به گزارش بسیج به نقل از دیده بان، دکتر سید حسین نقوی حسینی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی اذعان کرد: عربستان با یک تحلیل غلط خودش را مقابل جمهوری اسلامی میبیند و به همین جهت دست به اقدامات انتحاری میزند.
وی افزود:یکی از اقدامات انتحاریای که عربستان انجام داد و خودش دارد در دام آن میافتد تشکیل داعش و حمایت تسلیحاتی و مالی از آن بود. الآن میبینیم که آتش داعش دارد دامن خود عربستان را میگیرد.یکی دیگر از اقدامات غلط عربستان حمله به یمن بود، فکر میکردند اگر به یمن حمله کنند میتوانند جمهوری اسلامی را تضعیف نمایند و در واقع مقابله با ایران را در پیشگرفته بود، حال میبینیم که یمن دارد آرامآرام به گورستان سربازان آل سعود تبدیل میشود.
نقوی حسینی در خصوص اقدام اخیر عربستان در کنگره آمریکا نیز تصریح کرد:این حرکت حضور تجزیهطلبان ضد ایرانی با مدیریت عربستان در آمریکا یکی دیگر از اشتباهات استراتژیک عربستان هست و فکر میکنند بهاینترتیب میتوانند با جمهوری اسلامی ایران مقابله بکند، درحالیکه ایران یک وزنه سنگین منطقه است و با توافق هستهای جایگاه ایران در منطقه برجسته خواهد شد و نقش مهمی را در حلوفصل مسائل خاورمیانه ایفا خواهد کرد و این عربستان است که بازنده خواهد بود.
عضو کمیسیون امنیت ملی تاکید کرد: بنابراین بهتر است که سیاستمداران عربستان معقول بی اندیشند و واقعیتها را بپذیرند، ما همیشه خواهان روابط مسالمتآمیز با عربستان بودیم و همیشه اعتقاد داشتیم که میتوانیم با ایشان خوب کار بکنیم و نقشآفرینی کنیم.
وی در خصوص تلاش عربستان برای دستاندازی در روند مذاکرات هستهای اذعان کرد: توافق بین ایران و 1+5 بهعنوان یک سند بینالمللی قابل دستاندازی نیست، حال تعجب میکنیم که عربستان بهاندازه اسرائیلیها هم نمیفهمد که توافق بهعنوان یک سند بینالمللی انجامشده و طرفین دارند به تعهداتشان عمل میکند، اقدام کردن برای دستاندازی در توافق خیلی احمقانه به نظر میآید. بههرحال آنها تلاش میکنند که جمهوری اسلامی نتواند در منطقه نقشآفرین باشد و قطعاً در این تلاش هم شکست خواهند خورد.
گفتنی است عربستان به دنبال این است که تا به هر ترتیبی که می تواند طی زمان تعریف شده در توافق هسته ای ، اخلال هایی را صورت بدهد و در کنار آن بتوانند پیروزی هایی را به بهانه تجاوز گسترده به یمن و به زعم خودشان کسب یک پیروزی در منطقه و در عین حال حمایت از گروهک های تکفیری، فضای منطقه ای را به سمت خودش سنگین نماید و البته با تفاسیر فوق و حقایق جاری در منطقه این مسئله تحقق نخواهد یافت.