیوه زندگی در این اقامتگاه‌ها نیز با توجه به نوع منطقه متفاوت است.
این اماکن محل مناسبی برای معرفی صنایع دستی، غذاهای محلی، محصولات روستاییان، لباس محلی منطقه ی مورد نظر نیز می باشند؛ اقامتگاه های بوم گردی یک راه ساده و پرسود برای کسب در آمد در روستاست؛ از طرف دیگر در سال‌های گذشته راه‌اندازی اقامتگاه‌های بوم‌گردی برای رونق صنعت گردشگری مورد توجه قرار گرفته است.
در این راستا با هانیه عیدی‌نژاد مدیر یک اقامتگاه بوم‌گردی مصاحبه‌ای انجام شده است، که از نظر مخاطبان می‌گذرد:
ایده اولیه راه‌اندازی واحد بوم‌گردی از کجا شکل گرفت؟
نخستین جرقه‌های کار در زمینه گردشگری توسط دوستم زده شد بعد از پیشنهاد یکی از دوستانم که تقریبا دو سال قبل بود، در این زمینه مطالعه کردم و در دوره‌های تخصصی آن شرکت کردم، بعد با توجه به لوایح و بخشنامه‌ها تصمیم گرفتیم، که نخستین خان مسافرآذربایجان غربی را ایجاد کنیم و یک مجموعه‌ای هم آماده کرده و اسم آن را خانه آلبالو گذاشتیم و 50 میلیون تومان هم هزینه کردیم ولی هر چقدر مجوز را پیگیری کردیم تا کارمان را گسترش دهیم بی‌نتیجه بود و به بهانه مرزی بودن استان از صدور مجوز خودداری کرده و از ما خواستند که تعطیل کنیم به دنبال آن هم چاره‌ای جز تعطیل کردن نداشتیم که در نتیجه 15 نفر بیکار شدند که تعدادی از آنها به ترکیه مهاجرت کردند.
در حال حاضر کجا فعالیت می‌کنید؟
بعد از تعطیل کردن خانه آلبالو در روستای گمیچی از توابع آذربایجان شرقی یک خانه روستایی خریداری کرده و مجوز بازسازی آن را ظرف یک ماه گرفته و واحد بوم‌گردی‌مان را راه انداختیم.
خودتان در واحد بوم‌گردی مشغول به کار هستید؟
نه، یکی از بومی‌های همان روستا را برای پذیرش مسافر، پذیرایی و خدمات‌دهی آموزش داده‌ایم، همچنین انواع غذاهای سنتی، بازی‌های محلی، ساز و آواز سنتی و مراسم‌های بومی منطقه را خواستیم که یاد بگیرد تا بتواند به نیاز و خواسته‌های مسافران جواب مناسب بدهد.
به میزان اعتباری که در این واحد بوم‌گردی هزینه کردید، اشاره فرمایید.
حدود 100 میلیون تومان هزینه کرده‌ایم به طوری که در حال حاضر هم دو نفر در آنجا مشغول کار هستند؛ واحدهای بوم‌گردی برای افراد ساکن در روستاها محل مناسبی برای فعالیت است، چون همیشه باید آنجا ساکن بوده و به آداب و رسوم منطقه و ساکنان آن شناخت داشته باشند.
درباره هزینه‌های معمول برای اقامت در واحد بوم‌گردی توضیح دهید.
مسافر اگر ایرانی باشد از هر نفر ۵۰ هزار تومان در ازای غذای کامل سه وعده برای هر روز دریافت می‌شود ولی اگر توریست باشند معمولا ۸۰ تا ۱۰۰ دلار برای هر روز اخذ می‌شود.
به عنوان یک کارآفرین به ضرورت راه‌اندازی این اقامتگاه‌ها، اشاره فرمایید.
با توجه به اینکه جوانان در روستاها با مسائل معیشتی دست و پنجه نرم کرده و ناگذیر به شهرها مهاجرت می‌کنند، می‌توان با راه‌اندازی این قبیل اقامتگاه‌ها، اشتغال‌زایی کرده و سرمایه انسانی موجود در روستاها را حفظ کرد.
از طرف دیگر از این رهگذر برای تولید ثروت نیز کمک شایان توجهی می‌شود چون گردشگران داخلی و خارجی چنانچه ببینند که محلی امن، تمیز و با امکانات کافی برای سکونت‌شان وجود دارد، مدت زیادی را در آن منطقه سپری کرده و برای توصیه به دیگران هم راغب می‌شوند.
سونیا بدیع
