به گزارش خبرگزاري بسيج، در شرايطي يك سال تا المپيك ريو باقي مانده كه كشتي به عنوان اميد اول ورزش كشورمان براي كسب مدال در المپيك وضعيت خوبي ندارد و كشتيگيران مليپوش با شرايط سختي در حال دست و پنجه نرم كردن هستند. فدراسيون هم با وجود تلاشهايي كه انجام ميدهد تنها ميتواند بخشي از مشكلات و هزينهها را تأمين كند و مشكلات زيادي اين رشته ورزشي پراميد و مدالآور در المپيك را احاطه كرده است. البته رشتههايي مانند تكواندو و وزنهبرداري نيز در المپيكها براي ايران مدالآور بودهاند اما از ديرباز در بازيهاي المپيك و بازيهاي آسيايي بار سنگين مدالآوري و انتظارات روي دوش كشتيگيران بوده است. با توجه به اهميت بالاي كشتي در ورزش ايران، طبيعي است كه مسئولان هم بايد نگاه ويژهاي به اين رشته داشته باشند، آن هم براي جواناني كه با گذراندن تمرينات و اردوهاي سخت آماده افتخارآفريني براي كشورمان ميشوند. با اين وجود متأسفانه آن طور كه شايسته كشتيگيران ايراني است از آنها حمايت نميشود. توجه نكردن به شانسهاي اول كسب مدال در المپيك در حالي است كه در كشورهاي ديگر براي قهرمانان و مدالآوران المپيكي مزايا و جوايز ويژهاي مانند حقوق ماهانه چند هزار دلاري و ساير حمايتها در نظر ميگيرند كه زندگي و آينده شغليشان تأمين ميشوند.
در ايران اما اين اتفاق نميافتد و حمايتهاي حداقلي سبب شده تا خيليها دلسرد شوند. در اين شرايط دولت بايد وارد عمل شود و از مدالآوران و قهرمانان حمايت خاص بكند، اين سبب ميشود تا بچههايي كه امروز براي المپيك خودشان را آماده ميكنند تشويق شوند و با انگيزه بيشتري براي المپيك تلاش كنند. البته كشتيگيران و همچنين بقيه مليپوشان ساير رشتهها با وجود عدم حمايت كافي و كمبودهايي كه در سالهاي اخير وجود داشته، با تمام توان در مسابقات شركت كردهاند و كم نگذاشتهاند، با اين حال ادامه اين وضعيت و توجه نكردن به قهرمانان در نهايت دلسردي آنها را به همراه خواهد داشت. به همين خاطر دولت و وزارت بايد يك فكر اساسي براي حل مشكلات كشتيگيران و ساير رشتهها، به خصوص مدالآور انجام دهند تا مليپوشان آسوده خاطر و بدون كوچكترين دغدغه در ميادين بينالمللي با حريفانشان مسابقه بدهند. در صورت حمايت ويژه دولت، به طور قطع با توجه به استعدادهايي كه ورزش كشور چه در كشتي و چه رشتههاي ديگر دارد، ورزش كشورمان ميتواند در المپيك و ساير بازيهاي بينالمللي كارنامه درخشانتري داشته باشد.