شهید شاخص بسیج هنرمندان استان سمنان معرفی شد

زندگي نامه شهيد سيد تقي حسيني

سيد تقي حسيني در سال 1345 در شهر مينودشت در خانواده متدين و با تقوايی به دنیا آمد. در سن 6 سالگي در مدرسه مينودشت به تحصيل مشغول شد و سپس  تحصيلات خود را تا اول نظري در شهر ستان شاهرود در مدرسه مير غفوريان ادامه داد .

شهيد سيدتقي حسيني در رابطه با مبارزه عليه رژيم طاغووتی شاه از همان ابتدا در تظاهرات خياباني و شعارنويسي بر در و ديوار در نيمه شبها در سنين کم فعاليت داشت، با نوشتن شعار در در و ديوار قبل از پيروزي انقلاب همسايه هاي ناباب را عليه خود به شکايت وا مي داشت .

این شهيد بزگوار ضمن خواندن درس به ورزش هاي مختلف از قبيل کوهنوردي و کارته علاقه داشت، بعد از پيروزي انقلاب و سير تحولات مطرح شده گروهک منافقين و بني صدر خائن ضمن مبارزه قاطع و جدي با اين دشمنان داخلي از دستاوردهاي انقلاب اسلامي قاطعانه دفاع مي کرد .

با شروع جنگ تحميلي و هجوم بيگانگان به سرزمين اسلامي مان در پايگاه شهيد دستغيب در مسجد جوادالائمه ثبت نام کرد؛ در اثر تلاش مداوم عضوي از اعضاي فعال اين پايگاه شناخته شد، شبها را به گشت و نگهباني مي پرداختند و روزها با عظمي استوار به کمک روستانشين ها محروم مي شتافت و در کارهايي مانند درو به آنان کمک مي کردند .

در سال 1359 پدر شهيد به عنوان راننده همراه گروهي از رزمندگان عازم جبهه شدند؛ براي اولين بار سيدتقي به پدر اصرار مي کند که من هم مي آيم، پدر او را معرفي مي کند ولي به علت کم بودن سن سعي مي کنند او را از رفتن به جبهه منصرف کنند. ولي سيدتقي اين شکست را نمي پذيرد و بعد از 2 روز اعتصاب غذا او را با ماشيني که پدر شهید عازم جبهه بود، به سمت جبهه با چشمانی اشک بار حرکت می کند.

شهيد بعد از برگشتن از جبهه عضو سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در شاهرود شد و از اين طريق خود را در اختيار انقلاب قرار داد و تمام اوقات خود را صرف امور تبليغاتي و ساير امور انقلاب مي كند، براي چندمين بار همراه با گردان كربلا راهي جبهه ميشود و در عمليات و حمله هاي مختلف شركت نموده و در اين راه هم چندين بار مجروح مي شود تا سرانجام با گردان كربلا در حمله بزرگ بدر به عنوان خط شكن شركت کرده و بعد از شكستن چندين مانع و خاكريز دشمن در حالي كه بر لب زمزمه يا زهرا(س) داشت، به خيل دوستان شهيدش پيوست .

بیان خاطره ای شهید سید تقی حسيني به روایت مادر

يکي از شبهاي زمستان که برف سنگين هم آمده بود از خواب پريدم نگاهي به اتاق انداختم دیدم سيدتقي سر جايش نيست با هراس در ساختمان به دنبالش گشتم؛ درب انباري را کمي باز کردم و ديدم مشغول راز و نياز و گريه است؛ فرداي آن روز هنگام خوردن صبحانه گفت از مادرم يک تقاضا دارم، گفتم چيه مادر گفت: خواهش مي کنم نيمه شب دنبال من نگرد و دلواپسم نشو، زيرا روزها مشغله کاري مرا از خود غافل ساخته، مي خواهم شبها خود را پيدا کنم و نيمه شبها خود را بشناسم، شهيد در آن وقت 15 ساله بود.

فرازی از وصيتنامه شهيد سیدتقی حسيني

«مبادا ظاهر زیبا و فربیده دنیا شما را از سعادت اخروی بی نصیب سازد و روز محشر سر افکنده و خجل باشید».

سیدتقی حسینی این فرزند برومند انقلاب اسلامی ایران؛ 21 اسفندماه سال 1363 در شرق دجله به درجه رفیع شهادت نائل آمد.